Het is alweer even geleden dat we iets hebben laten horen. We kunnen trouwens alleen maar positief nieuws brengen! De voorbije dagen is er weer heel wat gebeurd.

Zo hebben we een paar basic huishoudzaken ontdekt:
– Teveel zeep in het wasmachine geeft voordelen: de vloer is namelijk ook direct proper.
– In een microgolfoven kunnen dingen ook aanbranden, als je dan snel bent, verbrand je je vingers aan het eten. Het hele huis heeft verschillende dagen verbrand geroken. Tot we op het top idee kwamen om koekjes te bakken! Wij van de geur verlost, de vroedvrouwen hun honger gestild.
– Kijken wat je in huis hebt voordat je gaat winkelen is handig, nu hebben we het dubbele aantal patatjes en vlees dan gepland. Jullie zijn dus altijd welkom voor een diner bij ons!
– Ik (Eline) heb een carrière als loodgieter gemist, de toilet maken was namelijk geen probleem.
– Op een wasrek moet je dingen goed balanceren. Anders breekt het wasrekje af… Maar Portugezen gooien ook nog perfecte droogrek weg, we hadden dus al snel een oplossing.
– Brownies vallen in de smaak, als je ze voor 46 personen maakt, heb je wel ontzettend veel eieren nodig.

Verder hebben de vroedvrouwen steeds meer zicht op onze situatie thuis. Lauren’s gsm blokkeert regelmatig maar is na een reset wel weer oké voor een aantal dagen. Liliana (één van de vroedvrouwen) merkte dan maar handig op dat ik de nerd thuis ben. Waarna ze zich snel verbeterde naar “diegene die de broek draagt”. Mooie safe, maar net te laat.
Onze namen blijken toch nog steeds een struikelpunt te zijn. Zo hebben ze Lauren aangepast naar Laurina (uitgesproken Laurinja) en durven ze af en toe ook mijn naam een Portugese toets geven. Vooral de schrijfwijze wordt aangepast. Op niet officiële documenten noem ik Eileen.
Verder is het hier een gewoonte pizza te laten leveren op de dienst. Vaak kiezen we dan de “familie-menu” (of meerdere menu’s) en daarbij krijgen we lookbroodjes, pizza en een dessertje voor 5 euro! Lauren heeft deze “feestelijke” gebeurtenis nog niet meegemaakt tijdens haar shift. Maar het is zeker een aanrader. Zij heeft wel al ontdekt dat chips hier een perfecte plaatsvervanger is voor gewone pattatjes… Batatas fritas zijn dus niet altijd frietjes…

Op stage verloopt ook nog alles zeer vlot. Hoewel we een paar zeer drukke shiften achter de rug hebben, is het nu weer kalmer.
Net voor het kerstfeestje besloot ik nog een halve shift mee te doen op stage. Toen ik toekwam was er echter niemand op het verloskwartier. Men mentor zei dat ik gerust naar huis kon gaan. Toen ik op het punt stond om te vertrekken kwam er een dame binnen met volledige ontsluiting. Vijf minuten later had ik de baby plots in mijn handen. Ik was net aan het voelen of er een omstrengeling was, maar sneller dan verwacht was de volledige baby er al. De kinderverpleegkundige en logistiek medewerker waren aan het lachen met mijn gezichtsuitdrukking, ik was dan weer verbaasd dat ik de baby had kunnen opvangen. Ondertussen heb ik ook 40 bevallingen. Het was een zeer toffe bevalling van een koppel dat ik al verschillende keren gezien had voor observaties. Ik was zeer blij dat ze tijdens mijn shift bevielen, met deze prachtige baby tot gevolg.  

Ondertussen zijn wij al aangepast aan het klimaat hier. Daar horen dus gilets bij op stage, de vroedvrouwen vinden het grappig want de temperaturen zijn hier niet plots drastisch gedaald.

Lauren heeft kalmere shiften en zit al even zonder bevallingen. Hoewel ze vaak met spannende verhalen thuis komt. Zo werd ze plots uit een bevalling weggeroepen naar een andere kamer, waar ze uit het niets en helemaal alleen een bevalling heeft gedaan. Momenten waarop je toch wel getest wordt op stress!
Ze loopt vaak mee op de consultaties om aan het nodige aantal CTG’s te komen, maar nu dat behaald is gaat ze weer 100% voor het verloskwartier! Jammer genoeg blijven de zwangeren hier even weg. Binnenkort hebben we een tekort aan dokters (zowel gynaecologen als pediaters). Wanneer zij hun vakantieperiode opnemen en er dus artsen te weinig zijn, worden zwangeren doorgestuurd naar Faro.

Verder zijn wij al verschillende kerstcadeautjes gaan shoppen, wordt er een bachelorproef geschreven, af en toe eens gekuist, veel gelachen, op uitstapjes gegaan,… Hieronder vind je trouwens een collage van onze uitstap naar Lagos.

Zoals jullie merken, we hebben het hier zeer goed! Portugal en al zeker de Portugese vroedvrouwen hebben ons hart gestolen!