De eerste weken

Hallo iedereen,

Ik ben Elisa, een derdejaarsstudente ergotherapie. Samen met Frone heb ik momenteel al 4 weken stage gelopen bij Fedasil Zaventem. Dit is een open opvangcentrum waar geen ergotherapeut werkzaam is zoals in een gesloten opvangcentrum. De animatieplanning gebeurt hier door de sociale begeleiding, elk van hen is ook een individuele begeleider, als eerste aanspreekpunt voor de bewoners. De bewoners komen hier terecht na een doorverwijzing van het aanmeldcentrum ‘het klein kasteeltje’.

In de startweek hebben we voornamelijk kennis gemaakt met de werking van Fedasil zelf waarna we in de tweede week langzaam kennis zijn beginnen te maken met de bewoners zelf. De sociale begeleiding wil graag binnen- en buitenhuisactiviteiten voor de bewoners voorzien maar het is niet altijd mogelijk om deze planning te laten plaatsvinden. Dit komt vooral omdat er regelmatig onverwachte gebeurtenissen plaatsvinden met bewoners die extra ondersteuning nodig hebben.

Hierdoor rekenen zij wel op ondersteuning naar animatie en indien mogelijk ook individuele begeleiding/ opvolging vanuit onze ergotherapeutische visie naar personen die zorgnoden hebben die voor hen moeilijk zijn om op te vangen. Omwille van een complexe traumatische problematiek zijn er heel wat bewoners die in feite een hoge nood hebben aan psychologische ondersteuning. Het is moeilijk om te zien dat dit niet voor elke bewoner beschikbaar is omdat ze eerst een oranje kaart (statuut grondgebied) dienen te krijgen om gebruik te mogen maken van bepaalde rechten.

De eerste weken zijn heel zoekend ons, zowel ten opzichte van hoe contact te maken met de bewoners zelf en hoe een vertrouwensband te creëren, o.a. met het oog op onze volgcliënt. Persoonlijk vind ik de taalbarrière wel een hele uitdaging maar ik heb wel opgemerkt dat dit niet in de weg staat van het opbouwen van een vertrouwensband. Op de stageplaats zelf werd ook wel aangegeven dat het opvalt dat de ene bewoner toch wel echt zijn weg naar je vindt terwijl zij dit niet vanzelfsprekend vinden, zo een boodschap ontvangen lucht ook wel heel erg op.

Daarnaast valt het wel op dat er veel tijd overheen gaat om daadwerkelijk met een specifieke bewoner aan de slag te gaan, dit komt dan vooral doordat ze zich sommige dagen beter voelen dan andere dagen. Het vraagt om een continue betrokkenheid van jezelf om dit te kunnen doorbreken en hen te activeren. Concreet maak ik nu ook gebruik van de interessechecklist om mijn volgcliënt wat beter te leren kennen, op deze manier vertelt ze ook spontaan over haar verleden en het contact met haar mama.De meeste bewoners zijn wel heel erg op zoek naar iemand met een luisterend oor waaraan ze hun verhaal gewoon eens kwijt kunnen en daarnaast ook naar wat afleiding om te stille (wacht)tijd in het centrum te doorbreken.

Ondertussen heb ik enkele activiteiten gepland zoals het naaiatelier, de babymassage, een creatief moment met aansluitend huiswerkbegeleiding, de babyyoga en het beautysalon. Omwille van de onvoorspelbare situatie van de bewoners zijn momenteel alleen de babymassage, creatieve momenten en het beautysalon doorgegaan. Het is me opgevallen dat de houding van de mama’s heel afwachtend is tegenover de babymassage en daarvoor ligt mijn focus hierbij vooral op het stimuleren van de mama’s om zelf ook deel te nemen om de emotionele band tussen mama en kind te versterken. Tijdens het beautysalon heb ik opgemerkt het mogelijk is om meer verbinding tussen de bewoners te maken terwijl dit voor vele bewoners er nog niet echt is.

Ook ben ik momenteel bezig met het maken van een voorbereiding en het plannen van een mindful walk te plannen om dit enkele sessies met een specifieke doelgroep (de personen die er het meest nood aan hebben) te laten plaatsvinden. Hiervoor heb ik contact opgenomen met de medische dienst en ook zij vonden dit een heel goed idee.

Tenslotte wil ik graag vertellen dat hoewel Frone en ik onze focus op een andere doelgroep hebben gezet, we wel eens brainstormen over de wat- en de hoevraag en dit lucht dan ook wel eens op om even je verhaal kwijt te kunnen aan een collega-student. Daarnaast komt ook Luc Vercruysse ééns per week langs en staat hij en Reninka De Koker, onze stagecoach ons ook echt bij om te helpen en het verduidelijken indien we met vragen of wat onzekerheid zitten.

We, Frone en ik, zijn heel erg benieuwd naar wat de komende weken ons beiden nog meer zullen brengen!

Groetjes,

Elisa