Dag beste bloglezers!
Mijn naam is Michelle, 3de jaar studente ergotherapie, en ik neem jullie mee in mijn Internationalisation@home bij Fedasil Machelen. Dit is een open opvangcentrum waar verzoekers om internationale bescherming onderdak, voeding en medische en sociale begeleiding krijgen. Er verblijven momenteel 392 bewoners met diverse profielen: alleenstaanden, gezinnen met kinderen en niet-begeleide minderjarigen. Het team van ongeveer 65 professionele en gemotiveerde medewerkers staat in voor de goede dagelijkse werking en organiseert verschillende activiteiten en opleidingen.
Ik werk nauw samen met de buurtwerkers, de verantwoordelijke voor de scholenwerking en opleiding en het teamlid dat instaat voor de activering van de jongeren van 18 tot 21 jaar. In het kader van mijn Bachelorproef ontwikkel ik een tool om het interdisciplinaire activeringstraject van jonge asielzoekers in opvangcentra te ondersteunen. Ik kwam tijdens mijn eerste stageweek al in contact met personen met een psychosociale kwetsbaarheid die geconfronteerd worden met onder andere occupational injustice en occupational deprivation. De bewoners ervaren en formuleren dus veel noden. Het feit dat er in Fedasil geen ergotherapeuten werken, vormt voor mij een uitdaging. Het is dus belangrijk om mijn weken goed te structureren, accenten te leggen en op tijd mijn grenzen aan te voelen. De komende weken zal het mijn doel zijn om in samenspraak met het team de meest ergotherapeutisch relevante hulpvragen te selecteren en deze te koppelen aan mijn eigen talenten en competenties als ergo in wording. Ik neem jullie graag mee doorheen dit proces. Tot snel!
PS: Tijdens het pendelen met de trein lees ik het boek ‘De knikkers van Qadir – Het waargebeurde verhaal van een man op de vlucht’. Echt een aanrader!