Ellen en Suzan in Turku

’t Is van da… De laatste dag is aangebroken! Ons buitenlands avontuur is zo ontzettend snel voorbij gegaan! We herinneren onze eerste dag hier nog alsof het gisteren was.
Maar voor het sentimentele gedoe start, nog even een korte samenvatting van de afgelopen dagen!

Zondagochtend zijn we met de Omni bus vertrokken richting Helsinki. We zouden daar enkele uren spenderen alvorens we met de boot naar Tallinn zouden varen. Veel tijd hadden we niet, want we arriveerden pas rond 11u en de boot vertrok alweer om 15.30u. Toch hebben we geprobeerd de leukste plekjes er tussen uit te zoeken. We zijn begonnen met een eetplaatsje te zoeken. We waren het al snel eens dat het Cafe Bar no 9 zou worden. Deze stond in elke gids aangegeven als een aanrader. En het was de moeite! Erna zijn we richting de stad gegaan en hebben we wat winkels bezocht. Heel veel tijd was er niet, dus rond 14u zijn we vertrokken richting de boot met de tram.

Na 2u varen kwamen we aan in Tallinn. Het slechte weer kwam ons tegemoet. Gelukkig was het niet ver stappen naar de hostel. Daar aangekomen vonden ze onze reservatie niet! Al even in paniek maar het is in orde gekomen. Onze kamer zag er goed uit en de gemeenschappelijke keuken leek goed uitgerust. Ons magen knorden en we gingen op zoek naar iets om te eten. Charlotte had ons de tip gegeven dat we naar F-hoone moesten gaan. Gelukkig hebben we deze tip opgevolgd want het was de moeite waard.
Onderweg naar huis zijn we nog in een bierwinkel gestopt, een cadeautje voor Tarja halen! 3 Belgische bieren die zelfs bij ons moeilijk te vinden zijn, dus we hebben ervan geprofiteerd.
Maandagochtend trokken we terug de oude stad in om nog meer te ontdekken. Aan souvenirwinkeltjes ontbrak het duidelijk niet. We hebben dus onze slag geslagen en hebben voor onze familie toffe dingen gevonden.
Verder hebben we nog kerken bezocht, de oude stadsmuur bekeken, nog meer souvenirwinkeltjes gedaan…
Het was al snel avond en we hadden besloten om in de hostel te koken. Ondertussen nog wat schoolwerk verricht (want da hoort er nu eenmaal bij…).
Dinsdagochtend moesten we al om 11u aan de boot zijn dus hebben we enkel nog onze spullen gepakt en naar de boot vertrokken. Rond 15u kwamen we aan in Helsinki, daar hadden we weer wat tijd om de rest van de stad te bezoeken. Het weer was weer slecht dus heel aantrekkelijk leek de stad niet…
We hebben dan maar een koffietje gedronken in de Kaupahalli, wel niet te vergelijken met deze in Turku. Hier was het veel rustiger!
Om 19.45u vertrok de bus weer richting Turku. We waren moe dus we waren blij dat we 2u niks konden doen 😉

Woensdagavond werden we bij Ellen en Charlotte uitgenodigd voor ons afscheidsetentje. We hebben ervan genoten en er zijn al plannen gemaakt om in België terug af te spreken!

Donderdagavond was het hier in Retrodorm ons afscheidsfeestje. Dit ging er iets heviger aan toe… De drank vloeide rijkelijk en er werd veel plezier gemaakt! Ze hadden een groot papier gemaakt voor ons met allemaal een persoonlijk tekstje, dit komt boven ons bed te hangen!

Vrijdagochtend moesten we vroeg op school zijn. Dit deed pijn na het feestje… Gelukkig duurde het niet te lang en konden we snel weer naar huis! Nog snel een laatste stop gemaakt in Citymarket en thuis konden we beginnen aan de inpak.
We hebben verbazend meer plaats in onze valiezen dan we dachten… Zoveel te beter want Ellen had schrik dat niet alles in de valies zou passen!
We hebben ook Tarja nog een laatste keer gezien. Ze kwam de matras terughalen die we van haar geleend hadden. Een blij weerzien! Ze had zelfs een cadeautje bij voor ons:

Zij was ook blij met de Belgische bieren! We hadden niets anders verwacht 😉
Zaterdagochtend om 6.15u vertrekt het vliegtuig in Turku en rond 10.45u zullen we landen in Zaventem! Het zal een blij weerzien zijn met de familie. Maar veel tijd om te ontspannen hebben we niet want maandag start alweer de stage in België. Drukke tijden voor de boeg maar we redden het wel 😉

Bedankt iedereen om onze blog te volgen! Hopelijk hebben jullie ervan genoten!!

Moi moi!

Vrijdagochtend vertrokken we al heel vroeg richting de haven om de boot te nemen! De Amorella zou ons nieuwe huis worden voor de komende 11,5 uur. Er was veel volk dat samen met ons ging reizen richting Stockholm maar gelukkig was het wel heel rustig in onze cabine. Het was geen grand chique zoals de Titanic maar we vonden het er gezellig!

Nadien zijn we even op verkenning geweest en de tax free shop bezocht. Maar we waren zo moe dat we al snel een dutje zijn gaan doen. Gelukkig lag het bed nog vrij comfortabel en zijn we in slaap gewiegd door de golven.
Na ons schoonheidsslaapje hebben we nog wat op de boot rondgelopen en film gekeken. De tijd ging nog snel voorbij!

’s Avonds zijn we rond 19u aangekomen in Stockholm. Weer even aanpassen aan het tijdsverschil! We hebben de taxi naar ons hotel genomen en even erna zijn we samen met Charlotte en Ellen gaan eten in een hamburgerrestaurant. Iets fancy’er dan McDonalds!
Zij waren toevallig ook dat weekend in Stockholm dus hebben we ervan geprofiteerd om af te spreken.
Rond 22u zijn Suzan’s papa en broer gearriveerd aan het hotel. We hebben nog even met hen bijgepraat en wat gedronken en zijn daarna snel ons bedje in gekropen.

Zaterdagochtend na ons uitgebreid ontbijt zijn we de stad wat gaan verkennen. Onze eerste halte was Saluhall. Een grote overdekte markt.

Nadien hebben we nog rond het koninklijk paleis gelopen. Er was net een afwisseling van de wacht bezig!

Een museum dat je moet bezocht hebben in Stockholm is het Vasamuseet. Hier even een korte geschiedenis:
De Vasa is een schip uit het begin van de 17e eeuw dat werd gebouwd in opdracht van koning Gustav Adolf. Dat was in de tijd dat Zweden een imperium opbouwde en de hele Oostzeehandel controleerde. De Vasa moest het pronkstuk van de Zweedse vloot worden. En dat was het ook, zij het voor slechts enkele minuten. Op 10 augustus 1628 werd de Vasa te water gelaten. Nog nauwelijks buitengaats begon het schip te kapseizen en zonk het naar de bodem van de zee.
Het schip heeft 333 jaar onder water gelegen. Het werd in 1961 geborgen en bleek in uitzonderlijk goede staat. De Vasa is 69 meter lang en op het breedste punt bijna 12 meter breed. Aan boord zijn 64 kanonnen. Vooral de honderden uit hout gesneden beelden en ornamenten zijn indrukwekkend.

Iets typisch Zweeds is ‘fika’. Wij hebben alleszins veel fika’s gedaan! Fika betekent dat je gezellig een koffie gaat drinken tijdens de dag. Deze gewoonte hebben we ons al snel gewoon gemaakt!
Na al die fika’s hebben we ook nog de oude stad verkend, Gamla Stan. Een gezellig middeleeuws ogend stadje waar verschillende winkeltjes zijn en het Stortorget. Het is een plein midden in de oude stad, omringd met mooie kleurrijke huizen.

’s Avonds zijn we in Vapiano gaan eten. Een Italiaans restaurantje met een gezellig concept. Hier hebben we onze dag op een toffe manier afgesloten.

Zondagochtend werden we wakker met paaseitjes van de paashaas! Hier waren we heel blij om want die chocolade hebben we hier toch wel gemist.
Na het paasontbijt zijn we naar een fotografiemuseum geweest: Fotografiska.

Het museum ligt aan het water en heeft dus een prachtig uitzicht als je gaat eten op de hoogste verdieping.
Er waren verschillende exposities, voor ieder wat wils!
Na het bezoek zijn Suzan’s papa en broer terug naar het hotel gegaan om naar de Ronde te kijken. Suzan en ik zijn naar het hoger gelegen centrum Södermalm gegaan. In deze buurt zijn voornamelijk uniekere winkeltjes maar omdat het Pasen was was alles gesloten.. Tot onze grote spijt want we hadden grote verwachtingen van deze buurt! Dan hebben we maar de metro terug genomen. Er was een plaats waar de metro versiert was met kunst! Kungsträdgärden heette het metrostation.

Na nog een fika te hebben gedaan zijn we ook terug gegaan naar het hotel. ’s Avonds was het even zoeken naar een restaurantje waar nog plaats was! Geloof het of niet maar waar er wel nog plaats was, was het Italiaanse restaurant van Jamie Oliver! Het is geen Jeroen Meus maar we hebben er wel lekker gegeten!

Maandag was al onze laatste dag in Stockholm. Het was zo mooi weer dat we nog alles uit onze dag wilden halen. We zijn begonnen met een bezoekje aan het ABBA museum.
Het was een heel tof museum en vooral  heel interactief. Je kon er zingen, dansjes doen met ABBA,.. Alles werd opgeslagen op je ticket dus zo kon je thuis nog eens nagenieten van de zangkunsten en dansjes!

Na het muzikale bezoekje hebben we de boot genomen van Djurgarden naar Slussen.
Daar zijn we op zoek gegaan naar een eetplaats. We wilden iets typisch Zweeds eten, zoals Zweedse ballekes, maar dit verkochten ze nergens… Dus zijn we terecht gekomen in Under Kastanjen. Hier hebben we iets typisch gevonden, Zweedse worst, maar die was niet om naar huis te schrijven…
Nadien zijn we wat blijven hangen in Slussen en hebben we genoten van het zonnetje.
Na de laatste fiska zijn we terug naar het hotel gegaan want het was al tijd om te vertrekken naar de luchthaven en naar de boot.
Stockholm is zeker een aanrader om te doen! Wij waren alleszins blij dat we er waren.
Hier nog wat sfeerbeelden!

Dinsdagochtend na een korte nacht op de boot, waren we terug in Turku. Veel ontspanningstijd was er niet want om 12.30u werden we op school verwacht om een presentatie te geven over onze stage. Gelukkig duurde deze niet lang en konden we snel nog wat gaan bijslapen!
De presentatie vond Anu heel duidelijk!

Woensdag bezochten we de stageplaats van Sonia, een Spaanse studente ergotherapie die ook op Erasmus is. Kunnonkoti is een plaats waar er advies over hulpmiddelen wordt gegeven. Vertegenwoordigers, studenten, ergotherapeuten,… kunnen hier naartoe komen om uitleg te krijgen over bepaalde hulpmiddelen of studenten kunnen hier komen oefenen van bijvoorbeeld het gebruik van een tillift.
Hier zijn de foto’s:

 Op een veilige manier patiënten transfereren

  Fika? 😉

 Tillift bediening van de wc

Voor kindjes met leerstoornissen

One way slide

Draaischijf
Hulpmiddelen in de badkamer

Automatische keukenkast

Keukenhulpmiddelen

Automatische pillendoos

Automatische pillendoos

Na het bezoek aan Kunnonkoti, gingen we met 2 Finse studenten naar Ruisklinikka. Hier werden voornamelijk activiteiten met kinderen gedaan om hen een betere motoriek aan te leren. We vonden dat ze hier heel goed uitgerust waren qua materiaal (hoewel ons dit niet meer verbaasd in Finland!)
Na het opzetten van alle spelletjes kregen we nog wat uitleg en mochten we zelf ook alles uittesten!

Voila, na de presentatie en de bezoekjes hebben we ons 9 studiepunten voor stage verdiend! Weer een zorg minder 😉
De andere dagen hebben we nog wat schoolwerk gedaan, zoals eindwerk want dat hoort er nu eenmaal bij tijdens dit mooie zomerweer!
Morgen vertrekken we naar Helsinki en Tallinn en dan volgen er volgende week nog enkele afspraken op school om te evalueren en daarna kunnen we beginnen met inpakken 🙁
3 maanden zijn toch te kort hoor!!

Groetjes!!

Nog niet naar huis maar wel morgen naar Stockholm!

Het is al even geleden dat we nog eens geblogd hebben maar bij deze maken we het weer goed.
2 weken geleden hebben we bezoek gehad van onze Belgische vrienden. Samen met hen hebben we Turku nog wat meer verkend en zijn we zoals rasechte Finnen gaan ijsduiken. Veel ijs was er niet te bespeuren maar het water was alleszins wel heel koud! We zijn 3x in het water geweest, er was trouwens geen andere optie om af te koelen van de hete sauna want douches hadden ze daar niet… Gelukkig hebben we ons diploma gekregen zodat we kunnen bewijzen dat we dit aangedurfd hebben!

Dinsdag hebben we met Get Finternational typische Finse blueberry pie gebakken! Het recept was een beetje anders dan onze recepten van de Boerinnenbond maar het was zeker niet minder lekker. En we hebben weer wat nieuwe mensen leren kennen dus het was zeker een geslaagde avond.

Het weekend hebben we rustig door gebracht, hoewel zondag toch iets wat sportief was. We zijn het zwembad gaan ontdekken. We hadden al lang deze plannen in ons hoofd maar telkens kwam er wel iets tussen… Toen we in het water wilden gaan, hield de verantwoordelijke ons tegen. Ze probeerde in gebrekkig Engels ons duidelijk te maken dat we met ‘onze lange haren’ niet zomaar in het water mochten. Even later kwam ze aanlopen met een badmuts. Te vergelijken met een douchekapje of een bomma badmuts… Stonden we daar met grote ogen naar elkaar te kijken! Ellen deed hem onmiddellijk aan omdat ze niet uit het zwembad wou gezet worden maar Suzan deed rebels en zwom zonder!
We snapten niet goed waarom we die moesten dragen want er waren verschillende vrouwen met langer haar die ook geen badmuts droegen…
Na het zwemmen hebben we afgesloten met een sauna. Dit bevalt ons wel dat we zo vaak naar de sauna kunnen gaan en voornamelijk voor de spotprijzen.
Terug thuis besloten we om onze planning nog op te maken voor de laatste weken. We wilden nog graag Tallinn in Estland bezoeken. Dus zo gezegd, zo gedaan. Van 12-14 april zullen we Helsinki en Tallinn bezoeken. We moeten de boot in Helsinki nemen dus hebben we ineens een tripje naar Helsinki ook gepland. 2 vliegen in 1 klap!
Gelukkig is het maar 2,5u met de boot tot in Tallinn want Ellen vertrouwd die zee toch niet 100%.

Dinsdag hebben we weer met Get Finternational een activiteit gedaan, ditmaal was het paaseieren versieren. Om in de Paas-sfeer te komen! De eieren hebben we niet meegenomen want ze waren niet gekookt en niet uitgeblazen. Dus we vertrouwden het zaakje niet! Nadien zijn we nog iets gaan eten met Ellen, Charlotte en Lisanne om later naar Loose Tuesday te gaan. Dit is een free podium waar iedereen iets kan performen. We hadden afgesproken met onze tutors en met Matthijs. Het begon met een stand up comedian. Allee, hij dacht dat hij grappig was want niemand snapte de moppen en bijgevolg werd er ook niet gelachen… Gelukkig werd het erna beter en traden er best goede artiesten op!
We hebben het niet laat gemaakt want woensdag hadden we examen Fins.
Woensdag dus zelf nog wat studeren en ’s avonds naar het examen! We wisten dat het examen niet moeilijk ging zijn dus hadden we er vertrouwen in. Op 20min was de klus al geklaard! We kregen net een mail met onze uitslag, en we zijn beiden geslaagd! Alweer een zorg minder.

Donderdag meteen terug examen van spalken maken. Hier waren we iets minder zeker van omdat we hadden gehoord dat een andere groep er 6u over gedaan had. Dus met een klein hartje vertrokken we ’s morgens naar school.
We mochten alles gebruiken wat we hadden: boeken, internet, elkaars kennis…
Suzan en ik zaten niet in hetzelfde groepje maar we konden wel ongestoord aan elkaar vragen stellen want niemand begreep ons toch!
Uiteindelijk hebben we het er goed van af gebracht en zijn we beide geslaagd!  Zelfs al had het groepje van Suzan nog nooit van de ‘Kleinert spalk’ gehoord maar met haar deskundig advies hebben ze het tot een goed einde gebracht.

Morgen vertrekken we voor 4 dagen naar Stockholm met Suzans papa en broer Ward. Wij vertrekken morgen om 8.45u met de ferry naar Stockholm, dit zal ongeveer 11u duren. Maar op de boot is een zwembad, sauna, discotheek… We zullen ons niet vervelen! Ongetwijfeld volgt er een uitgebreid verslag nadat we terug zijn.
Al zal het nog even druk zijn als we terug komen want dinsdag moeten we een presentatie geven over stage en woensdag een bezoek doen aan een stageplaats van een andere Erasmus student.

Tot de volgende!!

Hei,

Eindelijk hebben we het noorderlicht gezien! We hadden de hoop al opgegeven want zelfs in Lapland hadden we pech en konden we het niet zien. Maar deze week bracht er verandering in! We hebben het noorderlicht toch kunnen zien en wel hier in Turku. Van geluk gesproken!

Iedereen op zoek naar het noorderlicht.

Eindelijk!

Turku family

In al ons enthousiasme bijna vergeten onze voorbij week samen te vatten, maar niet getreurd, hier komt een overzicht! Vorige week donderdag was onze laatste stagedag, we hadden dus ook een evaluatie gesprek. Maar we kunnen jullie meedelen dat we allebei geslaagd zijn voor onze stage! Nu moeten we enkel nog een presentatie geven in april, en dan zit het er echt op.

Donderdag namiddag kwamen Ellen’s ouders op bezoek, we vlogen er direct goed in want we hadden tickets geboekt voor de ijshockey wedstrijd. Iedereen zei ons dat TPS (het team van Turku) zou verliezen dus we vertrokken zonder al te grote verwachtingen. Maar tot ieders verbazing won Turku met 5-3. Zo’n ijshockey wedstrijd omschrijven is moeilijk. Het gaat er zeer wild aan toe en om de 3 minuten ongeveer wordt het spel stilgelegd, als dit  het geval is beginnen kort gerokte cheerleaders overenthousiast te dansen. De moeite om eens gezien te hebben maar 1 match was genoeg!

Cheerleaders

Vrijdag hadden we onze eerste les over spalken. We hadden 4 uur om 1 spalk te maken, in het begin vroegen we ons af hoe we daar zo lang over zouden doen, maar dit werd ons al snel duidelijk! De docent was een echte muggenzifter, we hebben zeker 5 keer moeten herbeginnen voor ze vond dat het wel oke was. Wij hadden het gevoel dat onze eerste spalk het zelfde was als de laatste versie maar kom! Tot en met 2 april hebben we elke vrijdag een les hierover en op 2 april is ons examen.

’s Avonds zijn we gaan eten in Panimoravintola koulu. Wat zoveel wilt zeggen als een restaurant in een oud schoolgebouw. Het gebouw en interieur is gebleven zoals de school er vroeger uitzag. Indrukwekkend! We hebben er heerlijk gegeten. We waren wel wat underdressed, er was namelijk een heel sjiek feest aan de gang in het andere gedeelte van het gebouw.

Nadien was the old bank aan de beurt. Dit is een cafe in hetzelfde concept als de oude school. Het bankgebouw inclusief de kluizen zijn gebleven, maar nu is er een café in ondergebracht. Normaal gesproken moet je 24 zijn om hier binnen te mogen, ik ben te jong dus! Maar we hadden geluk want de buitenwipper was net naar de wc terwijl wij ongestoord binnengingen. In België zeggen ze wel eens dat de jeugd van tegenwoordig veel kunnen drinken, maar hier geldt dat duidelijk voor de ouderen van tegenwoordig! Iedereen strompelde hier goed beschonken rond.

Stella smaakt ook in Finland!

Oude kluizen

Bewakers

Onze toeristische tocht door Turku werd verder gezet. De volgende dag stond de dome (grote kerk), aboa vetus and ars nova en Turku castle op het programma. Wij hebben hier op dit weekend meer gezien dan de voorbije 2 maanden. ’s Avonds zijn we gaan eten op een boot, na een eindeloze zoektocht naar een restaurant dat niet volzet was. ’s Middags aten we in de kauppahalli, een overdekte marktgang met verschillende eetstandjes.

Kauppahalli

Svarte Rudolf, boot restaurant

Turku castle

Dome

Op zondag stond Ruissalo op het programma, een rustige plek in Turku aan het strand. Hier werd het koude water overwonnen tijdens het ijsduiken. Dit weekend gaan we nog eens terug om daar te barbecuen met onze kotgenoten en de 2 nieuwe bezoekers, Hanne en Elise.

Maandag vertrokken Ellen’s ouders voor een lange reis terug naar België.

Woensdag hadden we onze eerste Finse test, hiervoor hebben we 33 woordjes moeten leren en de partitief. Moeilijker dan verwacht, maar het stond nog niet op punten! We gaan onze tenen nog mogen uitkuisen voor het examen op 1 april.

Na al de examens hebben we een weekendje Stockholm geboekt. Van 3-6 april zullen we daar te vinden zijn, Suzan’s papa en broer Ward zullen daar ook zijn. We vertrekken hier vrijdag met een cruise richting Stockholm, zo’n 12 uur varen.

Straks komen Hanne en Elise aan, zij blijven tot en met maandag, alweer een druk maar leuk weekend voor de boeg dus! Samen met hun kunnen we genieten van de zonsverduistering vrijdag, het is dan wel geen noorderlicht maar het is ook de moeite om eens te zien!

Ondertussen begint het hier al maar te korten, binnen een maand zijn we alweer terug in België, de tijd vliegt hier echt voorbij 🙁

Tot volgende week voor meer verhalen.

Heippa,

De voorlaatste week op stage zit erop,  wij zijn klaar voor de laatste dagen.

Voorbije week liep niet van een leien dakje! Heel het systeem is aangepast. We zullen proberen dat kort te schetsen. Alle vorige weken was het zo dat de ergotherapeut individuele therapieën had met de cliënt en deze kreeg ook groepstherapie waarbij er ongeveer 8-10 mensen waren voor 1 ergotherapeut. Onlangs paste Kela (VAPH van bij ons voor de kenners) de regels voor een revalidatiecentrum aan. Hierbij werd er beslist dat men de cliënt meer individueel moet benaderen. Zo werd het nieuwe systeem geboren. Het gaat als volgt:  de cliënten worden in groepjes van 3 personen verdeelt, dit aan de hand van een voorgaand telefonisch gesprek. Er is 1 kort individueel moment met de ergotherapeut aan het begin van de revalidatie periode, en 1 moment helemaal op het einde. Voor de rest wordt de cliënt gezien in die kleine groepjes waar er telkens 2 therapeuten van een verschillend discipline aanwezig zijn. Voor ons is het nog niet helemaal duidelijk, maar ook voor de werknemers niet! Het is dus een beetje zoeken. Er werd na de eerste week alvast een negatieve commentaar gegeven, benieuwd hoe het verder zal evolueren!

Dit weekend hebben we onze stagetaken afgewerkt en ook onze evaluatie ingevuld. Dinsdagochtend komt er iemand van school op evaluatie gesprek, eerst een uur voor mij en dan een uur voor Ellen. Benieuwd hoe ze die tijd gaan opvullen! Alsof we niet genoeg kregen van het schoolwerk hebben we ook voor onze Finse les gewerkt en ons eindwerk.

Maar het was niet allemaal kommer en kwel! Dinsdag kregen we nieuws van het thuisfront. Karen, Ellen’s zus was namelijk bevallen van een flinke jongen: Guus. Na het lange wachten kwam dan toch het verlossende telefoontje. Knappe bink he 😉

Kleine Guus

Dit weekend is de lente hier begonnen. Het was dan wel niet zo warm als in België, maar ons hoor je niet klagen. Met 7 graden en de zon hier vonden wij het al behoorlijk warm! We hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt wat in de stad rond te lopen, toch weer een heel ander zicht zo zonder sneeuw en met zon! Na ons eerste terrasje hier in Turku gingen we op zoek naar de plek waar Ellen’s ouders dit weekend zullen verblijven, het Brigitinne Klooster. Als we in de buurt wat rondliepen stond er al meteen een non op en begon te zwaaien, we zijn al snel terug weggegaan.

Genieten!

Sun is shining

Volgende week hebben we onze laatste stagedagen, en kunnen dan eindelijk echt van Turku beginnen genieten en de stad ontdekken. Donderdag komen Ellen’s ouders aan en ’s avonds gaan we naar een hockey wedstrijd. Hun staat ook een duik in het koude water te wachten gecombineerd met sauna. Wij kijken er in ieder geval al naar uit!

Hei,

Voorbije week hebben we doorgebracht in Saariselkä, in het noorden van Finland. Gisteren kwamen we thuis na een zeer vermoeiende busrit, we kunnen u al zeggen dat we toch liever terug naar Lapland willen. Alleen al voor de sneeuw, want hier in Turku is er geen sneeuw meer te bespeuren 🙁

Op maandagavond vertrok de bus richting Saariselkä. Na heel wat gehaast zijn we toch nog op tijd klaar geraakt. De droogkast besloot moeilijk te doen waardoor het nipt was om alles droog te krijgen voor we moesten vertrekken. Al bij al zijn we nog net op tijd klaar geraakt om de bus te halen. (lees nog iets wat vochtige was in de bagage.) Eens we met zen allen op de bus zaten konden we vertrekken richting Hämeenlinna, daar stonden nog 30 mensen te wachten om mee af te reizen richting Lapland. Wij waren al helemaal moe door de rit naar daar maar wakker blijven lukte nog net. Rit werd verder gezet richting Tampere waar nog een heleboel mensen stonden te wachten. Als al deze mensen opgestapt waren hoorden we ineens gebabbel in het West – Vlaams, niet helemaal verstaanbaar maar toch herkenbaar tussen al dat Engels. Er waren 2 Belgische jongens afkomstig van Brugge en Kortrijk die mee zouden rijden. Na een week konden we constateren dat we die jongens beter verstond in het Engels dan in het Nederlands! Stom accent 😀 Hierna reden we verder naar Kemi, waar we om 9 uur ongeveer aankwamen op dinsdagochtend. We hadden hier de kans inkopen te doen, deze deed je best samen met je cottage-genoten en dit voor een hele week. Gelukkig verliep dit vlot, we hadden niet zoveel overschot dus alles goed ingeschat. Behalve dan de spaghetti.. Aangezien we bij 2 italianen sliepen moest er dus pasta gekookt worden, ons hoor je niet klagen! Alleen waren zij niet zo goed in het inschatten van hoeveelheden. Ze kochten 4 kg pasta voor 6 personen, heel veel als je het ons vraagt! Wij hebben bij gevolg deze mee naar huis gekregen, ik denk dat we voor heel onze uitwisseling meer dan genoeg pasta hebben nu!

Verder waren wij heel goed voorzien van verschillende etenswaren, hierdoor moesten we minder aankopen. Cottage vrienden waren ons hier heel dankbaar voor! En vonden het ongelooflijk waar wij allemaal aan gedacht hadden. Gelukkig hadden ze ons nog 😀

Nadien doorgereden naar het Snowcastle in Kemi. Dit vierde dit jaar zijn 20 jarige bestaan en is het grootste van Europa. Elk jaar wordt het kasteel opnieuw opgebouwd en telkens in een ander thema. Wat het thema dit jaar was moet je ons niet vragen! Maar er was heel wat indrukwekkend in terug te vinden. Zo waren de angry birds er, een tractor uit ijs, een bar en zeer veel slaapkamers. Bij deze kamer waren er natuurlijk ook telkens ijssculpturen in de muren aangebracht. Ook was er een kapel aanwezig waarin blijkbaar al 10000 mensen getrouwd zijn! Wij stelden ons de vraag hoe je daar in een trouwjurk kon staan zonder te bevriezen. Maar spectaculair is het zeker wel. Voor de diehards, je kan ook een kamer boeken en een nachtje (of meerdere) doorbrengen in het ijshotel! Dat is niet voor ons weggelegd, maar het was zeker het bezoeken waard. Buiten konden we de mascottes van het ijskasteel terug vinden en een glijbaan in ijs waar je met banden af kan glijden. Fun verzekerd!

Muumi

Kapel om te trouwen!

Slaapkamer

Mascottes

Ijzige tractor

Angry birds

Nadien werd de rit verder gezet naar Rovaniemi, enthousiast kwamen we daar aan want het was de plek waar we de échte kerstman zouden ontmoeten! Hiervoor hebben we een hele tijd moeten aanschuiven om dan eindelijk met deze vriendelijke man op de foto te kunnen. Een ware polyglot was het! Hij vroeg aan iedereen vanwaar ze afkomstig waren en begroette je dan in je moedertaal. Indrukwekkend! Na de foto nam hij nog de tijd om wat te praten, iedereen nog een fijn verblijf te wensen en mee te delen dat we hem allemaal terug zullen zien met kerst bij ons thuis. Iets om naar uit te kijken! 🙂 De foto hebben wij momenteel nog niet maar wordt later zeker nog gedeeld met jullie. Nadien hadden we nog een beetje tijd om de rest van het dorp te verkennen en daar iets te eten. Heel veel stelde het niet meer voor maar we hadden ook niet genoeg tijd om alles te bezoeken. Als echte toeristen hebben we ook kaartjes verstuurd vanuit de echte Santa’s post office! Hierna konden we verder rijden naar Saariselkä, eindelijk, want het was echt een hele lange dag.

Snowman

Snowman

Aangekomen, konden we onze cottage genoten beter leren kennen. En alles installeren. Het was een vermoeiende dag en we wouden graag op tijd slapen! Wat ook gelukt is, de Italiaanse meisjes hadden het eten bereid, Spaghetti Ragu! Zeer geslaagd vonden wij, zij vonden dat het wat beter kon maar daar zwijgen we over. Wel hadden ze veel te veel pasta gekookt, maar op deze manier konden we er de volgende dag nog eens van eten! Na even bij het vuur gezeten te hebben en wat gebabbeld te hebben konden we rustig gaan slapen om klaar te zijn voor de volgende dag!

Gezelligheid troef!

Cottage genoten.

Op woensdag stond ons de Huskyride te wachten. Iets waar we heel erg naar uitgekeken hadden. De bus kwam ons ophalen om nadien naar de husky’s te brengen, na een uitleg van max 5 minuten werden we op de slee gezet en moesten we het maar kunnen. Wij hadden gelukt want onze hondjes waren vrij rustig, bij anderen waren die voortdurend aant het vechten met elkaar alvorens te kunnen vertrekken. Het sturen ging vlot als ook het remmen en starten. Honden gingen minder snel dan verwacht maar het was een unieke ervaring. Na ongeveer een uurtje was het gedaan voor ons. We gingen in een hutje en kregen daar koekjes en een warm drankje. Alsook een klein klein beetje uitleg. Zo weten we dat deze honden gemakkelijk 150 km aan 1 stuk kunnen lopen. En iedereen een andere taak heeft in de slee. De voorste 2 honden zijn de slimste, zij zijn de leiders en moeten overal zorgen dat ze de juiste weg nemen. De middelste moeten eigenlijk gewoon volgen en lopen, hier worden ook de pups geplaatst in het begin van hun opleiding. En de achterste 2 zijn de sterkste honden, zij moeten het meeste gewicht trekken tijdens het lopen. Nadien konden we nog even bij de hondenpups gaan alvorens de bus naar huis te nemen. Ellen was meteen verkocht!

Pups

Ready to go!

Helemaal klaar voor!

Lieve beestje!

In de namiddag besloten we met z’n tweeën te gaan skiën. Na heel wat stappen hadden we toch het skistation gevonden. Al snel stonden we op de pistes, deze waren oke, maar in vergelijking met andere skistations waren er maar weinig pistes. De lengte van de pistes was ong 1 km dus niet zo indrukwekkend lang. Maar het was heel tof toch te kunnen skiën en aangezien er weinig volk op de pistes was konden we zonder zorgen snel naar beneden komen. Nadien zijn we gaan sleeën met enkele andere op een sleepiste van 1 km. Deze was minder indrukwekkend dan gedacht. Aangezien het niet echt ijzig was ging het sleeën niet zo vlot, maar het was wel een leuke uitstap! In het naar huis lopen waren we de weg een beetje kwijt, en hebben we als ‘rendieren’ over straat gelopen. Dit noemen ze zo als je op straat loopt en niet op een voetpad, wat nog al gevaarlijk kan zijn. Maar door de afwezigheid van een voetpad hadden we geen andere keuze. Bij het wandelen in de sneeuw kon het regelmatig gebeuren dat je ineens tot aan je knieën in de sneeuw zakt. Nogal vervelend zo te stappen, ik besloot dan maar op handen en knieën voort te kruipen, dit ging vlot en was nog eens lachwekkend voor de anderen ook!

Being reindeers!

’s Avonds hebben we eindelijk de sauna gebruikt met onze kotgenoten! We hadden besloten om tussen de sauna door in de sneeuw te gaan op zoek naar afkoeling. Grappig zicht moet dat geweest zijn, met al het gegil vandien! We vielen namelijk helemaal in de sneeuw of gleden de berg af omdat het zo glad was. 2 keer zijn we er in geslaagd het te doen, nadien besloten we nog een laatste keer in de sauna te gaan en nadien te douchen 🙂 Nadien waren we uitgenodigd in Nella’s flat voor een preparty en nadien zijn we naar de karaoke vertrokken. Zotte gevallen die Finse begeleiders! Maar zingen kunnen ze wel, amai! Wij waren verplicht ook te zingenen besloten dan maar om het in groep te doen, er werd gekozen voor I’m blue van eiffel 65. Veel moeilijker liedje dan verwacht! Nella probeerde het te filmen, maar is hier niet in geslaagd omdat het zo lachwekkend was, tot zover onze karaoke poging.

Boven op top in Saariselkä

Karaoke

Cottage vrienden + Nella en Tinja

De volgende ochtend stond cross country ski op het programma. Ik ben al snel gestopt hiermee omdat het teveel pijn deed aan mijn voet. Uno is mij met de auto komen halen en heeft me nadien afgezet waar de rest naartoe zou komen om te lunchen. Ellen heeft wel goed voort gedaan, met de nodige valpartijen van dien natuurlijk! Het was een leuke maar vooral heel vermoeiende ervaring, geef ons maar het downhill-skiën! Aan het einde wouden ze nog een foto samen trekken, een geslaagde foto, buiten het feit van Artem gerekend! Artem is iemand die hetzelfde studeert als ons, maar niet goed weet bij wie hij moet gaan, hij duikt altijd op uit het niets en treuzelt enorm. Zo dook hij dus ook ineens op op de foto.

In de namiddag hebben we als voorbeeldige studenten wat voor school gewerkt terwijl de anderen een andere activiteit gepland hadden. In de avond waren we met 3 in de cottage, namelijk Ellen, Sara en ik. De anderen waren gaan snow-shoe wandelen. We hebben er een rustige avond van gemaakt met wat kaartspelletjes,… Bij het thuiskomen van de anderen hebben zij al hun verhalen verteld en moest er nog wat geroddeld worden. Na alweer een fijne dag kropen we in bed 🙂

Op vrijdag dachten we nogmaals te gaan skiën, maar we besloten het toch niet te doen. Wat nadien een wijze beslissing leek! van de Belgische jongens hoorden we dat er wegens de wind enkel de ‘babypiste’ open was. In plaats van het skiën zijn we samen met Letizia naar het centrum te gaan om wat souvenirs te zoeken en wat rond te slenteren. Er was ook een snowboardcontest in het centrum. Dit stelde echter niet zoveel voor, maar er werden enkele coole trucjes gedaan. Nadien hebben we in het huisje nog wat voor school gewerkt en ’s avonds hadden we Nella en Tinja uitgenodigd. Zij kwamen langs, we hadden marshmallows en dergelijke voorzien en het nodige geroddel kwam er bij aan de pas. Nadien zijn we vertrokken naar de Get together party, hieronder is niet veel meer te verstaan dan een feestje met heel slechte muziek! Finse rap trekt op niks! We zijn op tijd naar huis gegaan want de volgende dag hadden we nog een zware dag voor de boeg.

Zaterdag tot slot was de dag van de terug rit. We hebben eerst wat gekuist en nadien richting centrum vertrokken. Hier hebben we eerst pizza gegeten ze spraken van een beerpizza maar die hebben we niet gevonden! Nadien zijn we naar de SPA gegaan, we hadden hiervoor een gratis ticket. Gelukkig want veel meer dan een groot zwembad was het niet. Het deed deugd nog even te ontspannen en nog eens een sauna te kunnen meepikken. Nadien nog een rendierburger gaan proeven (wat naar onze mening niet zo speciaal was) en dan was het tijd om de bus op te gaan. Het is een lange rit met weinig slaap geworden, waardoor we zondag doodop waren.

Turku people.

Het is een heel leuke week geweest die veel te snel voorbij is gegaan! We zouden maar al te graag terug gaan, want tot onze grote spijt hebben we het noorderlicht niet gezien 🙁 Maar dat is alleen maar een reden om ooit nog eens terug te gaan natuurlijk!

Vandaag is onze voorlaatste week stage begonnen. Na deze 2 weken krijgen we wat bezoek, hebben we nog lessen en kunnen we eindelijk de toeristische plekjes in Turku bezoeken.

Heippa!

Of toch niet helemaal. Maar we zijn er in gedachten al mee bezig! Morgen avond om 20.30 vertrekt de bus voor een lange rit richting Lapland namelijk Saariselkä. Om de 3 uur maken we een stop met de bus, nodige plaspauzes ingerekend dus! Om 8u komen we aan in Kemi, waar mogelijke inkopen gedaan kunnen worden en we het ijskasteel zullen bezoeken. Indrukwekkend volgens reacties van anderen, en de foto’s zijn veelbelovend. (Het is ’s werelds grootste ijsburcht.)

Bar in het ijskasteel

Nadien zet de trip zich verder naar Rovaniemi, waar we een bezoek zullen brengen aan de Kerstman. Hier is een heel dorpje van de kerstman waar ook de ‘elfjes’ zouden wonen en zijn rendieren staan. En alles bevindt zich bij de Arctic circle.

Santa’s village.

Na dit alles reizen we verder naar Saariselkä om ons te installeren in de cottage met de andere reisgenoten. 25/02 gaan we in de voormiddag naar de Husky safari. Hier kijken we heel erg naar uit! Hopelijk zijn we dan al een beetje uitgerust van de reis. De rest van de dag zullen we het dorp verkennen en eens kijken hoe het zit om de andere dagen te kunnen skiën.

Verder plannen liggen nog niet vast, behalve de jacht op het noorderlicht (laat ons hopen dat we het kunnen zien!), en gaan sleeën. In Saariselkä is er sleepiste van 1,3 km lang! Ik denk niet dat we die vaak zullen doen, het naar boven wandelen lijkt ons net iets te lang!

Zondag 1 maart in de voormiddag zullen we terug thuis zijn, en updaten we jullie na wat bijslapen! Voor de geïnteresseerden kan je hier een filmpje krijgen waar de lapland trip aangeraden wordt!

De voorbije week was verder niet zo speciaal. Op stage was het heel rustig, te rustig! Maar dat zou aan de vakantie gelegen zijn. Laat ons hopen want nu hadden we niet veel te doen. Wel hadden we een cliënt dat op de vorige paralympische spelen zilver haalde in dressuur! Nu is ze zich volop aan het voorbereiden voor de spelen in Rio, we zullen ze in het oog houden. In April komt ze naar België om in Waregem een wedstrijd te rijden. Een heel toffe dame!

Tijdens onze dagelijkse rit richting Turku komen we steeds meer te weten over de vreemde gewoonten van Tarja! Altijd iets te beleven in die auto. Nu vertelde ze over een spelletje dat zij en een vriendin van haar spelen. Het gaat als volgt: Onderweg bekijkt ze telkens de nummerplaten van andere auto’s en ze start bij 999 eens ze die nummerplaat gezien heeft gaat ze op zoek naar 998, nadien 997 en zo verder. De auto’s moeten door haar gezien worden en niet door een andere en enkel als ze in volgorde gezien worden zijn ze geldig. Zotte spelletjes hebben ze hier in Finland! Ze is begonnen in de zomer en was momenteel aan 939. Nog een lange weg te gaan dus 🙂

Moika!

Hei!

Deze week verliep iets anders dan gepland! Zondag begon Suzan last te krijgen van haar buik, en maandag was het helemaal niet beter. Thuis blijven was dus de boodschap! Ellen vroeg aan Tarja wat we precies moesten doen, zij vertelde dat er gebeld moest worden om alles te laten controleren. Maar dat was buiten de vakantie van de dokters gerekend! Suzan moest dus ’s avonds naar het ziekenhuis om te achterhalen wat er aan de hand was aangezien er geen dokter beschikbaar waren. Gelukkig hebben we daar niet te lang moeten wachten! Op een uurtje tijd konden we het ziekenhuis al verlaten en naar de apotheker gaan voor de antibiotica. Al bij al nog snel opgelost dus! Vanaf donderdag kan Suzan ook terug naar stage gaan.

Op stage heeft Ellen ons spel uitgelegd en al verschillende keren gespeeld met patiënten. Zowel de patiënten en mentoren waren heel enthousiast. Goed gedaan van ons dus! Verder liep alles zijn gewone gangetje, ’s ochtends opgepikt worden en ’s avonds opnieuw afgezet. Samen met de Antwerpse jongens in de auto.

Na deze week hebben we een weekje vakantie! Op maandag vertrekken we met de bus voor een rit van 1123 km naar Lapland. We zullen Rovaniemi bezoeken waar de échte kerstman woont! En nadien verder rijden naar Saariselkä waar we een week zullen verblijven. We verblijven in een cottage met 2 Italiaanse meisjes, en Amerikaanse en een Mexicaanse.

Verder gaan we ook zorgen dat we kunnen gaan skiën en onze husky ride ligt al vast! Laat die vakantie maar komen. Normaal gezien hebben we daar bereik met onze gsm. En indien het echt nodig is kunnen we internet gebruiken. Maar jullie updaten we allemaal na onze trip met foto’s en verhalen!

Hier is alvast een site met webcams te zien voor degenen die geïnteresseerd zijn! Wij komen er in ieder geval al van in de stemming!
http://skyview.fi/panorama/532993071fa7d0db02f1df08

Laat ons hopen dat we het geluk hebben om het noorderlicht te zien! Na onze vakantie hebben we nog 2 weken stage. En dan kunnen we eindelijk meer tijd nemen om de toeristische zaken hier in de buurt te verkennen.

Groetjes van ons!

Zoals de titel al doet vermoeden hadden we deze week geen tijd te verliezen. Heel de tijd haasten om overal op tijd te raken, maar desondanks is het een toffe week geweest!

Om te beginnen bij het begin, maandag stonden we zoals gewoonlijk op tijd op om te vertrekken richting stage. ’s Avonds hadden we besloten om naar ‘Erasmus in schools’ te gaan. Een lezing in verband met het schoolsysteem in Finland, best wel interessant, maar na een vermoeiende stage dag was het toch wel wat lang! We kunnen er voor kiezen om naar een klas te gaan en wat te vertellen over ons land en de kinderen zo wat bij te leren op een leuke manier. We zullen dit waarschijnlijk niet doen aangezien het met de stage nu al zo druk is en we geen tijd hebben om dit nog voor te bereiden.

Dinsdag was er opnieuw stage, en nadien zijn we naar een workshop over t-shirt design gegaan. We kochten op stage een goedkope t-shirt die we nadien konden bedrukken in de workshop. Hier moesten we een schets maken, wat voor ons al heel moeilijk was! Uiteindelijk zijn we er toch in geslaagd een rendier op papier te zetten. Deze moesten we nadien over tekenen op het dikker papier waaruit we een sjabloon zouden maken. Nadien konden we dan starten met het bedrukken van de t-shirt. Het resultaat mag er best wezen vonden wij!

Woensdag hadden we na de stage en een nieuwe Finse les een internationaal diner. ESN organiseerde dit, iedereen kon een specialiteit van zijn land meenemen en zij voorzagen wat Finse specialiteiten. Iedereen kon deze dan proeven. Wij zelf hadden geen tijd iets te maken, maar de andere Belgen hadden vlaai gemaakt. Deze viel heel erg in de smaak! We hebben veel verschillende dingen kunnen proeven en zijn tot het besluit gekomen dat Chinezen, Thaise mensen en Mexicanen ongelooflijk pikant eten.

International dinner

Alles proeven 🙂

Belgische specialiteit!

Tijdens het aanschuiven aan een van de standjes waren onder elkaar in het Nederlands aan het praten. 2 jongens achter ons waren een hele tijd aan het babbelen, waarop ellen vroeg ‘Why are you laughing?’, antwoordden ze: ‘omdat we jullie verstaan’. 2 nieuwe Belgische jongens die die dag gearriveerd waren, zo konden we ook even snel kennismaken. 2 studenten kinesitherapie die ook stage zullen lopen in Masku. En onze plaats in de auto innemen! Nu moeten we met 4 in een krappe auto kruipen, dat belooft voor de rit van morgen!

Donderdag hadden we na stage onze laatste verplichte les van Get Finternational. Nadien hadden we met de Belgische meisjes afgesproken om iets te gaan eten in de Splizeria. Het werd heel gezellig en we hebben nogmaals goed gegeten daar! Bij het thuiskomen vroeg 1 van onze kotgenoten, zoals iedere dag voordien ‘Why so late?’ hebben we maar uitgelegd dat wij een druk programma hebben gehad.

Splizeria

Vrijdag was een gewone dag, waarna we aan een rustig weekend konden beginnen. Na de drukke week hadden we besloten het rustig aan te doen en wat aan de thesis en andere schooltaken te werken. Op onze verdieping zijn er verschillende studenten dus het is wel leuk om dat samen te kunnen doen. Zo hebben we er een gezellige valentijnsdag van gemaakt met de andere studenten!

We hebben dit weekend ook 2 spelletjes gemaakt om morgen op stage te gebruiken. Allebei voor het verbeteren van de handfunctie. Hopen dat de patiënten het willen doen en de mentoren het goed vinden!

Handfunctie spel

Finger twister

Om het weekend af te sluiten kregen we een prachtige zonsondergang. Wat wil je nog meer?

Tot de volgende!

Ondertussen is week 3 al gepasseerd! Het gaat echt enorm snel 🙂
Maar we weten wel wat te doen hier in Turku!
Onze stage blijft de grootste bezigheid. Elke dag is het vroeg opstaan om tijdig beneden aan de berg te raken! Tarja blijft nog steeds onze beste gids hier in Turku en omstreken. Elke dag weet ze wel iets nieuws te vertellen. Ze geeft ons ook altijd ontzettend goede raad en tips! Zo zijn we vanaf nu gestopt met water kopen (Tarja verklaarde ons trouwens zot toen we vertelde dat we hier water kochten). De Finnen hun kraantjeswater komt rechtstreeks uit de meren, dus drinken zij dit water altijd omdat het het gezondste is. Vanaf nu gaan we ook deze gewoonte overnemen omdat water in flessen blijkbaar duur is (wij vonden net van niet aangezien we statiegeld kregen voor de plastic flessen!).
Na 3 weken op de slechte matrassen van Retrodorm te hebben geslapen, is onze rug half gebroken! Dus vroegen we raad aan Tarja voor een goede kine. Zij was echter niet zo te spreken over kine’s omdat die veel te duur zijn dus hebben we ergotherapeutisch advies gekregen! We moesten de oorzaak wegnemen en oefeningen doen, dus hebben we de daad bij het woord gevoerd! ’s Avonds is Tarja langs gekomen om ons een matras te geven die we tijdelijk konden gebruiken tot we zelf een nieuwe hadden gekocht. Ze is een beetje een tweede moeder 😉
Maar de matras verricht wonderen! De rug- en nekpijn is al afgenomen. Vandaag zijn we dan toch maar naar de Ikea gegaan om een matraske te kopen…
Voor de rest op stage gaat het er zijn gewone gangetje. We begrijpen nog steeds niet veel van de taal maar proberen met onze lichaamstaal alles te verduidelijken! Ook Ellen heeft deze week een cliënte toegewezen gekregen waar ze oefeningen kan bij doen.

ESN Abo Akademy heeft een Lapland reis georganiseerd! Hier was geen inschrijflimiet dus kunnen we toch naar Lapland gaan! We gaan van 23 feb tot 1 maart. We zullen de Kerstman bezoeken, husky sleeën en skiën en waarschijnlijk ook sauna’s doen 😉
Na de Lapland reis moeten we nog 2 weken stage doen, en dan zit het er op!

Deze week hebben we de Belgische meisjes wat beter leren kennen. Er is ook een derde meisje toegekomen, Ellen. Zij studeert geen ergo maar farmacie. Het is toch fijn om ze te ontmoeten en zo kunnen we elkaar tips geven en roddelen in het Nederlands!
We volgen ook veel vakken samen, dus dat is mooi meegenomen voor de groepswerkjes en taken 😉
Om ook Ellen te leren kennen zijn we vrijdag iets gaan drinken en cupcakes gaan eten. (Gigantisch grote met dikke laag chocolade eroverheen)

De zon is hier al welgeteld 3 dagen achter elkaar van de partij! We hadden ze al lang niet meer gezien dus het was best aangenaam 🙂 Enige nadeel is wel dat de sneeuw deels gesmolten is… Het is hier ook veel warmer dan we verwacht hadden. Bijna altijd rond de 0°.

Zaterdagavond zijn we gaan sleeën moet onze tutors. Emmi had haar kinderen meegebracht dus zo hebben we hen ook leren kennen. Schattig om te zien hoe ze hun best doen om Engels te praten!
De berg waar we naartoe gingen was heel steil… En vooral heel glad! We raakten met moeite boven en soms begonnen we al te glijden zonder dat we onze slee mee hadden!
Maar het was de moeite waard, het kind in ons kwam naar boven! Hoewel dat nooit echt een probleem is…
Als afsluiter zijn we allemaal achter elkaar gaan zitten en zijn we zo in groep naar beneden gegleden.

Na het sleeën zijn we naar de top van de berg gewandeld en daar hadden we een prachtig uitzicht over Turku. Het was donker, dus de lichtjes spraken boekdelen. Op de foto’s zal je zien wat we bedoelen 🙂

Ondertussen proberen we tijdens de weekends wat aan onze thesis te werken maar spijtig genoeg zijn deze weekends te kort om deftig iets te kunnen doen…
Morgen weer stage, en we hebben bijna elke avond iets te doen dus het zal weer druk worden!

Moro moro!