Ola chikas y chikos?
Commo estas?
Een ding kan ik jullie alvast vertellen: het regenseizoen heeft hier onverbiddelijk zijn intrede gemaakt! Elke dag regent het hier nu vanaf 16 uur en meestal gaat dat zo door tot s’nachts. En neen het is géén motregen: het regent dat het giet!!! Zotte bliksems en donders erbij genomen: is het een mooi schouwspel als je er niet door moet lopen. Maar zoals je wel kan raden: Bibi moet er wél eens door om ’thuis’ te geraken… Een verzopen water kieken heeft er niets tegen!
De weekdagen zijn hier vrij routineus: overdag loop ik stage vanaf 7u30 tem 16 uur in het EBAIS gezondheidsentrum. Mensen ontvangen op het ‘pre-consultorio’: parameters meten, anamnese afnemen. Men gaat vervolgens op ‘consultorio’ bij de dokter, deze laatste schrijft een behandeling uit, en die voeren wij verpleegkundigen dan uit: vaccinaties, wondzorgen, inhaaltherapie… You name it, in EBAIS gebeurd het!
Ook bij de ATAPP equipe wordt ik nog steeds ingepland : tegenwoordig gaan we echter op bezoek in de scholen waar er een soort PMS geïnstalleerd wordt. Parameters meten, zicht en gehoortesten die worden afgenomen bij de kinderen, vaccinaties (met veel traantjes), op bezoek bij de dokter. Zo zien mijn dagen er hier dus voornamelijk uit: and i love it! Hoe je het ook draait of keert een mens heeft wat structuur en voorspelbaarheid nodig in het leven: zo ook in die Costa Ricaanse editie van mij 😉
Hoewel de weekdagen routineus zijn : is het weekend dat allesbehalve! Deze keer bracht het einde van de week Viktoria (mijn Duits vriendinnetje hier) en mezelf in Puerto Viejo dat gelegen is aan de Caraïbische kant van Costa Rica. Amai: zo zalig daar! Genieten op en top, prachtig strand, heerlijke smoothies, zalige hostel met vele tukans in de bomen, en toffe souvenirs shops (waar ik veel te veel geld heb uitgegeven)! Wat wilt een mens nog meer? Juist ja: een avond zonder regen! Want hoewel we wel zin hadden in een avondje stappen, was het weer hier onverbiddelijk: het goot voor de rest van de avond. Waardoor er niet veel anders opzat dan rustig nog wat te drinken en te gaan slapen. Al die vochtigheid hier heeft duidelijk ook gevolgen wat betreft het aantal muggenbeten! Al die tijd geen enkele te bespeuren tot dit weekend! Plots stond mijn voet helemaal vol, en JEUKEN dat dat doet! Akkerdjie… Volgende keer toch maar insmeren 😉
En zo zat het weekend er alweer snel op, en heb ik hier plots slechts drie weekends meer op de teller ! Halleluja: ik zal keuzes moeten beginnen maken van wat ik hier nog allemaal wil doen?! De komende weken gaan spannend zijn mede omdat ik op mijn eentje richting Panama trek, en omdat er nu eindelijk andere studenten gaan arriveren (waardoor ik niet meer alleen ben) en die zelfs hier bij mij ’thuis’ gaan slapen (joepie?!). Ik ben alvast erg benieuwd Costa Rica…
Hasta la proxima!
Astrid
