Sarah in Pforzheim

Hallo Iedereen,

Vandaag was mijn laatste dag in der zentum der rehabilitation Geerlofs. Vrijdag loopt hier een beetje anders, we moeten maar werken tot 14u dus ik had onverwacht een namiddagje vrij. Vandaag heb ik drie patiënten behandeld, een vrouw die de ziekte va Lyme had en daardoor veel spierkracht was verloren. We hebben dan oefenopstellingen gemaakt om zo de hamstrings te trainen. Deze vrouw sprak ook zeer goed Engels dus we hebben een aangename conversatie gehad over Duitsland, terroristen in België en over op vakantie gaan. Deze vrouw kreeg drie uur aan één stuk therapie, soms kan het wel een beetje saai worden. Zeker als ze de oefeningen perfect uitvoeren en je ze niet moeilijker kan maken, maar een geluk dat het gesprek leuk was.

Dan ben ik meegegaan naar een wachcomapatient (iemand in een comateuze toestand) hier hebben we gemobiliseerd en ademtherapie aan gegeven. Het was een leuke ervaring, omdat ik de cliënt helemaal zelf mocht mobiliseren en de therapeut gaf me aanwijzingen, maar alles ging goed.

Als laatste heb ik samen met de therapeut een cognitieve training geven aan een cliënt die een cva heeft gehad. De cliënt sprak zeer traag, dus was zeer moeilijk te verstaan voor mij. We hebben samen een soort quiz gespeeld, wat heel grappig was. Alle vragen waren over Duitsland, dus ik was als laatste geeindigd, wat ik niet erg vind.

Hierna heb ik afscheid genomen van alle therapeuten waarmee ik heb samengewerkt deze week, ook het afscheid was zeer hartelijk. Alle duitsers hebben mij geknuffeld. Toen ik net de deur uit was riep er ineens iemand “Sarah waaaacchhhtt!!!!”. Ik moest mijn adres nog geven en kreeg een afscheidscadeau. Ik heb een boek in het Duits gekregen waarin oefningen en weetjes voor het brein staan, dit zodat je je brein ten volle benut. Daarnaast heb ik ook een bevestiging gekregen dat ik hier stage gelopen heb  en een aanbevelingsbrief voor in de toekomst. De grote baas had me ook nog verteld dat ik na men studies zeker eens aan hier moest denken om te komen werken, ze zoeken hier altijd goede therapeuten.

 

Toen ik werkelijk ging vertrekken vroeg één van mijn mentoren of ik mee naar de kerstmakt ging. Aangezien ik een overwachte vrije middag had, leek dit me een top idee. Samen met ze’n drieën hebben we wat rondgekuierd op de Kerstmakt en hoe kan het ook anders ghlüwein und ein bratwurst  gegeten. Hieronder dus ik samen met twee van mijn mentoren bij de geweldige mutsenstand.

Al bij al vind ik dit centrum een zeer unieke ervaring en ben ik blij dat ik naar hier gekomen ben, ik ben echt een ervaring rijker. Dit centrum is uniek in Europa en dit merk je aan alles. Zeker iets om mee te nemen voor de rest van mijn leven.

Morgenvroeg vertrek ik terug naar huis. Het gaat een lange tocht worden (+- 8u), dus nu ga ik nog een rustige avond tegemoet.

Auf wiedersehen Pforzheim! 

 

Sarah

This entry was posted on vrijdag, november 27th, 2015 at 19:01 and is filed under Nieuws. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. Both comments and pings are currently closed.