Om 7uur was het zo ver, mijn wekker die afging, mijn 1e stagedag kon beginnen. Met gezonde spanning nam ik een uber naar waar de bus vertrekt richting Pasitos de Luz. Dit is een bus voor al de medewerkers en kinderen die vertrekken van in de buurt waar ik verblijf. Toen ik aankwam stond het busje al te wachten.
Na een rit van een uur kwamen we aan aan Pasitos de Luz. De weg naar daar was heel landelijk het was 2km lang rijden tussen de velden en wijden. Het gebouw van Pasitos de Luz is prachtig het ziet er net zo uit als een prinsessenkasteel.
Eén keer aangekomen gaven we allemaal onze GSM en tas af en de dag kon beginnen. Ik werd ontvangen door Chris, de verantwoordelijke voor alles rond communicatie. Met hem had ik ook contact vanuit België om al het nodige te regelen. Hij verwelkomde me en dan was het tijd om het werkuniform te gaan halen in de wasserij. de uniformen zijn daar heel kleurrijk, met allemaal verschillende printen. Ik mocht zelf kiezen welk ik leuk vond. Eén keer omgekleed zijn we eerst koffie gaan drinken en dan kreeg ik een rondleiding. Er zijn drie klassen, een therapielokaal, een snoezelruimte, een eetzaal en een tuin. In de tuin staat een groot zwembad en een sauna voor therapieën, een pizzaoven en een moestuin. De kinderen krijgen elke dag vers eten en de meeste ingrediënten komen van de tuin. Soms helpen de kinderen ook om planten te planten.
Na de rondleiding was het tijd om de kinderen en het team te ontmoeten. Ik werd heel goed ontvangen. De kinderen waren in de eetzaal aan het ontbijten met hun ouders. Hier heb ik dan ook mee geholpen. Na het ontbijt gingen de kinderen naar de klas. In de klas heb ik eerst geobserveerd en dan ook mee geholpen.
Tegen 13 uur was het tijd voor het middag eten. Ook het personeel krijgt gratis eten, rond 13uur 30 gingen we dan ook samen eten. Het was typisch Mexicaans eten, linzen bonen en vlees in salsasaus met taco’s. Om 14uur was het middageten voorbij en ben ik samen met de kinesisten naar het therapielokaal gegaan. Hier hebben ze me een paar dossiers laten lezen en vroegen mij ook om advies rond problemen die ze zelf niet opgelost kregen. Ik vond het heel fijn dat er al op mijn 1e dag om mijn mening werd gevraagd.
Om 16 uur was de dag voorbij en tijd om het busje weer naar huis te nemen. De dag is super snel gegaan. Ik was ook echt moe, zo veel nieuwe gezichten en informatie op één dag. Alles gebeurde ook in het Spaans waardoor ik me tijdens gesprekken altijd heel erg moest concentreren, maar iedereen deed echt zijn best om traag te spreken.
Dag één was zeker de moeite waard en ik kijk enorm uit naar dag twee.