Maandagochtend bijna 9u en we zitten met een blaffende hond op een roos vliegtuig. De blaffende hond is een raar geluid dat het vliegtuig maakt en we zijn er niet echt gerust op, maar na 2u vliegen zijn we veilig op de luchthaven van Boedapest geland en stond Miki (onze chauffeur) ons al op te wachten. Met een oud, wit, verroest busje bracht Miki ons naar ons appartement terwijl hij in het ‘Engels’ nog wat informatie gaf over de buurt en de gebouwen. Aangekomen bij het appartement bleek de bazin nog niet aanwezig en moesten we even wachten. Gelukkig is er onderaan het gebouw een bistro en hebben we hier ons supergoedkoop middageten kunnen eten. Na de maaltijd (ong. 3€ per persoon) kregen we ons appartement te zien en het zag er op het eerste zicht best oké uit. Snel onze valiezen leegmaken en op zoek naar een winkel… De Aldi bleek dichtbij en we konden al snel terug richting appartement met alle basisbenodigdheden. Na een vermoeiende dag kropen we op tijd in bed zodat we fris naar school konden de volgende dag. Algemene eerste indruk: “Dat lijkt hier verdacht veel op Rusland.”
Aankomst op luchthaven in Budapest
Na een goede eerste nacht blijkt dat ons appartement toch redelijk stoffig en koud is. Allemaal met dikke ogen, een verstopte neus en vervelende hoest maken we ons klaar voor onze eerste dag op de Semmelweis University. We vertrekken op tijd want Google Maps heeft ons verteld dat het 20 minuten wandelen is en we willen uiteraard niet te laat komen. Aangekomen bleek dat wij één van de enige met die mentaliteit zijn, want een groepje Spanjaarden was een kwartier te laat (typisch?!). De eerste dag bleek een infodag te zijn waaruit we te weten komen dat we pas volgende maandag de eerste keer voor echt naar school moeten. In de namiddag kunnen we wel onze studentenkaart afhalen, waarmee we (nóg) goedkoper met het openbaar vervoer kunnen reizen. De rest van de dag hebben we rustig onze tijd genomen om wat te wennen aan de omgeving en om wat praktische zaken te regelen.
Supersteile roltrappen
Woensdag slapen we net iets langer uit in de hoop dat de vermoeidheid op die manier snel uit ons lichaam is. Nadien rustig wat sight seeing doen en ontdekken dat Boedapest meer te bieden heeft dan het Ruslandgevoel. We steken voor de eerste keer de Donau over en staan stijf van de kou. Snel terug naar binnen om op te warmen en ons klaar te maken voor het eerste feestje. Een feestje voor Erasmusstudenten in Peaches and Cream. Leuk feestje met lekkere cocktails, halve liters bier voor nog geen 1.5€ en vooral veel te opgeklede meisjes. Wel een meevaller is het openbaar vervoer dat ons zelfs ’s nachts thuis brengt, ideaal in dit koude weer.
Na een lange nacht/ochtend in ons bed, maken we ons klaar om een free walking tour te doen. Rond half 3 staan we op het Vörösmarty plein te wachten met een heleboel andere toeristen. De enthousiaste gids leidt ons door zowel Pest als Buda. Uiteindelijk komen we aan op de berg aan de Buda-kant waar we een mooi uitzicht over de Pestkant hebben. Na een korte fotoronde gaan we richting de Matthiaskerk waar we bij valavond al een mooi uitzicht hebben. De gids eindigt haar toer en ontvangt haar welverdiende fooi. We besluiten nog even op de berg te blijven zodat we ook eens van het uitzicht in de donker kunnen genieten. Om even op te warmen zoeken we een bekend koffiehuisje (Ruszwurm) op om te genieten van een theetje met een heerlijke stukje taart. Wanneer we terug buiten komen hebben we een prachtig zicht over de volledig verlichte stad. Hierna nemen we de bus terug naar de Pestkant om ons klaar te maken voor een avondje ‘Hello Baby Bar’. Een grote discotheek in een oude kerk waar jammer genoeg niet zo veel volk was als we verwacht hadden. Na het feestje even een pitstop in de Mc Donalds en dan met de bus naar huis.
Matthias Church
Nadat we uitgeslapen hadden, spraken we af met Loes, een vriendin van Hanne die al 5 maanden in Boedapest studeert. Ze heeft ons meegenomen naar een paar mooie plekjes en kon ons een heleboel informatie en handige tips geven. Na een lange wandeling door Andrassy Utca kwamen we terecht op Heroes Square. Naast het plein lag een grote openluchtschaatsbaan waar we zeker eens naartoe willen gaan. Ook ligt hier vlakbij een zoo en een badhuis die volgens Loes echt de moeite waard zijn. Als het beter weer wordt, zullen we daar dan zeker eens een kijkje gaan nemen. Na onze stevige wandeling gingen we op zoek naar avondeten, liefst iets Hongaars. Loes wist ons te vertellen dat er een hamburgerzaak vlakbij was en dat die blijkbaar wel de moeite was. We hebben dat uitgetest en we kunnen zeggen dat het zeker een aanrader is. Een goeie volle hamburger, een soort van loempia-balletjes en alles voor weinig geld…
Op de foto met gids Loes
Na de free walking tour op donderdag, werd onze interesse voor het Joodse deel van de stad opgewekt. In het afscheidscadeautje van Sara (boekje 100% Budapest) vonden we een wandelroute die door dat deel van de stad liep. De volledige afstand was te ver naar ons gevoel, maar we besloten de leukste dingen eruit te pikken en te gaan bekijken. Zo kwamen we in een gezellig koffiehuisje/interieurzaak terecht om een warm drankje te drinken en even te ontsnappen aan de ijzige wind buiten. Nadien ontdekten we ‘Printa’ een winkel die zelf allerhande mode-items bedrukt, echt eens de moeite om binnen te springen. Ook hadden we een optiekzaak gevonden die brillen maakt uit LP’s, helaas was de zaak gesloten en konden we niet naar binnen gaan. Tussendoor liepen we nog langs gezellige straatjes met vintage- en rommelmarkten. We vonden de Joodse buurt best gezellig met zijn vele Ruin Pubs, dewelke we zeker eens gaan bezoeken. ’s Avonds zijn we moe, maar we besluiten toch nog een typische Ruin Pub te doen samen met 2 Italianen. We kozen voor Ellato Kert, wat een gezellig druk en kitscherig ‘café’ was.
Later zijn we teruggegaan voor de LP-brillen te zien
Zondag = rustdag, maar niet hier in Hongarije. De winkels zijn hier allemaal open (in de week ook tot 21.00u ongeveer) en er blijkt een winkelcentrum vlak in de buurt te zijn. Buiten is het zo koud dat er zelfs een heel klein beetje sneeuw valt. Hoog tijd om het warme winkelcentrum te gaan verkennen dus! We herkennen veel winkels van bij ons, maar ontdekken ook een paar leuke Hongaarse zaken. Bovendien is er een erg grote supermarkt (Tesco) waar we bijna alles kunnen vinden. Na een rustig dagje shoppen besluiten we ’s avonds op tijd in bed te kruipen, want morgen is het de eerste echte schooldag, spanneeend !
Ondertussen is het al maandag en we moeten voor de eerste keer naar school. Daar aangekomen blijkt dat we enkel ons uurrooster en labojas krijgen en dat de lessen pas morgen zullen beginnen. Onze verantwoordelijke wist ons wel te vertellen dat we waarschijnlijk samen met de Hongaarse Optometrie-studenten een weekend naar het Balaton meer zouden kunnen gaan voor een congres. Het was nog niet 100% zeker, maar we hopen uiteraard dat dat lukt. Dan hebben we het Balaton meer eens gezien én we kunnen dan ook Hongaarse Optometrie-studenten ontmoeten, wat we nu niet kunnen omdat onze lessen in het Engels zijn en wij de enige Erasmusstudenten ‘Optometrie’ zijn. Ook ging de verantwoordelijke proberen nog een les bij Hoya te organiseren (misschien zelfs in het Nederlands), maar die datum kon ze ons nog niet vertellen. Wel blijkt dat we maximaal tot 30 april les kunnen hebben en dat we dus waarschijnlijk vroeger dan voorzien terug naar België zullen komen. Na al deze praktische informatie zijn we rond de middag dus weer vrij en hebben we weer tijd om nog wat van de stad te zien. Ook moeten we nog eens geld wisselen, want blijkbaar ‘verliezen’ we geld als we met onze bankkaart betalen. Daarom moeten we eerst ergens geld in euro afhalen om dan aan de overkant de euros te wisselen tegen Forinten. Een heel gedoe en er zijn amper banken in de stad die euros geven. Geld afhalen is dus een echte uitstap. Tijdens onze uitstap naar de bank lopen we langs een paar leuke winkeltjes waar we nog snel wat spulletjes aankopen.
Onze eerste les is ‘Retina’ en begint om 8u ’s ochtends waardoor we dus op tijd uit ons bed moeten. Aangekomen in het ziekenhuis ontmoeten we onze leerkracht (Mevr. Monika Ecsedy) die retinaspecialist is. We zullen haar mogen volgen en ze laat ons ook elke patiënt zelf eens bekijken zodat we haar uitleg kunnen koppelen aan wat we zien. De patiënten spreken uiteraard allemaal Hongaars en we kunnen ze dus niet verstaan, maar mevr. Ecsedy legt alles in zeer verstaanbaar Engels uit. In het ziekenhuis is het enorm druk en de mensen komen van over heel Hongarije tot hier om geholpen te worden. Mevr. Ecsedy ontvangt de patiënten letterlijk aan de lopende band. Haar 2 assistenten doen de vooronderzoeken en zij controleert alle gegevens en bepaalt of er een behandeling nodig is en welke behandeling dat dan zal zijn. De nodige behandeling (laser, inspuiting,…) wordt dan ook meteen uitgevoerd. Hierdoor hebben we al een paar kleine ingrepen van op de eerste rij kunnen volgen. Later zullen we ook nog uitgebreidere oogoperaties mogen volgen. Tijdens de eerste les konden we redelijk goed volgen met wat ze ons vertelden, maar we ondervinden wel problemen met de opthalmoscopie (methode waarmee we het netvlies van het oog kunnen bekijken). Op school leren we de directe opthalmoscopie terwijl ze hier gebruik maken van de indirecte, waar we dus nog geen ervaring mee hebben. Op dit moment zien we totaal nog niet wat we zouden moeten zien, maar ze zegt dat dat normaal is en dat je dat leert met ervaring, dus we hopen dat dat nog goed komt. Na de Retina-les die doorlopend tot 14u duurt, hadden we een korte middagpauze. Daarna moesten we bij Mr. György Barcsay zijn voor de les ‘Prescribing of Low-Vision Patients’. Hier komen slechtziende patiënten waarvoor mr. Barcsay een geschikte oplossing zoekt. Voor ons is het wel fijn om de dingen die we in theorie op school tijdens de lessen ‘Low Vision’ zagen te zien terugkomen in praktijk. Deze les duurde korter dan voorzien en om 16u konden we dan onze labojas uit doen en richting appartement vertrekken. Het was een vermoeiende maar zeer interessante eerste échte lesdag.
We zijn nog maar één dag naar school geweest en we krijgen al weer 2 vrije dagen. Hanne besluit om de Joodse free walking tour mee te doen om zo nog meer te weten te komen over de geschiedenis van Budapest. Hanne: “Het Joodse district is één van mijn favoriete plaatsen in Budapest omdat er zo’n bruisende en alternatieve sfeer hangt. Tijdens het eerste deel van de toer heb ik veel bijgeleerd over de geschiedenis van de Joden en vooral over hun leven in Hongarije. In het tweede deel liet de gids ons de mooiste en leukste plekjes zien… En omdat een beeld meer zegt dan woorden, volgen hieronder enkele foto’s… “
De bekendste ruin pub in Hongarije
De ghetto
Street art
Een speeltuin midden in de stad
“Na de toer was ik zo enthousiast om de stad verder te verkennen dat ik nog een stukje ben gaan wandelen. Zo kwam ik voorbij de schoentjes aan de Donau, waarover de gids tijdens de toer verteld had. De 60 schoenen staan voor de 600.000 Hongaarse Joden die gestorven zijn tijdens WO2. De ondergaande zon, maakte het beeld nog aangrijpender…”
Sara en Evelien slapen uit en besluiten om het Margit eiland te gaan verkennen. Een mooi eiland dat zeker nog eens een bezoekje waard is al het wat beter weer is. Na de wandeling op het eiland nemen we de metro richting Heroes Square om te gaan schaatsen. We moeten schaatsen huren (700 HUF per uur = ong. 2.3€) en inkom (1000 HUF = ong. 3.3€) betalen. Voor een kleine 6€ kunnen we dus één uurtje schaatsen in open lucht. Ondanks dat het buiten koud is, blijkt dat we toch te warm aangekleed zijn voor te schaatsen en ook de honger duikt al snel op. De schaatsbaan is zeker een aanrader en een uurtje blijkt lang genoeg. Na het schaatsen nemen we terug de bus richting appartement om ons klaar te maken om te gaan feesten. Net zoals de eerste woensdag besluiten we terug naar Peaches And Cream te gaan. Daar aangekomen is de inkom 1900 HUF (ong. 6.3€) wat best veel is. Wanneer we ons drinken bestellen komen we er tot onze verbazing achter dat er een heleboel drinken gratis is (Bier, wodka, Bailey’s,…). Uiteindelijk wordt het dus wel nog een goedkope en plezante avond.
De eerste dagen zijn hier dus al goed meegevallen. Ondertussen zijn we ook een beetje gewend aan de koude temperaturen (zowel binnen als buiten) en beseffen dat we de eer hebben om in een erg mooie stad te verblijven. We kijken al uit naar de komende maanden en zeker ook naar 9 maart wanneer we onze eerste Hongaarse les zullen hebben, want op dit moment is ons Hongaars nog maar heeeeel basic.
