Het voormiddagprogramma in het Anfoega ziekenhuis werd laattijd geannuleerd omdat er onvoldoende personeel aanwezig is om deel te nemen aan de CPR workshop.
We benutten deze tijd om het materiaal dat we meegebracht hebben te verdelen en klaar te leggen voor de drie ziekenhuizen. Alsook om een feedbackronde te doen met iedereen. Na een korte check-in vraag kan er feedback gegeven worden over de verschillende topics van deze inleefreis. We noteren zeker enkele zaken die kunnen geoptimaliseerd worden naar volgende jaren toe, zoals bijvoorbeeld: meer stagedagen in de ziekenhuizen en verhouding stage versus projecten nog verbeteren, ontspannende activiteiten zeker behouden, …
Algemeen kan er gezegd worden dat iedereen dankbaar was om deze ervaring te mogen meemaken. De globale doelstelling van een inleefreis en internationale ervaring, voor wie liever geen langdurige mobiliteit van drie maanden wil, is zeker behaald. Dergelijke inleefreis is zeker ook een goede voorbereiding voor derdejaarsstudenten die nog twijfelen om in een laatste jaar op internationale stage te gaan. We zijn met een open mind en weinig verwachtingen naar hier gekomen maar zijn allemaal blij dat we de kansen gekregen hebben om nieuwe ervaringen op te doen en zaken te mogen zien waarvan we anders niet de kans zouden gekregen hebben. We zijn hier met open armen ontvangen, de groepssfeer was aangenaam ook al kenden sommigen elkaar minder goed.
Na de middag maken we ons klaar om een laatste workshop te geven, deze keer aan het brandweerkorps. Onze reanimatiepoppen zijn weer paraat om mee te reizen in de tuktuks.
George, de chief, was ons bezoek vergeten maar heeft zijn korps heel snel opgetrommeld en onze workshop CPR sloeg aan.
Na de les vroegen we of we nog een rondleiding konden krijgen, wat niet meer inhield dan een toertje rond de brandweerwagen lopen.
Een groepsfoto en een notitie in het gastenboek mocht ook hier niet ontbreken.
Vandaag kan ook iedereen die stofjes gekozen en gekocht heeft op de markt, de gevraagde kledij en tasjes gaan halen bij de naaisters in het dorp.
En voor het laatste avondmaal steken Amber en Lore een handje toe in Wizzy’s keuken.