Eerste stagedag
We doen stage in ‘Ośrodek rehabilitacyjno – edukacyjny dla wyjątkowych dzieci’ wat ‘revalidatie – en educatief centrum voor uitzonderlijke kinderen’ betekent. Dit centrum is gelegen in Wroclaw.
We hadden hier afgesproken met onze stagementor. Maar toen ze aankwam had ze, jammer genoeg, slecht nieuws. De kinderen zaten tot en met vandaag nog in quarantaine waardoor er maar vijf leerlingen van de 44 leerlingen aanwezig zijn.
Vandaag kregen we een rondleiding van onze stagementor samen met de directeur van het centrum. In het centrum zijn er zijn geen ergotherapeuten aanwezig. Maar het zijn pedagogen, opvoeders of leerkrachten. Ook is er een verpleegster, kinesitherapeut en logopedist aanwezig.
Daarna maakten we kennis met het personeel en enkele kinderen. Doordat er weinig kinderen waren vandaag hadden de opvoedsters niet echt iets gepland. Het was voornamelijk vrij spelen met de kinderen. We maakten kennis met kinderen met cerebrale parese (CP). De meeste kinderen kunnen niet spreken. Er lag een kindje met CP op de mat, wij zijn erbij gaan zitten en speelden met haar.
Daarna moesten we enkele papieren in orde brengen in verband met onze stage. In het centrum zijn ze streng op het nemen van foto’s. Het is niet toegestaan om foto’s te nemen waarop de kinderen herkent kunnen worden. Na het bespreken van de afspraken mochten we onze eerste stagedag al afsluiten. Aangezien er maar weinig kinderen aanwezig waren vandaag, kregen we tijd om informatie op te zoeken over het centrum en de ziektebeelden. Maar wij bleven nog even. Goed dat we gebleven zijn want zo hebben wij al een therapie kunnen meevolgen rond sensoriek. Aan de hand van scheerschuim hebben de kinderen sneeuw gemaakt. Dit vonden ze fijn om met hun handen in te spelen. Daarna vertrokken we naar ons appartement om ons verder voor te bereiden.
Morgen verwachten ze ons om 8u30, maar dan om er echt in te vliegen!
Overzicht week 1 stage
Onze eerste stage week zit erop. De tijd vloog voorbij! Deze week hebben we de werking in het centrum geobserveerd maar ook al mee geparticipeerd tijdens verschillende activiteiten. Momenteel is het wintervakantie in Polen. Het centrum is wel open maar de structuur en activiteiten/therapieën die normaal gesproken worden gevolgd, volgen ze deze twee weken niet. Ook doordat het wintervakantie is zijn er niet veel kinderen aanwezig, het is redelijk rustig op stage. Maar daardoor krijgen we de kans om de kinderen individueel te leren kennen en ons te focussen op hun noden. Ze krijgen veel aandacht van ons 😉. Er is elke ochtend een welkomsmoment. Dan worden er liedjes gezongen, de dagplanning wordt overlopen, het weer en het seizoen wordt besproken en de kinderen verwelkomen elkaar. Voor het welkomsmoment mogen de kinderen vrij spelen tot aan het ontbijt. De kinderen eten elke dag ontbijt en middageten in het centrum. Tijdens het ontbijt en middageten begeleiden wij mee de kinderen die niet zelfstandig kunnen eten. De kinderen doen ook elke dag een relaxmoment. Dan wordt een rustige muziek opgezet, wordt het donker gemaakt en gaan ze allemaal liggen op bedjes om te rusten. Maar dit is moeilijk voor sommige kinderen omdat ze te veel energie hebben. Toch hechten ze in het centrum veel belang aan de relaxmomenten.
Deze week zijn we ook met de kinderen naar de snoezelruimte geweest. De snoezelruimte is heel mooi! Er is een waterbed, ballenbad, waterbuis met luchtbellen en verschillende kleuren licht, speelmat met lichtjes, spiegelbox, muziek en lichtjes. Heel veel keuze voor de kinderen dus. Ook hebben we een sessie rond beweging gevolgd, ze moesten allerlei oefening doen met hun lichaam. Hierbij begeleiden we de kinderen om de oefeningen correct uit te voeren. Wij kijken alvast uit naar volgende week!
Overzicht week 2 stage
Het is nog steeds wintervakantie hier in Polen. In het centrum gaat het er nog altijd rustig aan toe. Elke ochtend was er het welkomsmoment en het ontbijt waarbij we sommige kindjes begeleiden. Dezelfde kindjes helpen we ook tijdens het middageten. We proberen ze vaak zelfstandig te laten eten en sturen bij waar nodig. Deze week hebben we ook weer een aantal keer gesnoezeld. De kinderen vinden dit geweldig. Voor sommige is dit een moment van rust en voor andere is het een moment waarop ze al hun energie kwijt kunnen. Dat is leuk om te zien. Ook deden we een aantal knutselactiviteiten deze week. We schilderden met de kinderen op een stuk ijs. Dit geeft een leuk effect en we hadden dit nog nooit gedaan. Tijdens deze activiteit hadden we ogen te weinig. Want sommige kindjes wilden het ijs steeds in hun mond steken. Dus omdat de activiteit voor deze kindjes iets te moeilijk was mochten ze gewoon spelen met het ijs en er toch aan proeven en likken. Daarnaast schilderen de kinderen ook een leeuw. De manen van de leeuw werden geschilderd met een vork. We zeggen nu wel ‘de kinderen hebben dit gedaan’. Maar wat ons meteen opviel, als ergotherapeuten in wording, is dat het hier in het centrum enorm draait rond het product dat de kinderen afleveren. Het proces naar het product toe speelt hier een minder grote rol. Dat vinden wij nochtans veel belangrijker dan hoe het eindresultaat eruit ziet. Zo was er bijvoorbeeld een kindje dat helemaal niet gefocust was tijdens de activiteit. Hij keek in het rond terwijl de opvoeder zijn hand vast had en het schilderij maakte. Het eindresultaat was mooi maar het kindje heeft er eigenlijk niet veel aan gehad.
We leren op stage veel nieuwe pathologieën of pathologieën die hier veel verder gevorderd zijn dan dat we ze kennen in België. Bijvoorbeeld het Prader-Willi syndroom, foetaal alcoholsyndroom (FAS), angelman-syndroom en vergevorderde autisme. We leren veel bij over wat de ziektes inhouden en hoe je deze kindjes kan behandelen.
We kijken uit naar volgende week, want dan is de winter vakantie voorbij en gaan we onze handen vol hebben met alle kindjes die aanwezig gaan zijn. Dus nu even genieten van het weekend en tot volgende week!
Overzicht week 3 stage
De derde week van onze stage zit er alweer op. De wintervakantie is voorbij in Polen. Het centrum loopt weer zijn normale gang. De therapieën en de schoolse structuur wordt opnieuw opgenomen. De kinderen krijgen terug hun therapieën en tijdens de dag worden er activiteiten per klas gepland. Tijdens de wintervakantie zaten de kinderen door elkaar in klassen er waren er andere kinderen aanwezig die opvang nodig hadden. Deze week zit iedereen weer onderverdeeld in zijn eigen klasje met de vaste opvoedsters. Wij zitten in klas met twee jongens met vergevorderde autisme waarvan een ook het foetaal alcohol syndroom heeft, een jongen met angelman syndroom, een jongen met cerebrale parese en een jongen met Prader-Willi syndroom. We zitten met vijf jongens in de klas. Vijf kindjes in een klas lijkt weinig. Maar geloof ons, we hebben onze handen ermee vol!
Deze week gingen we opnieuw naar de snoezelruimte. Ze snoezelen in het centrum wekelijks enkele keren. We volgden ook elk een sessie met de sensorische integratie therapeut en ons volg kindje. Heel interessant om te zien wat zo’n therapeut doet met de kinderen. Het lokaal biedt heel veel mogelijkheden voor de kinderen. Ze worden geprikkeld en gestimuleerd op verschillende manieren. In het lokaal is er bijvoorbeeld een ballenbad, een blotevoetenpad, een schuifaf met rollende banden, een klimrek waar een schommel of een groot doek aan gehangen kan worden waar de kinderen kunnen in klimmen, etc. Op donderdag kwam de muziektherapeut langs. Ze had instrumenten bij zich, ze speelde muziek en zong liedjes. Aangezien het geen vakantie meer is deden de kinderen ook een iets meer schoolse activiteit. Ze leerden de letter ‘L’. Dit deden ze door de letter te tekenen in zand en er een knutselwerkje over te maken met plasticine. Ze leerden ook de verschillende klanken met de letter ‘L’, zoals ‘Lu’, ‘La’, ‘Le’,…. Eén van de kindjes leerden de ‘L’ met begeleiding ook schrijven. Wij kregen de kans om op vrijdag zelf een activiteit te geven. We knutselen samen met de kinderen een pinguïn. In de buik van de pinguïn moesten de kinderen watje plakken. Het concentratievermogen van de meeste kinderen in de klas is heel laag. De activiteiten duren daarom nooit lang. Vrijdag was het hier ook mooi weer, we deden een wandeling samen met de kinderen rondom het centrum.
Volgende week starten we al aan onze laatste week. Jammer genoeg, maar we gaan er nog een leuke week van maken! Tot dan.
Overzicht week 4 stage – Laatste week
Onze laatste week stage in Polen zit erop. Super spijtig, we voelden ons net thuis in het centrum, we zouden hier graag nog wat langer blijven! Het was nog een leuke week op stage. We deden heel wat activiteiten met de klas en we kregen de kans om er zelf ook een paar te geven. De sessies waren gebaseerd op fijn motorische activiteiten. Een van onze activiteiten was vingerverven. Ze moesten uiltjes maken door in een cirkel stippen te zetten met hun vingers. Sommigen vonden dit super leuk en andere haatte het om hun handen vuil te maken. Het eindresultaat zag er wel heel leuk uit. Een andere activiteit was knippen. De kindjes moesten een patroon volgen en dit uitknippen. Twee jongens waren hier heel goed in. De andere kregen hulp bij het knippen omdat het te moeilijk was voor hun. Tijdens het geven van de activiteiten proberen we de kinderen zoveel mogelijk zelfstandig te laten werken.
Deze week kwam de muziektherapeut langs. We volgden dit ook eens mee met de oudere kinderen. Dit is een andere muziektherapeut dan bij de kleine kindjes, ze heeft veel meer instrumenten met speciale geluidseffecten. We werden zelf heel rustig bij het horen van bepaalde geluiden. De muziektherapeut kwam ook langs bij de jongere kinderen. Daar zingen ze voornamelijk liedjes en mogen ze om de beurt eens op de piano spelen.
Ook deze week zijn we gaan snoezelen. Vanina en ik zijn al een beetje “uitgesnoezeld” maar de kinderen blijven dit echt super leuk vinden! In de snoezelruimte zijn we veel bezig met ons volg kindje. We proberen hem te observeren in de dingen die hij leuk vindt en waar hij rustig van wordt en de dingen die hem niet interesseren of waar hij juist heel actief van wordt.
Tussendoor gaven we ook individuele activiteiten aan ons volg kindje. Het is moeilijk om dit te doen omdat we in het centrum nooit alleen mogen zijn zonder een zorgverlener. We krijgen hier niet zoveel verantwoordelijkheid en vrijheid als we in België op stage krijgen. De therapieën gingen daarom steeds in de klas door. Dus dat was soms chaotisch met de andere kinderen die aan het rondlopen en spelen waren. Maar we deden ons best!
Deze week zagen we de opvoedsters enkele transfers uitvoeren met kinderen die in een rolstoel zitten. Het viel ons meteen op dat ze dit op een heel andere manier als ons doen. De transfers gebeuren naar ons gevoel niet heel vlot en zijn soms een beetje gevaarlijk. Ze schenken bijvoorbeeld geen aandacht aan het opzetten van de remmen van de rolstoel. Dat zijn dingen waar wij altijd oog voor hebben.
Op donderdag liepen we onze laatste dag stage, we namen afscheid van de kinderen en van de opvoedsters.
Vrijdag komt ook de hond op bezoek in het centrum. Dan krijgen de kinderen hond-therapie. Super spijtig want vrijdag zijn we er niet meer, dan vliegen we terug naar huis.