Hoe hoger je klimt, hoe dieper je valt

Hallo allemaal

Na inspanning volgt ontspanning. Dit weekend was het tijd voor een kleine citytrip naar Wroclaw. Met de Anitabus zijn we tot aan het station van Wroclaw geraakt.
Vanaf daar was het nog een stevige wandeling tot aan ons hotel. Door de wind, door de regen, dwars door alles heen kwamen we kleddernat aan in ons hotel. Na het inchecken, zijn we op expeditie vertrokken met twee ervaren kaartlezers en Mike.

We gingen op kabouterjacht door kerken, over torens (voor de een al wat vlotter dan de ander tijdens de afdaling), over rivieren, over pleinen, door parken, door winkelcentra, langs apteka’s en door regen en zon.

Op zaterdagavond was het tijd voor een uitgebreid diner in een Italiaans restaurant. Hier hebben we genoten van een goed bord lasagne, een glas witte wijn (‘professioneel’ geproefd door Mike) en een tiramisu als dessert.


Na de avond afgesloten te hebben in een gezellige bar besloten we om onder de wol te kruipen. De volgende dag stond er een lekker ontbijtbuffet op ons te wachten en hadden we genoeg energie voor nog een dag in Wroclaw.

Toch had het vrije weekend ook voor een iemand een dieptepunt. Lotte had tijdens de afdaling van de Sint-Elisabeth kerk een trapje gemist, waardoor ze sneller beneden was dan boven. Dit verhaal wordt zeker nog vervolgd in een ander blogbericht, dus zeker blijven volgen!

Groetjes

Liselot, Lotte en Mike