Hallo allemaal!

Het is weer al even geleden. Ondertussen heb ik een leuk weekend achter de rug met Ademar en mijn tussentijdse evaluatie. Deze is veel later gevallen dan gepland, door de controle op het dagcentrum. Deze controle was voor de erkenning van het dagcentrum. Vorige week waren heel drukke dagen en dagen vol stress. Iedereen was heel gespannen omdat alles in orde moest zijn als de controleurs langs kwamen. Achteraf gezien viel die controle wel mee (bij de ergo’s toch). Dit kwam doordat ze volgens ons niet echt veel afwisten van ergotherapie en daardoor ook geen moeilijke vragen konden stellen. De tussentijdse evaluatie dan. De papieren hadden ze ingevuld op basis van mijn prestaties na 4 weken. Ondertussen hadden we al veel gesproken en was er eigenlijk al vooruitgang geboekt en dus zeiden ze wel dat alles in orde zal komen tegen mijn eindevaluatie. Dat is wel een hele opluchting aangezien ze sommige onderdelen toch heel kritisch hadden beoordeeld. Die twee laatste weken zal het dus alles geven worden. Het moeilijke aan de stage hier is niet perse de taal, maar eerder hoe ze hier werken. Ze zijn echt heel analytisch in hun werk, terwijl wij in België volgens mij eerder functioneel te werk gaan. Ze willen dus ook dat de analyses van de activiteiten tot in de puntjes uitgewerkt zijn en verwachten voor de laatste twee weken dat ik van elke patiënt, elke activiteit analyseer en uitschrijf voor hun. Veel werk dus…

Verder kijk ik er ook echt naar uit om terug thuis te zijn… De dagen hier zijn lang en zwaar, de combinatie stage + stagedocumenten + andere taken + bachelorproef is wat veel vind ik zo. En ik ben zeker niet de enige die dit vindt… Verder zal ik ook blij zijn om gewoon een weekendje thuis te zijn met mijn ouders en hondje. Dus ik ben echt wel aan het aftellen!

Gezien de recente omstandigheden in Brussel zijn al de patiënten heel bezorgd. Ze vragen allemaal wel of er niemand van mijn familie of vrienden gewond is. Echt heel lief eigenlijk! Ook mocht ik van mijn stagementoren meteen een sms’je sturen naar mijn familie om te vragen of alles in orde was. Eigenlijk was ik hier wel vrij gerust van aangezien hun werk / school daar niet in de buurt was, maar toch, als je zo iets hoort wil je toch 100% zeker zijn.

Tot volgende week!

De eerste bezoekers zijn net vertrokken!

Bram en Jan kwamen vrijdagavond rond een uur of 22 toe, met honger… Hiervoor zijn we richting Bastille gegaan, maar Jan wou KFC… Na een ‘korte wandeling’ kwamen we aan bij République, waar KFC, Mcdo en Quick was! Na het eten hebben we dan nog iets gedronken en zijn we met de (voor)laatste metro terug thuis geraakt. Na het installeren van de jongens hun bed zijn en wat bijpraten, zijn we dan maar gaan slapen zodat we de volgende dag nog wat dingen konden doen. De volgende dag waren we echt al vroeg wakker, maar zijn we toch blijven liggen tot een uur of 10. Hierna hebben we ontbeten, toastjes van souschef Lien en eitjes van chef Jan 😉 . In de voormiddag zijn we naar een Urban Soccer complex geweest hier niet ver vandaan waar Bram even wou langsgaan (werk, werk, werk). Tegen de middag zijn chef Jan en souschef Lien richting kot gegaan om de zelfgemaakte lasagne te produceren, waar Bram wat later toekwam. Deze was zo goed gelukt! Complimenten aan de chef 😉

De o zo lekkere lasagne!

Nadat we ons eten hadden laten zakken zijn we dan richting Montmartre getrokken. Dit wouden de jongens graag nog eens zien en met het super mooie weer was dit ook het perfecte moment. Na Montmartre gingen we te voet richting Seine stappen, maar Boys will be boys en dus passeerden we ook even aan de Moulin Rouge… Onderweg nog even wat gedronken op place trinité en dan verder gewandeld naar de Seine. Deze hebben we afgestapt richting de Eiffeltoren, waar we met Ulrike en Lo hadden afgesproken. Samen met hun zijn we op zoek gegaan naar eten, en wat is er lekkerder dan een goeie pizza? Juist ja, nog een cocktailtje achteraf in een zijstraatje van de Champs-Elysées! Rond 12u besloten we allemaal huiswaarts te gaan en na wat babbelen zijn we tenslotte gaan slapen na een vermoeiende dag met een grote wandeling. De volgende middag moesten de jongens al rond 12u vertrekken en dus besloten chef Jan en souschef Lien pannenkoeken te bakken zodat ze de drie uur durende rit richting België zouden overleven. Ook hier weer complimenten aan de chef, want wat is er lekkerder dan een pannenkoek met choco?

Afin, het weekend zit er bijna op dus nu nog een paar uurtjes voor school werken!

Tot de volgende, ik kan er weer helemaal tegen voor deze week!

Ja ja, de eerste 4 weken stage zitten er op!

Normaal had ik deze week mijn tussentijdse evaluatie, maar door een controle op het ziekenhuis (voor hun certificaat) is deze niet door gegaan. Er was net iets te veel stress en net iets te weinig tijd 😉 Het zal dus voor volgende week zijn.

Verder heb ik deze week wel veel kunnen doen. Ik vind wel dat de ergo’s hier moeilijke vragen kunnen stellen 😉 En het is dan ook niet echt altijd gemakkelijk op te antwoorden. Vandaag heb ik nog eens de ‘plateau canadien’ gebruikt op de patiënt met brandwonden en in een recordtempo was ze (perfect) geïnstalleerd! De ergo’s (en de patiënt) waren dan ook terecht onder de indruk 😉 Verder heb ik nog een sessie ‘orthophonie’ gevolgd met een patiënt waaraan ik ook therapie geef. Deze patiënt heeft heel zware afasie en dus was het wel interessant. Ze gebruikte een soort ritmische techniek om hem toch te leren praten, wel leuk om te zien. Binnen twee weken ga ik ook met mijn volgpatiënt mee naar de ortho en ook is naar de kinesisten. Zo krijg ik een goed beeld op wat hij allemaal doet in het revalidatiecentrum.

Gisterenavond hebben we op kot allemaal samen gegeten. Ik had dit voorgesteld in het begin van de week en zo gezegd, zo gedaan he! We zijn rond 18;30 naar de winkel gegaan. Aangezien we nog niet wisten wat we gingen eten was dit toch niet zo een strak plan. Na 15min hadden we voorgerecht en dessert in de mand liggen, maar nog geen hoofdgerecht. Uiteindelijk zijn het ‘fajitas’ geworden, met kip en paprika’s. Echt wel lekker hoor 🙂 Het is een heel gezellig avond geworden.

Straks komen Jan en Bram toe, samen met hun ga ik een leuk weekend tegemoet! Tot de volgende!

Hallo allemaal!
Na een rustig weekendje terug in België (waar ik van genoten heb!), is het terug menens! De stage is terug begonnen en ik heb nu elke dag een vijftal patiënten waaraan ik therapie geef. Dit verloopt wel vlot en ik heb meer en meer (en een vlotter) contact met de patiënten. Ook met de ergo’s verloopt het vlotter 😉
Ik heb deze week de tableau canadien mogen uitproberen op een patiënt met een brandwond aan haar hand, dit was toch moeilijker dan op mijn stagementor! Na wat sukkelen is het toch gelukt, hopelijk gaat het volgende keer wat vlotter 😉 Op het einde van de week had ik toch wat meer moeite met oefeningen vinden aangezien ik sommige patiënten tot 3x per week heb en het niet altijd gemakkelijk is. Hierbij helpen de ergo’s me dan wel heel goed, zo zetten ze me op weg en laten me ze nadenken zodat ik toch zelf een oefening vind. Tijdens of na een therapie vragen ze ook altijd een paar dingen om te polsen waarom ik iets doe. Ook geven ze me dan advies om nog in dezelfde oefening nog iets extra te oefenen. Echt leuk (maar ook soms wel moeilijk)!

Volgende week is het tijd voor tussentijdse evaluatie, ik heb toch wel wat stress 😉 Ik ben benieuwd voor welke nieuwe patiënt ik een intake gesprek ga moeten voorbereiden (en uitvoeren) samen met al het bijkomende werk (assessment, therapieplan,…). We zien wel!

Maar eerst het weekend! Hier ga ik samen met de meisjes van mijn kot en nog een andere studente ergo een paar leuke plekjes opzoeken voor als er bezoek komt!

Tot de volgende 😉