We zetten onze wekker om kwart voor 6 want Timo wordt om 6 uur opgehaald om door te reizen naar Benin.
De nachtwaker wordt niet wakker van ons uitbundig uitzwaaimomentje.
We kunnen nog even blijven liggen want het ontbijt mag vandaag iets later zijn aangezien het hier onze laatste dag is en we nog een lange dag voor de boeg hebben.
Voor de EMO-medewerkers en onze vaste tuktuk chauffeurs hebben we enkele geschenkjes mee vanuit België, waarmee ze fier poseren.
Na een uitgebreid afscheid met de noodzakelijke groepsfoto’s vertrekken we in een minibus – met één man en vier valiezen minder – richting Accra.
De airco laat het af en toe afweten, de hobbelige wegen zijn ons ondertussen al gekend en Bliss, onze chauffeur, zorgt voor de nodige muziek tijdens de vier uur durende rit. Aangezien we een nachtvlucht hebben en ruim op tijd in Accra aankomen, is er nog tijd om even door Accra te rijden, de belangrijkste straten en gebouwen te tonen. Veel hiervan staat in het teken van de onafhankelijkheid van Ghana in 1956.
Een laatste stop wordt gehouden aan het strand, net voor zonsondergang.
Na een veilige nachtvlucht landen we ’s morgens om 6 uur plaatselijke tijd in Brussel.
Deze inleefreis was voor iedereen een fantastische ervaring!