Dag iedereen,

Zondag hebben we een tour gedaan die alle zondags markten deed. Met een privé gids, buiten ons ging er niemand anders mee, zijn we om 7 uur richting de vogeltjeszangwedstrijd vertrokken. Iedereen komt dan met z’n vogeltje naar het Onafhankelijkheidsplein, er worden twee vogels naast elkaar gezet en dan wordt er geluisterd naar welk vogeltje het meeste fluit, dit wordt geturfd. Diegene die het meeste zingt wint. De jonge vogeltjes worden ook meegenomen naar het plein maar over hun kooitje wordt een doek gelegd zodat ze al kunnen wennen aan het lawaai. Zo worden ze langzaam opgeleid. Daarna zijn we richting de Chinese markt gereden. Hier eten ze al dumplings van ’s ochtends vroeg, dat is toch wat zwaar voor onze maagjes. Daarna waren de Javaanse markt en vlooienmarkt aan de beurt. Hier konden we heerlijk, goedkoop fruit kopen. Hierna gingen we naar de Paramaribo zoo, een kleine gezellige dierentuin. Je vindt er alleen maar de dieren die in Suriname leven zoals slangen, apen, schildpadden en jaguars. Als afsluiter reden we naar de bloemenmarkt, heel mooie orchideeën hadden ze daar, spijtig dat we die niet kunnen meenemen voor de mama’s. 😉

Deze week hebben we onze stage afgerond. Omdat we toch graag voor iedereen iets wouden doen, hebben we maandag wentelteefjes gebakken als tien uurtje voor de kinderen en het personeel. We vonden dit wel leuk omdat het toch iets typisch Belgisch is. Iedereen vond het heel lekker, de kindjes hebben ervan gesmuld. Doordat het woensdag Holi Phagwa was en het vanaf morgen paasvakantie is, waren er veel minder kindjes. Veel ouders vinden het niet de moeite om hun kinderen voor een paar dagen te laten komen. Hierdoor hadden we een rustige laatste week op stage. We hebben elk een goede eindevaluatie gekregen en we hebben van iedereen afscheid kunnen nemen. Nu kunnen we nog genieten van onze laatste tijd hier.

Gisteren was het hier dus Holi Phagwa. Dit is een hindoeïstisch feest, het is een combinatie van lentefeest, feest van de overwinning van het goede op het kwade en een nieuwjaarsfeest. Zowel in de Palmentuin als op het Onafhankelijkheidsplein worden er dan festivals georganiseerd waar iedereen met kleurtjes op elkaar gooit. Het is een feest waar jong en oud op af komt. Heel leuk om eens mee te maken. We waren heel kleurrijk, zo kleurrijk dat we nu niet alles van ons af krijgen. Rianne ziet nog helemaal roos op haar rug en buik en schuren helpt niet meer, het zal er moeten afweken 😉 .

De komende dagen staat er nog heel wat op het programma. Vrijdag gaan we een plantage bezoeken, zondag naar de vlindertuin en volgende week gaan we enkele dagen het binnenland in. We gaan dus zeker nog genieten van onze laatste dagen in het mooie Suriname.

Veel liefs,

Sanne en Rianne

Hallo Allemaal,

 
We hebben even niks van ons laten weten. We hadden een beetje een schrijversblok. Maar hebben nu toch wel wat dingen die we met jullie willen delen.

 
Heel veel hebben we niet gedaan. Buiten wat in de stad geweest, lekker gegeten en genieten van Su. Vorig weekend zijn we zaterdag gaan zwemmen en s ’avonds zijn we weg geweest. Zondag’s heeft Sanne aan haar stageverslagen gewerkt ( die geraken hier toch zo moeilijk vooruit) en is Rianne ziek geworden. Geen paniek alles is nu weer in orde.

 
Donderdag en vrijdag zijn we in de stad gaan eten want al ons eten in de vriezer en koelkast was op en we hadden geen zin om moeite te doen. Maar van vrijdagavond uit te gaan eten hebben we zeker geen spijt!!! We hebben een plekje gevonden waar ze pizza’s hadden, en nog goede ook! Wat een heerlijke afwisseling was dat toch na al die rijst, nasi, bami en kip ( en die kip moet je hier meestal allemaal kluiven en wij zijn niet zo’n kluivers). Dus voor onze mama’s wij willen geen rijst of kip als we terug komen!!!
En dat terug komen is helaas niet zo lang meer. Nog 3 weekjes en dan zitten we op de vlieger terug naar het koude Belgiëland. Niet aandenken met andere woorden want we hebben het hier al koud als het regent (Rianne dan toch, Sanne heeft het hier vaak veel te warm, zelfs als het regent) en genieten hier nog veel te hard. Hoe boeken we een vliegtuig om?

 
Zaterdag zijn we de stad in gegaan voor nog wat te shoppen maar helaas viel dit letterlijk in het water. Dus hebben we maar geluncht in het pannenkoeken & poffertjes café en dan een taxi terug naar huis genomen. Zondag heeft het ook heel de dag gegoten. Een goede dag dus om verder te vechten met die verslagen.

 
Nu de stage ook op een einde loopt, zijn we onze doelen en vooruitgang aan het bekijken. Hebben we iets bereikt? Hebben we bereikt wat we voor ogen hadden?
Iets bereikt hebben we wel. De doelen die we hadden voor we naar hier kwamen, die niet. Maar dat hadden we in het begin al door dat dit niet ging lukken.
Onze volgkindjes hebben wel vooruitgang geboekt. Enkele korte termijndoelen hebben we bereikt. Meer dan we eigenlijk nog verwacht hadden in het begin. Nu hopen met de inzet en de voorbereidingen die we nu aan het treffen zijn dat deze vooruitgang bij hun niet verloren gaat.

Wat zeker voldoening geeft is die glimlach die we elke dag krijgen van onze schatjes gewoon door wat aandacht en liefde. Kinderen die alleen rond ons hangen, die uitbundig s’ochtends op ons afrennen, zich veilig in onze armen nestelen om dan in slaap te vallen is dit ook niet waar we het deels voor hebben gedaan.

 
Wat we ons ook afvragen is of wij ook dingen geleerd hebben? We denken dat dit zeker het geval is, maar wat dan exact? Dit gaan we waarschijnlijk pas merken als we een tijdje terug zijn, als we terug kijken op ons avontuur en terug in het werkveld staan in België.
Naast al die zware bedenkingen en filosofische kwesties ( die lessen filo gaan dan toch voor iets geweest zijn :p) genieten we zeker nog van dit mooi land, de mensen en vooral van de kindjes.

 
Vele groetjes van ons 🙂

Hallo iedereen,
Een nieuwe week dus een nieuw blogbericht. We hebben weer veel mee gemaakt 🙂 . We zitten nu al op de helft van ons verblijf en onze stage hier. De tijd gaat veel te snel voorbij.
De erge regen zoals vorige week is over. Af en toe nog in de voormiddag een buitje maar dan klaart het weer op en is het weer bloedheet. Hier in Suriname giet het of is het om te bakken.
Afgelopen week is Rianne ook naar Commewijne geweest. Dit om enkele aanpassingen van Sanne en de kinesist na te gaan, hulpmiddelen te brengen en ook om zelf te observeren hoe het daar aan toe gaat. Sanne haar kindje was vorige week weer aanwezig dus we konden er beiden weer invliegen. Ook deze week maken we weer vorderingen met de kindjes. We hebben ook het gevoel dat het personeel nu stilaan open begint te staan voor onze inbreng. Enkele kinderen met problemen worden met ons besproken en er wordt samen gezocht naar een oplossing. Het is fijn dat nu ook naar onze meningen en suggesties wordt geluisterd. Dit was in het begin van de stage helemaal niet aan de orde.

Zoals gezegd was het de 25ste de dag van de Revolutie. De lokale mensen hadden ons gezegd dat er de vooravond en de dag zelf veel te doen was. Dus zijn we de 24ste lekker gaan eten in T’Vat met Lotte. Brenda (studente sociaal-cultureel werk van Odisee) kwam ons toevoegen toen we later die avond uit de bol gingen tot de vroege uurtjes in dansclub Tequila. De 25ste kon je ons ook vinden in het centrum. Maar helaas was er minder te doen dan wat ons beloofd was. Wat een domper!!! Gelukkig zijn wij op alles goed voorbereid en hadden we onze zwemkleding meegenomen. Met andere woorden we lagen met ons drietjes weer aan het zwembad met lekkere smoothies.

Afgelopen weekend zijn we weer op tour gegaan met onze vaste gids Steven. Brenda en Lotte waren ook van de partij. In het Noorden van Paramaribo zijn we op de Surinamerivier in een bootje gestapt op weg naar Matapica. Op onze vaartocht zagen we al veel leven: rode ibissen ( wat zijn ze mooi!!!), arenden, Osprey vogels en Frigate vogels.

Eenmaal aangekomen op Matapica hebben we een strandwandeling gedaan tot aan ons kamp. Bijna aangekomen werden we plots belaagd door een horde muggen. Dit stopte niet, we hebben dus de hele tijd last gehad tijdens ons verblijf op Matapica. Ze beten door alles heen (dikke hangmatten included!!!) en smeren hielp niet.
Nadat we lekker gegeten hadden gingen we tegen een uur of 10 s’ avonds opzoek naar de zeeschildpadden. Ja, we hebben ze gezien!! Het was zo magisch om toe te kijken hoe deze wonderbaarlijke schepsels het land opkwamen, een gigantisch gat groeven, 100-200 eitjes legden om dan met heel veel liefde deze in te dekken met een dikke laag zand om dan weer te verdwijnen in de grote oceaan.

Naast 5 van deze grote schildpadden te hebben bewonderd ( en blijkbaar zijn er nog grotere soorten dan de groenschild schildpad die we gezien hebben :O ), hebben we ook heel veel Ghost krabben en twee boomboa’s gezien die onze gids gewoon even ving zonder enig probleem.

Na een vrij slapeloze nacht zijn we de dag erna weer in onze boot gestapt op weg naar Fort Nieuw Amsterdam. Onderweg zijn we een groepje Dolfijnen tegengekomen die vlijtig rond onze boot zwommen en sprongen. Wat een mazzel hebben we gehad!!! Fort Nieuw Amsterdam heeft verschillende functies gekend: een beschermingspost vanuit de zee voor de Commewijne- en Surinamerivier, een koffieplantage en een gevangenis voor krijgsgevangenen. Dit was zeer interessant om ook dit deeltje van de geschiedenis te proeven. Na dit vermoeiende weekend zijn we dan ook vroeg ons bedje ingekropen om weer fit te kunnen zijn voor onze kindjes :).
Dit waren onze belevenissen van de voorbije tijd.
Veel lieve groetjes,
Sanne en Rianne