”Ik ben een Belgische student”
Maandag 9 maart, tijd om afscheid te nemen van de mama van Hanne, die ons achterlaat met een zak lekkere Belgische paaseitjes, echte pudding en cactusjenever, we kunnen er weer even tegen. Voor de rest van de dag houden we het rustig want ’s avonds hebben we onze eerste Hongaarse les. We zitten maar met een 7-tal Erasmussers in de les en we worden er meteen ingesmeten. De vrouw begint een heleboel Hongaarse vragen af te vuren. In de les leren we ook de (moeilijke) uitspraak van de Hongaarse klinkers en medeklinkers en we tellen tot 10. Nie simpel, maar wel tof om eindelijk de dingen correct te kunnen uitspreken, of toch bijna.
Op dinsdag is het weer tijd voor Retina en Low vision. ’t Is al onze laatste les Low Vision en dat waren we even uit het oog verloren. Zonder cadeautje hebben we dan maar afscheid genomen van onze docent. Woensdag hadden we geen les en op donderdag is het helaas al onze laatste les Retina. We zien weer wel een heleboel interessante dingen. Zo mochten we net als vorige les weer meekijken hoe Mevr. Ecsedy baby’s van amper 2 maanden oud behandeld om hun traankanaal vrij te maken. Voor de ouders vaak even een moeilijk moment wanneer een enorme naald in het traankanaaltje van hun kleine spruit gestoken wordt. Gelukkig zijn de kindjes snel uitgehuild en zullen ze nu veel minder last hebben van hun oogjes. Om 13u zit onze les er al op en kunnen we richting huis. Terwijl Sara Thomas gaat ophalen op de luchthaven, gaan Hanne en Evelien naar de tweede Hongaarse les. De opkomst is deze keer al groter en de vrouw besluit daarom een groot deel van de les te herhalen. Niet slecht, want echt gemakkelijk is het Hongaars niet, maar toch een beetje tijdverspilling. We hopen dat ze volgende les meer nieuwe dingen te vertellen heeft.
Voor de rest van het weekend laat Sara aan haar vriend het mooie Budapest zien en ook Hanne krijgt weer bezoek. Haar zus en schoonbroer komen langs om eens een kijkje te nemen in onze leefwereld. Evelien brengt een bezoekje aan Ikea, nu kan ons (ondertussen bijna dode) plantje eindelijk in een bloempotje staan. Op zaterdag komt Loes langs want ze is jarig!! We eten samen en nadien gaan we met z’n alle de stad in. Eerst langs Szimpla om daarna af te zakken naar Instant en Fogashaz.
Birthdaygirl met haar gepersonaliseerde kroontje
Op zondag neemt Hanne al terug afscheid van Tine en Hans. Het is ook vandaag ook nationale feestdag hier in Hongarije en er zijn dus in tegenstelling tot andere zondagen geen winkels open. Overal hangen Hongaarse vlaggen buiten en zijn een heleboel optochten door heel Budapest. Er rijdt ook onnoemelijk veel politie rond.
Maandag 16 maart, en vandaag zitten we op de helft van ons avontuur. Daar hoort mooi weer bij, want net zoals in België kunnen wij nu ook stilaan beginnen genieten van de eerste echte zonnestralen. De komende dagen beloven enorm zonnig en warmer te worden. Bovendien is ons lessenrooster ondertussen nóg rustiger dan in de eerste maand en we zullen dus zeker voldoende tijd hebben om van de zon te genieten. Vandaag gaat Thomas terug naar huis. En voor de rest gaan we op zoek naar onze cursus voor de Hongaarse les en zullen we vanavond hopelijk weer een beetje beter Hongaars kunnen spreken.
