Dag allemaal!
Het is al eventjes geleden dat ik iets heb neergeschreven. Ik had de laatste weken niet veel tijd en ik ben het ook een beetje vergeten. Maar hier ben ik dan. Dit zal ook mijn laatste bericht zijn want binnenkort keer ik terug naar België.
Deze keer wil ik het even kort hebben over de manier van werken.
- De interventies duren hier ongeveer één uur en één uur en een half voor groep sessies.
- Er is een heel nauwe samenwerking tussen de disciplines, soms geven ze samen individuele interventies aan een cliënt, groep sessies worden altijd met door meer disciplines gegeven.
- De therapeuten spreken de ouders van het kind aan met ‘mae’ (wat moeder betekent) of ‘pai’ (wat vader betekent).
- Ze werken hier vooral productgericht en grijpen meestal direct in wanneer een kind een fout maakt
- Kinderen worden nooit gestraft, er wordt tegen hen gezegd dat hun gedrag niet aangenaam is en men wacht meestal tot het kind gekalmeerd is.
- Tijdens interventies in het sensorische integratie lokaal, wordt altijd gevraagd waarmee het kind of kinderen willen spelen en de ergotherapeut verzint dan ter plekke een activiteit.
- De stageplaats zorgt ook voor oudere kinderen en er is zelfs een praatgroep voor kinderen boven de 12 jaar waar ze in contact komen met volwassenen die een beperking hebben. In deze groep leren we dan te denken over hun zin van leven en over hun toekomst en hun dromen.
- Sommige kinderen of volwassenen hebben een aangepaste rolstoel nodig. Meestal moeten ze hier twee tot drie jaar op wachten als ze een voorschrift hebben gekregen. Dit komt door de trage werking van de overheid van Portugal.
Ik geloof dat dit de belangrijkste aspecten zijn. Al bij al was Porto een heel interessante ervaring. Ik heb heel veel bijgeleerd over kinderen met cerebrale parese en andere neurologische aandoeningen. Deze stage is echt een aanrader. Naast de stage is de stad ook heel mooi en levendig. Perfect voor studenten.
Tot binnenkort terug in belgië. Tchau!
Mathias