Kim in Nicaragua
Nog een hlrnet.net blogs site
Pienso los niños gustan la Belgica…
310 jaar
De leerkrachten van de kleintjes hadden gevraagd aan mij om een dynamische opdracht uit te voeren met de kinderen ter bevordering van hun motoriek. Ik heb in het groot ‘Belgica’ getekend met enkele figuurtjes. De opdracht ging als volgt:
- Muziek werd opgezet
- Schilderen met de vingers
- Muziek werd verwisseld
- Schilderen met de handen
- Muziek werd verwisseld
- Kleuren met wasco’s
(ondertussen werd er ook een beetje gedanst op de muziek)
& dit was het prachtige resultaat & de kinderen vonden het heel erg leuk!! 😀 Op de foto roepen alle kinderen ‘BELGICA’!!
Op het einde heb ik de kindjes een paar Belgische woorden geleerd zoals: hallo en slaapwel,… . Als de kindjes mij nu zien, gaan ze proberen ‘hallo’ te zeggen in plaats van ‘buenas días’ eens kijken of dat gaat lukken 😀
Na het schilderen, hingen de kinderen helemaal onder de verf, typisch J We hebben hun handjes/ gezicht gewassen. Hierna kreeg elk kind een beker met water en zeep en een rietje. Hier konden ze dan bellen mee blazen en hun nog eens extra proper maken!
Guapos hombres?!
210 jaar
Vandaag werd er gewerkt met 4 kindjes. 2 kindjes hebben het syndroom van Down, eentje het syndroom van Asperger en bij de andere is autisme vastgesteld. Niet gemakkelijk om met zo’n groepje te werken. Samen met een andere vrijwilligster van Spanje (kinésist) gingen we werken rond hun lichaamsschema. Eerst werd er door middel van mannetjes de basis begrippen uitgelegd en geoefend. Hierna gingen we dit in spelverband brengen aan de hand van balletjes en knuffels. Zo werd er op een leuke manier geoefend.
De mannetjes hieronder zijn btw mijn zeer goede tekenskills! 😀 Tuurlijk zijn alle ergotherapeuten creatief en kunnen we goed tekenen en knutselen, uuuuuhhhmm…
Een tortilla hier, een tortilla daar
210 jaar
Vandaag werd er met enkele kindjes geoefend op de fijne motoriek en de kracht in hun vingers. Hiervoor werd er gebruik gemaakt van klei. Ze moesten verschillende vormpjes rollen, erin knijpen,… . Op het einde mochten ze zelf kiezen wat ze gingen creëren. Uit ervaring van stage in België weet ik dat veel kindjes een huis maken, een sneeuwman, een auto, een appel,… maar hier niet. Enkele kindjes begonnen meteen tortilla’s te maken met de klei net zoals de echte mama’s ze hier maken. Ik mocht er zelfs van eten. Hier heb ik toch even voor moeten passen! 😀
Gelijk een echte
& we nemen er nog een boerderij’ke bij
510 jaar
by kimadriaens
in De reis
In het begin van ons verblijf hadden we een boer ontmoet in ons ‘stamcafé’. We hadden hem toen meteen aangesproken en waren geïnteresseerd. Een paar dagen geleden kwam hij in het café naar ons toe. We waren uitgenodigd om zijn boerderij eens te komen bezoeken en mochten wat volk meenemen. Zo gezegd, zo gedaan! Om 10 uur kwam hij ons oppikken en hebben we een hele rondleiding gekregen op zijn boerderij. Het is heel leuk om zo’n plaatselijke dingen te bezoeken.
Hij heeft ook heel lekker voor ons gekookt: aubergine met veel groentjes, gehakt, kaas in de oven. Als dessertje kregen we ijs met de smaak van rum en rozijntjes, fruit en als ‘saus’ erover: jagermeister. Een dessert om U tegen te zeggen. We zijn weer helemaal relax om aan een nieuwe stage week te beginnen.
mmmmmh
Spitter, spetter, spatter, wie zwemt daar in het water?!
510 jaar
by kimadriaens
in De reis
Met een hele hoop zijn we naar Salto de la Estanzuela getrokken. Dit zijn de watervallen in Esteli. De vorige keer hebben we de kleine waterval bezocht en deze keer was het de beurt aan de grote waterval, echt indrukwekkend om te zien. Het gaf ons een beetje een ‘Pocahontas’ gevoel. Zelfs Heather begon op dat moment het liedje ‘colors of the wind’ te zingen, boven op de rots van de waterval, perfect timing!
Als je trouwens bij het ziekenhuis bent, is het te voet nog een dik uur wandelen, berg op/ berg af. Er komen normaal gezien veel pick-up’s langs, zowel in heen als terug weg die je meenemen. Deze keer zat het ons niet mee en hebben we zowel heen als terug gewandeld… Ik voel het nog steeds aan m’n billetjes! 😀
Tengo una hermana?!
910 jaar
by kimadriaens
in De reis
Voor mochten jullie het nog niet weten, Gwen en ik beleven de tijd van ons leven hier! & we komen verrassend goed overeen. Soms lijken we zelfs zussen… Mama & papa moeten jullie iets zeggen? 😀 haha!
We built a city of ‘bloo….ookjes’
110 jaar
Vandaag heb ik een interventie gedaan met mijn volgkindje rond het planmatig handelen maar ook rond het aanleren van objecten niet in de mond te steken. Voor dit te bereiken, heb ik gebruik gemaakt van pictogrammen en blokjes. De pictogrammen waren voor het aanleren van objecten niet in de mond te steken en de blokjes voor het planmatig handelen. Deze pictogrammen werden ook aan de klasjuf gegeven zodat zij deze ook kon gebruiken en dat het voor hem na een tijdje een gewoonte wordt: foto = niet in de mond steken!
Ja, ik moest toch een manier vinden zodat hij niet meer mijn arm of schouder in zijn mond steekt??! 😀
Reisje rond de wereld
210 jaar
Mijn vriendin Parel (of in het Spaans: Perla), werkt dus ook in escuela de Cristal. Ze is hier al sinds november en geeft L.O. aan de kinderen. Ze probeert ook de leerkrachten te op te leiden en te stimuleren om na haar vertrek deze lessen voort te zetten. Vandaag deed ze voor de eerste keer ‘reisje rond de wereld’ met de kinderen van het 1ste en 2de leerjaar en dit was een groot succes ZONDER gewonden! 😀 Natuurlijk waren er een paar stoere jongens die bijvoorbeeld op de planken sprongen in plaats van erover te wandelen… achja, boys will be boys!
Ik mocht terwijl assistent spelen en foto’s trekken van het hele gebeuren 😀 DE BELGEN IN CRISTAL AAN DE TOP!
& doe er nog maar een piñata bij
210 jaar
Deze week hebben we 2 jarigen gehad in de school. Dat wil dus ook zeggen 2 keer piñata en 2 keer overheerlijke cake!! 😀 (in het Spaans noemt dit ‘PASTEL’) De kinderen vonden dit super leuk om te doen en het nam ook telkens een hele namiddag in beslag. Het werd echt een kinderfeestje op school! De piñata was voor de kleintjes vrij moeilijk. De pop waar tegen ze moesten slagen, was telkens goed vastgeplakt. De leerkracht moest elke keer de snoepjes eruit trekken/ gooien. Wanneer dit gebeurden, vlogen alle kindjes als kippen zonder kop naar de snoepjes toe. ‘ZOVEEL MOGELIJK SNOEP’, dat was het enigste wat de kinderen op dat moment nog dachten 😀
spiderman was er ook bij
Caloriebommeke
Het leven zoals het is: ergotherapeut
110 jaar
Vandaag werd er veel hard gewerkt rond de grove en fijne motoriek van de kinderen. In de ochtend heb ik een kindje met autisme zijn eerste letter van zijn naam, met kleine gekleurde bolletjes, laten beplakken. Het was redelijk druk in de klas dus bijgevolg kon hij zich heel moeilijk concentreren en werd hij een beetje agressief. Ik denk dat mijn armen tegen morgen vol blauwplekken gaan staan, yes! Uiteindelijk zijn we geëindigd met een bord met poortjes die hij moet openen en sluiten voor zijn fijne motoriek te bevorderen.
Bordjes met de poorten
Bij de andere school (de ouderen) moest ik vandaag voornamelijk werken met kindjes met het syndroom van Down en autisme. Hierbij werd er geoefend op de grove motoriek aan de hand van hoelahoeps en ballen. Tijdens het intensief oefenen, kan er wel eens een gewonde vallen… Al bij al viel alles goed mee 😀 Alle geluk heb ik de skills overgekregen van mijn mama & papa = multifunctionele ergotherapeut in wording!!
EHBO KIM TERPLEKKE
Recente reacties