Kim in Nicaragua

Donderdag ben ik met Nelly naar een misviering geweest hier in Esteli. Wat een ervaring!! Als de mensen binnen in de kerk komen, maken ze een kruisje op hun lichaam en knielen ze voor het altaar. Voor de banken is er iets waarop je kan zitten, beter gezegd knielen. Vooraleer ze dus gaan zitten, knielen ze en doen ze een gebedje voor hun zelf. Zoveel mensen dat daar waren op een gewone viering, heel gek. Ze zijn hier veel geloviger dan wij in België. Er waren zelfs veel moeders met hun kinderen, dat is leuk om te zien.

Wanneer de pastoors binnen komen (een hele hoop), beginnen ze allemaal te zingen. Gedurende de hele viering zingen ze vrij veel, dat is wel leuk! Op een bepaald moment zei één van de pastoors iets en dan begon iedereen elkaar een kus of een hand te geven of zelfs eens vast te nemen. Dit was wel leuk en grappig om te zien want zelfs onbekenden, blinden enzovoort deden dit bij mekaar.

Oh, we zijn met een paar Belgen (Gwen, Rob, Michel en ik) bij een Belgische boer langs geweest. Hij is getrouwd met iemand van Ierland en nu wonen ze ongeveer al 6 jaar in Esteli. Ze zijn een ecofarm gestart samen met een ander koppel. We hebben hem leren kennen in ons ‘stamcafé’, haha!

Hij kwam ons oppikken tegen 10 uur en bracht ons naar zijn boerderij, super mooi! De boerderijen hier zijn totaal anders als in België. De bomen die bijvoorbeeld worden gepland, staan niet op een rechte lijn, allemaal zo kronkelig door elkaar. Bij Jean-Pierre (Belgische boer) is het nog primitiever dan in mijn huis. Ik zal het proberen ‘mooi’ te verwoorden. Menselijke uitwerpselen gebeuren in een emmertje 😀 Ondanks dat was het echt super mooi en zoooooo rustig.  Een groot verschil met Esteli. Ze zijn alles zelf aan het bouwen. Ze hebben zo’n leuke gedachten gang door heel het eco-concept. Waauw, ik ben helemaal tot rust gekomen!!!

We blijven ons trouwens maar integreren. Ondertussen hebben Gwen & ik een yoga-abonnement gekocht. Eigenlijk is yoga veel vermoeiender dan dat wij dachten. Ik ben hier duidelijk arm- en buikspieren aan het kweken 😀 Soms is het voor ons wel moeilijk om onze lach in te houden bij bepaalde oefeningen. Wij zijn nog niet zo lenig en dan lijkt onze houding er totaaaaaaaaal niet op! Zoals iedereen wel weet, als je, je lach moet inhouden, heb je de neiging om nog harder te lachen, haha!

Adíos mis amigos!

Dit weekend ben ik samen met Gwennin een weekendje naar Miraflor geweest. We zijn om 05:00 zaterdag vertrokken en tegen zondag avond zijn we terug aangekomen in Esteli. Het was echt ongelooflijk mooi en leuk! In

Zaterdag: Zijn we gaan hiken (wandelen, klimmen) in miraflor op het laagste gebied. Miraflor is namelijk verdeeld is 3 zones. Zoveel mooie natuurplekken dat we zijn tegen gekomen, wow! We hadden trouwens een hele leuke gids en we waren maar met ons tweetjes voor de tour. Tegen 16:00 zijn we terug aangekomen bij het gastgezin waar we gingen verblijven die nacht. We hebben daar wat kunnen chillen in de hangmatten met een prachtig uitzicht op de natuur van miraflor. Niet veel later na het avondeten, zijn we al in ons bedje gekropen. We waren zo moe!

Zondag: De gids is ons terug komen halen in het gastgezin om 08:00 en dan zijn we richting onze paarden getrokken die ons die hele dag gingen vervoeren. Gwen en ik hadden eigenlijk beide maar 1 of 2 keer op een paard gezeten dus dit ging heel pijnlijk en grappig worden. We hebben niet enkel de gewone wegen gedaan met het paard maar ook echt in de bossen, berg op en af, in het water, tussen rotsen en stenen,.. 😀 Echt super grappig! We zijn ook even gestopt aan een waterval en hebben daar een tijdje in gezwommen, ijskoud!

We hebben zelf niet enkel gewandeld met het paard, galop kwam er ook aan te pas. Wonder boven wonder ben ik er niet afgevallen maar mijn billetjes zijn momenteel zijn pijnlijk 😀 !!

Vrijdag ben ik trouwens voor de allereerste keer in mijn leven yoga gaan volgen in Esteli. Dit was veel zwaarder dan ik had verwacht maar wel heel erg leuk. Waarschijnlijk ga Gwen en ik elke week 2 keer naar de yoga-les zijn. Zo wordt ik wat soepeler en krijg ik meer spieren in mijn armen want wow die eerste keer, goed onderschat! 😀

Voila, nu kan mijn 2^de week stage beginnen!

Adíos!

Ik ben nu al 2 weken in Nicaragua, super gek! Morgen begin ik met de stage in la escuela de Cristal. Ik kijk er enorm naar uit. Gwennin is ondertussen ook aangekomen. Nu heb ik eindelijk mijne buddy waar ik in de weekends mee kan rond trekken. We houden jullie op de hoogte naar we gaan. Uiteraard volgen er dan ook foto’s. Ze zit trouwens maar 400 meter van mijn gastgezin. In Nicaragua werken ze niet met straatnamen of nummers. Ze zeggen bijvoorbeeld: 4 blokken naar het zuiden toe. (Gwennin zit 4 blokken naar het zuiden en dan een halve blok naar het westen)

In het weekend was er een soort van feest/mini festival-achtig iets vlak bij ons huis. Ik wist van niets en op het moment dat ik ging slapen, dacht ik even dat er een mini oorlog was uitgebroken. Haha, wat was me dat! Ik denk dat het is van rockfestival was met enorm veel vuurwerk. Ik hoorde constant politie- en ziekenwagens rijden. Ik denk dus niet dat het safety first was die avond in Esteli op la plaza 😀

Perro (hond) numero dos is dit weekend ook terug gekomen in het gastgezin, verschrikkelijk! Die springt heel de tijd op mij. Ik heb ondertussen al enkele schrammen van dat beest. Die 2 honden zijn bijna even groot als mij. Love my cats at home, daar wordt ik tenminste niet door besprongen!!

De waterval in Esteli was super mooi en leuk! Hier ga ik zeker nog eens naartoe. Heather, Parel, Michel en ik hebben aan de waterval gepicknickt, gezwommen en in de zon gelegen. Dit was echt super ontspannend! Zo’n mooie natuur!! We zijn eerst met de taxi naar het ziekenhuis van Esteli gereden. Daar hebben we 10 minuutjes moeten wachten voor een lift. In Nicaragua geeft iedereen je meteen een lift. Dan mag je in de jeep vanachter zitten, super leuk!

We werden enkel een beetje lastig gevallen door wat jongens van 16 jaar. In Nicaragua is het machismo heel erg aanwezig en dit is soms wat lastig. Het beste van al is het gewoon negeren!

Enkele foto’s:

Ik ben weer volop met de Spaanse les begonnen. Maandag was het heel de voormiddag achter een bureau zitten, schrijven en luisteren. Een beetje zwaar. Dinsdag zijn we naar Los Pipitos geweest. Dit is het schooltje waar Nelly altijd heeft gewerkt. Jammer genoeg is het in die school wat aan het mislopen, weinig inschrijvingen, geen motivatie,.. . Nelly was een beetje ontroerd hierover. Woensdag zijn we ook nog iets plaatselijk gaan bezoeken. Dat is wel leuk. Dan oefen ik alles in de praktijk en gaan de 4 uur snel voorbij 😀

Aura heeft een vriendje dat elke dag langs komt en dan doen ze niets anders dan knuffelen, kusjes geven, tv kijken,.. 😀 Nelly heeft frustraties hierover. Dit geeft maar weer eens aan dat ze een zeer bezorgde oma is. Ze heeft mij ook een wijze raad gegeven: ‘ Todos hombres son bandites!’ 😀 Eentje voor te onthouden!

Ze hebben trouwens in het huis ook al ontdekt dat ik zot sta van fruit. Nu is er elke dag avocado, mango, ananas, appelsienen,.. al dat tropisch fruit, mmmh! Hemel op aarde voor mij!

Bij de murals tour was ik de enigste deelnemer. Dat was wel grappig. Hij heeft de toer dan ook in het Spaans gedaan zodat ik veel kan bijleren. Het ging voornamelijk over de plaatselijke tekeningen op de muren met elks een verhaal zoals bijvoorbeeld over de revolutie in Nicaragua.

Ook heeft Parel (Belgische vriendin), die hier al van oktober is en ook werkt in la escuela de Cristal als L.O. leerkracht, mij laten proeven van de plaatselijke rum flor de caña, heel lekker! Rum is iets heel bekend in heel Nicaragua! In haar gastgezin zit ook iemand vanuit Engeland en daar heb ik ineens ook kennis meegemaakt!

Ik ben al vanalles aan het uitzoeken om in de weekends tijdens het stage lopen met Gwennin te doen, super spannend! 😀 (Mira flor, Leon, Granada, Strand, Somota Canon,..)

 (één van de murals)

 (meer vrienden! De linkse is Parel, die werkt ook in Cristal en zit in de KUL)

Smeltende groetjes!