Laura en Emmy – Gynaec ward en Neonatal Intesive Care Unit
Deze week stonden we op de afdeling gynaecologie. Oorspronkelijk zouden we stage lopen op de OPD, maar uit de bevindingen van Karolien en Jolien vonden we dat we hier te weinig zouden bijleren. We hebben dus het initiatief genomen om op een andere afdeling te staan. We kozen voor gynaecologie. Hier is een onderzoekskamer, waar zwangere vrouwen en vrouwen met gynaecologische klachten op consultatie kunnen komen. Dagelijks werden er ook abortussen uitgevoerd. Dit vonden we een vrij tot zeer choquerend. Dit werd niet onder verdoving uitgevoerd en is een hele pijnlijke ingreep. We hadden het vooral moeilijk bij een jong meisje van 16 jaar. Een beetje verder op de gang ging de afdeling over in de Neonatal intensive Care Unit. Hier waren we echt enorm in geïnteresseerd. Bijgevolg hebben we meer tijd op deze afdeling doorgebracht dan op de gynaecologie. Hier hebben we de parameters van de kleine baby’s genomen, ze om de 2uur eten gegeven, infuusjes aangelegd en ze vooral veel aandacht gegeven. We vonden het ook heel leuk om met de mama’s contact te leggen. Op deze afdeling hebben we kennis gemaakt met de zotste dokter van Ghana. Ze was ongelooflijk over enthousiast. Zo energiek en vol overgave kwam ze elke dag toe. Ze gaf ons een uitgebreide rondleiding op de NICU en ze gaf ons zelf een presentatie die ze gemaakt had voor Unicef. Vaak liep ze al zingend rond. We hebben ze uitgeroepen tot onze meest favoriete Ghanese persoon. De NICU was de afdeling bij uitstek met het meest moderne materiaal. Dit komt omdat ze veel materialen krijgen van Unicef. De laatste dag zijn we twee operaties gaan meevolgen op de gynaec theatre. Dit was ook heel interessant en een leuke afsluiter van de week – mede omdat hier airco is.
Karolien – Kids ward
Afgelopen week stond ik op de pediatrie, samen met Jolien. Ik had jammer genoeg iets meer van deze afdeling verwacht. Emmy, Laura en Jolien hadden al op deze afdeling gestaan en zij hebben hier telkens vrij veel kunnen doen (wondzorg, maagsondes, blaassondes, infusen, bloedafnames,…). Ik denk dat ik deze week een beetje pech had. Maandag waren er bijvoorbeeld heel weinig kinderen gehospitaliseerd. De andere dagen was de afdeling wel volledig bezet, maar de meeste kinderen hadden geen ‘speciale zorgen’ nodig. En de kinderen die wondzorg nodig hadden, gingen hiervoor naar het theatre terwijl dit de vorige weken wel gewoon op de afdeling gebeurde. We begrijpen zelf ook niet zo goed hoe dit komt, het lijkt erop dat de werking van de dienst hier elke week verandert. Ik heb wel mijn kans gegrepen om zoveel mogelijk kindjes te prikken en een bloedafname te doen of een infuus te plaatsen. Ik had dit namelijk nog nooit eerder gedaan bij een kindje dus dat was wel een uitdaging voor mij. Naarmate de dagen vorderden ging het al iets beter maar prikken op een donkere huid én in een baby/kinderhand is écht niet gemakkelijk. Maar oefening baart kunst natuurlijk 😉