De reis

Dagtripke naar Matagalpa!

4

Gisteren zijn we naar Matagalpa geweest. We hadden niets speciaal gepland en gingen de stad wat verkennen en dit werd uiteindelijk heel grappig! 😀 Toen we aankwamen, zagen we op een berg een groot kruis. De bedoeling was om met ons 2 de berg te beklimmen want het zou maar een uurtje duren. Toen we bijna wilden starten aan onze klim, heeft een man gezegd dat geen goed idee was voor 2 meisjes. Het was namelijk gevaarlijk omdat er soms in de bossen gevaarlijke mannen zitten met slechte bedoelingen. In ons achterhoofd ging meteen de stemmetjes van onze mama’s: ‘niet doen lievekes’ en dan zijn we maar beneden gebleven 😀

11024597_10205169751220061_1867031707518091283_n   11009210_10205169733739624_5032417524754537523_n

Uiteindelijk zijn we gestrand in het chocolade museum en in de speeltuin!

1484489_10205169852382590_6483921574256297052_n    1484489_10205169910104033_3725517384558018916_n

Gwen wilde ook een nieuwe stijl proberen.. Ze kon echter niet kiezen welke schoenen ze ging nemen…

11042942_10205169798581245_3344844341513886773_n

 

Een beetje poëzie is oké

6

In het begin van mijn verblijf in Nicaragua, heb ik een goede vriendin van Mvr. De Koker ontmoet, Maria. Ze staat onder andere mee in voor het TAPAS project. Het is echt een super lieve en grappige vrouw. Ze zit geregeld in ons stamcafé: café luz. Gisteren zaten we samen en heeft ze ons verteld dat ze veel korte gedichtjes schrijft. Ze heeft er enkele voorgelezen en ik was verkocht. Ik heb dan ook meteen gevraagd of ik er niet eentje mocht posten op mijn blog en jaaaaaa ik had geluk, het mocht. Nu kunnen jullie ook een beetje genieten van Spaanse/Nicaraguaanse poëzie, veel leesplezier amigo(a)s! (je kan altijd google translate of vertalen nu gebruiken, hihi)

Un pequeño charco de mi ciudad me habló de una gran crueldad:

“Fui un río hace unos años y ahora un simple charco que perdió su libertad,

en mis veredas hermosas cantaban los ruiseñores,

junto a los zanates y los colibríes,

que también muy pocos viven…

Y empezaron a marcar mis fines  los “señoresruines”,

que con su torpeza animal fueron destruyendo todo lo vegetal,

aunque quizás ofenda a los animales comparándoles

con la raza humana que maquina tantos males…

En mis aguas muchas madres blanquearon la ropa sucia

de los chavalos del barrio, una y otra vez,

en mis aguas los guerrilleros refrescaban sus rostros,

y quitaban los mozotes y el barro de sus pies…

Retumbaba con mi canto en las noches de aquellos

bellos inviernos de mi Estelí,

y en mis cantos decía que quería yo vivir

cientos de años allí.

Y en las mañanas era todo un espectáculo cuando

el sol en mí se reflejaba,

parecía un gran espejo donde las muchachas guapas

alegres se miraban…

Fui testigo de las luchas que hizo libre a mi ciudad,

escuché llantos de rabias,

también de felicidad,

todo lo guardaba en mi clara inmensidad…

Vi pasar muchas personas que vivieron en el valle de Estelí,

y ahora que agonizo me temo que pronto

me verán pasar a mi,

Quién sos pequeño charco? le respondí

Un día me llamaron El Río Estelí.

 

        (Zikín, primera poesía del 2015)

Can we have a sleep-over?

4

Na een zware maar leerrijke week van stage is het weer tijd voor… ONTSPANNING! 😀

Vrijdag hebben Gwen & ik een echte sleep-over gehad in mijn kamer! We hebben in de avond chocolade fondue gedaan. Het is hier niet de beste chocolade maar we zijn meisjes dus na 5 weken vol afkickverschijnselen MOESTEN we chocolade hebben met exotisch fruit 😀 Het plan was om op mijn dak, met de prachtige sterrenhemel  boven onze hoofden, te zitten en onze chocolade fondue op te eten… . Net die avond waren er geen sterren aanwezig vanwege de wolken, zooo typisch! Maar de chocolade heeft die avond alles beter gemaakt (zelf witte chocolade met cookie stukjes, een beetje oreo-achtig, mmhhh). Een betere avond voor uit te rusten, konden we ons niet wensen!!

 

10348544_10205116585170943_7223641383082231910_n  10989218_10205116584370923_9208990845855658969_n

 

& na een avondje vol relaxen, moesten we weer vroeg opstaan… voor iets heel leuk en spannend, namelijk Somoto Cañon! Dat ligt ongeveer op de grens tussen Nicaragua en Honduras. Het is een tocht in het water tussen de rotsen. Hierbij moet je continu zwemmen, stappen, springen. We hebben eens zot gedaan en hebben de toer van 6 uur genomen. Achteraf waren we doodop maar het was een zalige ervaring! Ik verschiet er telkens van hoe mooi de natuur wel niet kan zijn! 😀 & bij deze, ik ben ook af enkele rotsen gesprongen en nee ik heb NIETS voor gehad!! & zoals je kan zien, word ik gewoon weg kopje onder geduwd door ons Gwen, bedankt meid!

 

016  042  072

 

& zondag? Dan zijn we weer achter onze computer gekropen voor hard te werken want we zitten namelijk al aan week 4 van onze stage, jaja in de helft dus van de stageperiode dus 😀 (19 februari was ik trouwens officieel al één volledige maand in Nicaragua, super gek!)

 

 

Halleluja!

4

10269355_10205061729559587_4090726778664340152_n

 

Donderdag ben ik met Nelly naar een misviering geweest hier in Esteli. Wat een ervaring!! Als de mensen binnen in de kerk komen, maken ze een kruisje op hun lichaam en knielen ze voor het altaar. Voor de banken is er iets waarop je kan zitten, beter gezegd knielen. Vooraleer ze dus gaan zitten, knielen ze en doen ze een gebedje voor hun zelf. Zoveel mensen dat daar waren op een gewone viering, heel gek. Ze zijn hier veel geloviger dan wij in België. Er waren zelfs veel moeders met hun kinderen, dat is leuk om te zien.

Wanneer de pastoors binnen komen (een hele hoop), beginnen ze allemaal te zingen. Gedurende de hele viering zingen ze vrij veel, dat is wel leuk! Op een bepaald moment zei één van de pastoors iets en dan begon iedereen elkaar een kus of een hand te geven of zelfs eens vast te nemen. Dit was wel leuk en grappig om te zien want zelfs onbekenden, blinden enzovoort deden dit bij mekaar.

Oh, we zijn met een paar Belgen (Gwen, Rob, Michel en ik) bij een Belgische boer langs geweest. Hij is getrouwd met iemand van Ierland en nu wonen ze ongeveer al 6 jaar in Esteli. Ze zijn een ecofarm gestart samen met een ander koppel. We hebben hem leren kennen in ons ‘stamcafé’, haha!

Hij kwam ons oppikken tegen 10 uur en bracht ons naar zijn boerderij, super mooi! De boerderijen hier zijn totaal anders als in België. De bomen die bijvoorbeeld worden gepland, staan niet op een rechte lijn, allemaal zo kronkelig door elkaar. Bij Jean-Pierre (Belgische boer) is het nog primitiever dan in mijn huis. Ik zal het proberen ‘mooi’ te verwoorden. Menselijke uitwerpselen gebeuren in een emmertje 😀 Ondanks dat was het echt super mooi en zoooooo rustig.  Een groot verschil met Esteli. Ze zijn alles zelf aan het bouwen. Ze hebben zo’n leuke gedachten gang door heel het eco-concept. Waauw, ik ben helemaal tot rust gekomen!!!

We blijven ons trouwens maar integreren. Ondertussen hebben Gwen & ik een yoga-abonnement gekocht. Eigenlijk is yoga veel vermoeiender dan dat wij dachten. Ik ben hier duidelijk arm- en buikspieren aan het kweken 😀 Soms is het voor ons wel moeilijk om onze lach in te houden bij bepaalde oefeningen. Wij zijn nog niet zo lenig en dan lijkt onze houding er totaaaaaaaaal niet op! Zoals iedereen wel weet, als je, je lach moet inhouden, heb je de neiging om nog harder te lachen, haha!

 

Adíos mis amigos!

10981349_10205061574075700_8206834012654390229_n

 

Weekendje weg!

4

Dit weekend ben ik samen met Gwennin een weekendje naar Miraflor geweest. We zijn om 05:00 zaterdag vertrokken en tegen zondag avond zijn we terug aangekomen in Esteli. Het was echt ongelooflijk mooi en leuk! In

Zaterdag: Zijn we gaan hiken (wandelen, klimmen) in miraflor op het laagste gebied. Miraflor is namelijk verdeeld is 3 zones. Zoveel mooie natuurplekken dat we zijn tegen gekomen, wow! We hadden trouwens een hele leuke gids en we waren maar met ons tweetjes voor de tour. Tegen 16:00 zijn we terug aangekomen bij het gastgezin waar we gingen verblijven die nacht. We hebben daar wat kunnen chillen in de hangmatten met een prachtig uitzicht op de natuur van miraflor. Niet veel later na het avondeten, zijn we al in ons bedje gekropen. We waren zo moe!

Zondag: De gids is ons terug komen halen in het gastgezin om 08:00 en dan zijn we richting onze paarden getrokken die ons die hele dag gingen vervoeren. Gwen en ik hadden eigenlijk beide maar 1 of 2 keer op een paard gezeten dus dit ging heel pijnlijk en grappig worden. We hebben niet enkel de gewone wegen gedaan met het paard maar ook echt in de bossen, berg op en af, in het water, tussen rotsen en stenen,.. 😀 Echt super grappig! We zijn ook even gestopt aan een waterval en hebben daar een tijdje in gezwommen, ijskoud!

We hebben zelf niet enkel gewandeld met het paard, galop kwam er ook aan te pas. Wonder boven wonder ben ik er niet afgevallen maar mijn billetjes zijn momenteel zijn pijnlijk 😀 !!

Vrijdag ben ik trouwens voor de allereerste keer in mijn leven yoga gaan volgen in Esteli. Dit was veel zwaarder dan ik had verwacht maar wel heel erg leuk. Waarschijnlijk ga Gwen en ik elke week 2 keer naar de yoga-les zijn. Zo wordt ik wat soepeler en krijg ik meer spieren in mijn armen want wow die eerste keer, goed onderschat! 😀

Voila, nu kan mijn 2de week stage beginnen!

Adíos!

 

 

Al 2 weken ciao!

0

 

Ik ben nu al 2 weken in Nicaragua, super gek! Morgen begin ik met de stage in la escuela de Cristal. Ik kijk er enorm naar uit. Gwennin is ondertussen ook aangekomen. Nu heb ik eindelijk mijne buddy waar ik in de weekends mee kan rond trekken. We houden jullie op de hoogte naar we gaan. Uiteraard volgen er dan ook foto’s. Ze zit trouwens maar 400 meter van mijn gastgezin. In Nicaragua werken ze niet met straatnamen of nummers. Ze zeggen bijvoorbeeld: 4 blokken naar het zuiden toe. (Gwennin zit 4 blokken naar het zuiden en dan een halve blok naar het westen)

In het weekend was er een soort van feest/mini festival-achtig iets vlak bij ons huis. Ik wist van niets en op het moment dat ik ging slapen, dacht ik even dat er een mini oorlog was uitgebroken. Haha, wat was me dat! Ik denk dat het is van rockfestival was met enorm veel vuurwerk. Ik hoorde constant politie- en ziekenwagens rijden. Ik denk dus niet dat het safety first was die avond in Esteli op la plaza 😀

Perro (hond) numero dos is dit weekend ook terug gekomen in het gastgezin, verschrikkelijk! Die springt heel de tijd op mij. Ik heb ondertussen al enkele schrammen van dat beest. Die 2 honden zijn bijna even groot als mij. Love my cats at home, daar wordt ik tenminste niet door besprongen!!

De waterval in Esteli was super mooi en leuk! Hier ga ik zeker nog eens naartoe. Heather, Parel, Michel en ik hebben aan de waterval gepicknickt, gezwommen en in de zon gelegen. Dit was echt super ontspannend! Zo’n mooie natuur!! We zijn eerst met de taxi naar het ziekenhuis van Esteli gereden. Daar hebben we 10 minuutjes moeten wachten voor een lift. In Nicaragua geeft iedereen je meteen een lift. Dan mag je in de jeep vanachter zitten, super leuk!

We werden enkel een beetje lastig gevallen door wat jongens van 16 jaar. In Nicaragua is het machismo heel erg aanwezig en dit is soms wat lastig. Het beste van al is het gewoon negeren!

 

Enkele foto’s:

021    015

 

El fínito de mi classe Español!

0

Mijn 2 weken Spaanse les zitten erop. Ik heb veel bijgeleerd maar het gaat wel nog even duren voor ik een volledig gesprek kan voeren zonder fouten. Het lukt wel al een beetje, soms met uitbeelden, stukken van een zin,.. maar ik red mezelf 😀 Waarschijnlijk ga ik pas degelijke gesprekken kunnen voeren op het moment dat ik terug naar België moet gaan, typisch! J

 

Van het weekend ga ik waarschijnlijk  met Parel en Heather naar de waterval in Esteli voor wat te zwemmen en genieten van de mooie natuur (+ picknicken!). Eindelijk kan ik wat zwemmen na al die warme dagen hier! Haha, groot verschil met België momenteel J

 

Volgende week begint mijn stage in la escuela de Cristal, super spannend! Ik ben al een beetje aan het voorbereiden (zover dit kan). Vooral de kindjes goed kunnen verstaan en overleggen met de andere leerkrachten in het Spaans wordt de grootste uitdaging!

2 maand stage is niet lang, zeker niet in een ander land + een nieuwe taal dus  gaan we er meteen moeten invliegen! Een dag per week mogen we vrij af nemen voor aan onze stage-rapporteringen te werken. Die ga ik zeker doen zodat ik in het weekend leuke dingen kan doen met Gwennin.

De eerste week van mijn stage is er een classe verano (zomercursus) bezig met enkele kindjes met een mentale beperking. Hier ga ik al wat helpen en kindjes observeren zodat ik een ‘volgcliënt’ kan kiezen. Vanaf 9 febrero start het schooltje voor alle kinderen. Dit geldt niet enkel voor la escuela de Cristal maar ook voor het middelbaar. Aura moet dan ook naar het school. Zij hebben nooit een hele dag les. Deze is telkens van 7 tot 12:00 of 13:00. Ze keek er enorm tegen op.

 

Ik ben trouwens helemaal back to basic zoals bijvoorbeeld mijn kleren met de hand wassen. Ik heb ook ontdekt dat ik al bijna 2 weken geen mes en vork meer gebruik. Een lepel is iets wat ze hier altijd gebruiken om te eten (+handen). Ah, ik ga ook geregeld lopen want ik ben terug ingeschreven voor de Spartacus run, joepie! Dit moet ik heel vroeg of tegen 18:00 doen, dan gaat  de zon al onder in Nicaragua en koelt het een beetje af.

Ik ben trouwens ongeveer één week en half muggenbeet vrij gebleven maar gisteren hebben ze genadeloos toegeslagen op mijn benen, een stuk of 7,8 beten L Alle geluk heb ik in België 2 goede verpleegkundigen in huis zitten die mij de nodige zalfjes hebben mee gegeven J !!

 

(Zo’ne blog schrijven is trouwens niet gemakkelijk!)

Ook is mijn mama vandaag jarig! Ik ben misschien niet thuis maar dit wordt zeker en vast gevierd in mijn gastgezin J FELIZ CUMPLEAÑOS MI GUAPA MAMÁ!! (verstop die rimpels al maar!)

001

Ciaaooooooooo

 

Yesss, eindelijk veel fruit!

2

Ik ben weer volop met de Spaanse les begonnen. Maandag was het heel de voormiddag achter een bureau zitten, schrijven en luisteren. Een beetje zwaar. Dinsdag zijn we naar Los Pipitos geweest. Dit is het schooltje waar Nelly altijd heeft gewerkt. Jammer genoeg is het in die school wat aan het mislopen, weinig inschrijvingen, geen motivatie,.. . Nelly was een beetje ontroerd hierover. Woensdag zijn we ook nog iets plaatselijk gaan bezoeken. Dat is wel leuk. Dan oefen ik alles in de praktijk en gaan de 4 uur snel voorbij 😀

Aura heeft een vriendje dat elke dag langs komt en dan doen ze niets anders dan knuffelen, kusjes geven, tv kijken,.. 😀 Nelly heeft frustraties hierover. Dit geeft maar weer eens aan dat ze een zeer bezorgde oma is. Ze heeft mij ook een wijze raad gegeven: ‘ Todos hombres son bandites!’ 😀 Eentje voor te onthouden!

Ze hebben trouwens in het huis ook al ontdekt dat ik zot sta van fruit. Nu is er elke dag avocado, mango, ananas, appelsienen,.. al dat tropisch fruit, mmmh! Hemel op aarde voor mij!

Bij de murals tour was ik de enigste deelnemer. Dat was wel grappig. Hij heeft de toer dan ook in het Spaans gedaan zodat ik veel kan bijleren. Het ging voornamelijk over de plaatselijke tekeningen op de muren met elks een verhaal zoals bijvoorbeeld over de revolutie in Nicaragua.

Ook heeft Parel (Belgische vriendin), die hier al van oktober is en ook werkt in la escuela de Cristal als L.O. leerkracht, mij laten proeven van de plaatselijke rum flor de caña, heel lekker! Rum is iets heel bekend in heel Nicaragua! In haar gastgezin zit ook iemand vanuit Engeland en daar heb ik ineens ook kennis meegemaakt!

Ik ben al vanalles aan het uitzoeken om in de weekends tijdens het stage lopen met Gwennin te doen, super spannend! 😀 (Mira flor, Leon, Granada, Strand, Somota Canon,..)

003 (één van de murals)

039 (meer vrienden! De linkse is Parel, die werkt ook in Cristal en zit in de KUL)

Smeltende groetjes!

 

 

 

 

 

eerste week es finito

8

Hola guapo(a)s

De eerste week zit er al op als ook mijn Spaanse les. Nelly zegt: ‘oh kim, vas aprender rapido’, JOEPIE! Mijn maag is trouwens ook al aan het acclimatiseren qua eten. Lang leven bonen, rijs, kip en maïs. Maar veel dingen zijn wel echt heel lekker.

Ik ben vrijdag met Nelly naar de plaatselijk mercado geweest. Ik heb zoveel onbekend fruit en groenten ontdekt, wow! Ook zijn we naar een grote markt geweest met één van de typische autobussen in Esteli, haha dit was hectisch tot en met. Op verschillende plekken, er is een bord waar je kan wachten op de bus. Rond welk uur de bus komt, daar doen ze niet aan mee. Het kan zijn dat je 5 minuten op de bus moeten wachten maar het kan ook zijn dat je een half uur moet wachten. Wanneer de bus komt, zwieren ze je hierop, deuren blijven openstaan, iedereen zit te roepen, heen en weer gezwierd,.. 😀 Ik ben ook al met ‘gewone’ auto’s meegereden. De meeste zijn jeeps. Iedereen zit dan vanachter in ‘den bak’ of soms zelf op het dak, gelijk de echte ;D

Ik heb ook al geproefd van de plaatselijke ijskraam ‘Eskimo’, super goed. Ik denk zelf beter als de biohoeve! ;D Heb trouwens weer iemand nieuw leren kennen, een jongen van Duitsland. Hij was op z’n eentje aan het rondreizen in Nicaragua en heeft me wat tips gegeven van mooie plaatsen. Die kan ik dan gaan bezoeken wanneer Gwennin er is. Met 2 is zoiets het leukst om te doen, fun verzekerd! Ik ben al volop dingen aan het opzoeken! Ook ben ik vandaag in Esteli gaan wandelen met Howard (Amerikaan). We hebben een toertje gedaan in de armere buurten van Esteli. De meeste toeristen die ik leer kennen blijven hier enkele dagen en gaan dan verder rond trekken. Zo ga ik (normaal gezien), maandagnamiddag met een meisje een mural tour doen in Esteli voor een uurtje of 2.

IK HEB OOK DE 3 BELGISCHE STUDENTEN GEVONDEN, joepie!!! 😀 Die zijn hier al van oktober en blijven tot eind april. Hier kan ik dus ook wat mee rond hangen. Eentje van hun doet ook stage in la escuela de Cristal. Ik ga er vanavond al iets mee drinken in café Luz 😀

En el parque central zijn ze jammer genoeg aan het werken. Dit is normaal het mooiste park van Esteli. Aura heeft me een ander park laten zien wat ook wel de moeite was. Ook heb ik nog een andere kerk bezocht, zo gelovig dat ze hier zijn!

Nelly is dit weekend in Managua voor een vriendin op te zoeken. Dat betekent dat het voor de kinderen in huis feest is. Vollebak one direction, Aura is grote fan, haha dat had ik niet zien aan komen. Ze heeft zelfs de parfum! Antonio, de broer, denkt zelf dat hij op een van de jongens van one direction lijkt. Dit is totaal niet het geval.. ;D

 

Enkele foto’s:

 

005 (in een kleiner park)

021 (typische autobus van Esteli)

015 (Amerikaanse vriend, Howard)

 

Adiòs y hasta el proximo vez !

 

 

Wennen aan dit leventje!

8

Hola mis amigos y amigas!

Stand van zaken:

Ik heb al enkele dingen samen met de kleindochter in Esteli bezocht. Allemaal heel mooi. Alles is zo anders als in België, in plaats van een boodschappentas gebruiken ze een grote kar met al hun inkopen erin. Dat is enorm grappig om te zien 😀

De grote kerk van Esteli is enorm mooi. De mensen van hier zijn erg gelovig en gaan geregeld naar de kerk. Aura (de kleindochter van Nelly),  geeft me overal een woordje uitleg bij. Zo heeft ze me een verhaal verteld dat haar tante bij een speciale maagd (ben haar naam even kwijt) is gaan bidden vanwege haar doodzieke zoon. Uiteindelijk is hij genezen en kwam er op zijn gezicht een soort van teken, zoals in harry potter. Dit teken was iets dat de maagd achterlaat bij iemand wanneer ze hierbij heeft geholpen.

Tijdens een avondwandeling heb ik al kennis gemaakt met enkele Canadezen.  Ze waren van plan om hier in Nicaragua een huis te kopen. Ik heb al afgesproken dat ik ooit kan langs kom en zo heb ik meteen een verblijfplaats dus voor al diegene die mee willen??!

Vandaag ben ik naar de CIGAR FACTORY van Esteli geweest. Dit was met een groep Engelse toeristen. Zo leer ik veel volk kennen. Dit was heel erg leuk om te bezoeken desondanks ik niet rook 😀 Vlak bij mijn huis is er een café dat verbonden is met  de organisatie die deze dingen voor toeristen organiseert. Zo kan ik met andere buitenlanders daar eentje gaan drinken.

Ook ben ik met Veerle (Vlaamse promotor) langs la escuala de cristal geweest. Zo kon ik al eens kijken waar de school gelegen was. De school begint officieel 9 februari maar  vanaf 2 februari ga ik al  helpen in de school voor alles klaar te zetten/ maken. Anders kom ik niet aan mijn uren voor stage ;D Dit doe ik met plezier! Zo leer ik de leerkrachten al kennen.

Het communiceren met de mensen in België is nog even wennen vanwege de 7 uur verschil. Ik moet ook naar een internetcafé gaan. Er is er gelukkig eentje dicht bij mij in de buurt. Als je graag wil skypen, sms mij dan en spreken we een uur af 😀 Ook heb ik al bepaalde plekken ontdekt waar je gratis wifi hebt maar dat is bijvoorbeeld  op een plein dus daar moet je goed oppassen met bijvoorbeeld je laptop dat niemand iets pikt. Ze zien wel dat je een toerist bent!

De mama van het gastgezin, geeft mij de 4 uur les Spaans. Het is niet gemakkelijk maar wel leerrijk. Ik krijg ook kleine huiswerkjes zoals een Spaanse périodico (krant) gaan halen en hier een artikel uit lezen en de woorden aanduiden die ik niet begrijp. Deze overlopen we dan de volgende les. Ook speel ik tijdens de les spelletjes met Nelly zoals het A, B, C spel. Wie had dat ooit gedacht dat ze dit in Nicaragua zouden spelen. Wonder boven wonder was ik hier nog niet zo slecht in als verwacht!

Als er mensen  zijn die foto’s op de pc kunnen verkleinen en dit in een reactie willen uitleggen, doe gerust! Zou me enorm helpen 😀

TOT DE VOLGENDE! Jullie reacties zijn super leuk om te lezen trouwens!

Go to Top