Dag allemaal
Nu ook week drie van de stage voorbij is, is het weer tijd voor een berichtje. Ondertussen is het al woensdag, het was opnieuw een interessante, maar intensieve week.

Maandagochtend na de teamvergadering vloog ik er meteen in met een hele lijst van nieuwe patiënten. Het opzoeken van diagnoses, kennismaken met patiënten, opstellen van doelen en therapieën…Ondertussen is het al een gewoonte geworden, maar af en toe blijft het werk hier toch chaotisch.

Zoals ik al vertelde in mijn eerdere berichtjes werk ik vooral met CVA-patiënten en patiënten met ruggenmergletsels. Ik gaf verschillende therapieën, maar er werd vooral gewerkt op fijne motoriek en het zelfstandig aan-en uitkleden. Ook de keuken in het ergotherapielokaal heb ik deze week goed kunnen gebruiken. Zo had ik een patiënt die terug wilt kunnen koken, maar het snijden van groenten lukt niet goed door haar aangedane hand. Na een aantal sessies te werken op fijne motoriek met speelgoedmateriaal voor in de keuken werd het al snel saai.
Ik nam wat groenten, fruit, messen en twee snijplanken mee van thuis en we hebben soep gemaakt. Voor het personeel in het ziekenhuis was dit de eerste keer dat ze zoiets zagen, maar ook zij waren enthousiast. Het was een Russische soep (Borsjt). Ook wel rode bietensoep genoemd. Deze wordt voornamelijk uit rode bieten, kool en aardappelen gemaakt. Het heeft gesmaakt!

Ik gaf de ene therapie na de andere en voor ik het wist was het al 19h. Ja ja zoals ik al zei de tijd vliegt! Maandagen en dinsdagen zijn zware dagen omdat er nieuwe patiënten zijn, wat maakt dat het programma goed gevuld is. Tussen de therapieën door moet er tijd gemaakt worden voor het invullen van allerlei documenten en dit in het Russisch. Als er geen tijd is wordt dit na de therapieën gedaan, dus in de avonden. Van serieuze overuren gesproken! Hier haalde ik dan ook mijn beste Russisch naar boven! 😬

Woensdag, donderdag en vrijdag was het iets rustiger. Deze drie dagen had ik stage tot 18h30. Woensdagnamiddag ging ik terug een dagje naar de intensive care. Hier zette ik samen met de kinesist en de arts de patiënten voor een eerste keer recht op bed, we mobiliseerden de bovenste en onderste ledematen en observeerden bij sommige patiënten ook in hoeverre ze zelf konden eten. Deze patiënten zullen over enkele dagen overgeplaatst worden naar de revalidatieafdeling waar we verder mee zullen revalideren.

Donderdag en vrijdag na stage ging ik de stad in met enkele vrienden, we hebben geschaatst en wat rondgehangen op het rode plein.

Het weekend hield ik wat rustiger, omdat ik echt wel nood had aan rust. Rust van de stad, van stage, van alles. Samen met vrienden ging ik een weekendje buiten de stad. We gingen naar het vakantiehuisje van een vriendin. Deze is gelegen in een klein dorpje net buiten de ring van Moskou. Het was er zo stil en rustgevend. De straten waren leeg en er was geen kat te zien. De meeste vakantiehuisjes zijn gemaakt uit hout. Ieder huisje heeft een grote tuin.
In Rusland hebben veel mensen een vakantiehuisje buiten de stad waar ze in de weekends (vooral in de zomer) en vakanties tijd doorbrengen. Uiteraard hoort hier ook een typisch Russische sauna bij. Eerst en vooral begonnen we wat sneeuw weg te halen van de oprit. Daarna gingen we het dorp verkennen. We gingen ook op bezoek bij twee oudere dames. Verder maakten we wandelingen, ontspanden ons in de sauna en keken films in de avond.
Dit had ik echt wel nodig na drie drukke weken. Het was wennen dat de internetverbinding zo slecht was in het dorp. Er was in ons huisje maar één hoekje waar ik goede bereik had.
Om te whatsappen stond ik dan op de hoek van de zetel met mijn gsm hoog in de lucht.🙃

Dit is een klein winkeltje in het dorp. Het is ook de enige winkel.

wanneer ik in de kelder ging kijken, kon ik mijn ogen niet geloven! Dit is een voorraad voor de winters. In Rusland eten veel mensen zelfgemaakte jam, compote, tomaten en augurken. Het proces hoe deze gemaakt worden werd me helemaal uitgelegd. Het is iets meer werk dan naar de Delhaize gaan 🙂 en veel lekkerder dan die bij ons!

een oudere dame van de straat die middageten maakte voor ons. We aten een soort van brood met speciale kaas ertussen. Heerlijk!

Zelf water gaan halen want er was geen kraanwater.

Rechts op de foto zie je een haardkachel waar men meestal ook op kookt.

De buurvrouw bakte speciaal pannenkoeken voor ons en nodigde ons uit om samen thee te drinken.

ontbijtje

We hadden vanalles mee zowel eten als kopjes, slaapzakken en een beamer voor het zien van films. We zaten in een huisje met iets meer voorzieningen, omdat dit huisje ook echt als vakantiewoning gebruikt wordt.

Ik had een beeld van de dorpjes in Rusland, maar deze was toch iets anders dan wat ik zag. Op een bepaald moment had ik echt het gevoel dat ik terug in de tijd ben gegaan. Alles was zo oud en anders. De meeste dorpen in Rusland zien er ook zo uit. Dit is dan een dorpje niet zo heel ver weg van de gigantische hoofdstad Moskou. Er leven mensen die nooit in hun leven in de stad geweest zijn, dus voor hun is er ook geen ander leven, enkel op tv. Als je een oude tv hebt is het al luxe. Alle buren kunnen komen meekijken. In vergelijking met de stad was het gewoon een andere wereld. Om dan even stil te staan dat de meerderheid van de patiënten die ik op stage krijg, mensen zijn die van verschillende verre regio’s komen. Voor hun is een ziekenhuis waar ik stage loop echt een luxe terwijl het in mijn ogen ook geen topzorg is.

Het was gewoonweg fantastisch om dit dorpsleven te mogen meemaken!