Vanuit de universiteit krijgen we ook af en toe de kans om kennis te maken met ergotherapie in de bredere zin. Zo konden we al eens een kijkje gaan nemen in een lokaal op de campus dat zich er toe leent om kinderen al spelend te laten leren (zie foto 1). Dit was samen met meneer Vos, die ons die week kwam bezoeken, waarvan we later op de dag ook een les van hebben bijgewoond over digitalisering. Nadien stond er nog een kennismaking met sensorische modulatie op de planning.
Ook kregen we de kans om een les van de Finse studenten ergotherapie bij te wonen over spalken en zelf spalken maken. Ik heb deze kans dan ook met twee handen gegrepen. We werden in groepjes verdeeld en hebben in eerste instantie een opmeting gedaan van elkaars armen. Daarna hebben we het formaat uitgesneden om het dan te verhitten. Vervolgens wordt het aangebracht op de persoon. Enkele aandachtspunten moet je in het achterhoofd houden bij het aanbrengen van een spalk, zoals: lichte dorsieflexie van de pols, lichte ulnaire deviatie van de pols,… Op foto 2 zie je het eindresultaat van de statische spalken.
Na afloop van dag 1 kreeg ik nog de kans aangeboden om ook de volgende dag deel te nemen aan een andere les, deze keer ging het om meer dynamische spalken. Dit vergde nog wat meer gedetailleerd werk, aangezien er heel veel onderdelen op de dynamische spalk werden bevestigd (zie foto 3) en dat maakt de spalk ook heel duur (boven de 200 euro). Helaas mochten we deze niet meenemen naar huis, en daar heeft de prijs wellicht wat mee te maken. De spalken van de dag voordien hebben we wel mogen meenemen en deze krijgen dan ook een speciaal plaatsje.
Het was fijn om eens samen te werken met heel wat Finse studenten en voor mij de eerste kennismaking met spalken, althans met het zelf maken van de spalken 😊
