Laatste dag & terugblik

Hallo iedereen!

Hier zit ik dan weer in ons belgenlandje mijn laatste blogpost te schrijven! Op de laatste dag heb ik opnieuw enkele therapieën gevolgd. Één meisje kwam die dag voor de eerste maal, waardoor het heel fijn was om de opstart van een therapieplanning te kunnen volgen. Daarnaast blijft de impact van de trampoline zo interessant en fascinerend!

In de avond zijn we met nog drie anderen leden van het team uit eten gegaan. Het was echt super gezellig en een hele fijne afsluiter van deze geweldige week.

     

De dag nadien vertrok ik in de ochtend vroeg opnieuw naar huis! Helaas waren er problemen met een zelftest die verloren was gegaan op de post, waardoor ik niet op het vliegtuig mocht stappen. Snel buiten naar een testcentrum, maar helaas nam dit veel meer tijd in beslag dan dat ze zeiden. Vlucht gemist… Éen en al chaos en stress, maar uiteindelijk heel laat in de avond toch veilig aangekomen in België! Snel nog langs mijn lieve Bandit en dan rap mijn bedje in.

Ik kijk terug op een fantastische week, met oneindig veel leerkansen, een fijn team en hele fijne kinderen. Dit was de eerste keer dat ik op ergotherapeutisch vlak in aanraking kwam met de doelgroep kinderen, waardoor ik het wel wat spannend vond. Maar ik vond het zó fijn! Deze stage heeft me ook zeker gemotiveerd om meer aan de slag te gaan met deze doelgroep en hier meer ervaring bij op te doen.

Ik ben echt super dankbaar dat bOunceT mij voorbije week wou verwelkomen in hun team en een impressie wou geven over hun organisatie. Een magische ervaring, die ik nooit zal vergeten!

‘Cheers’ voor het lezen van mijn blog de afgelopen tijd!!😉

 

Stagedag 3 en 4

Hi!

Ondertussen zitten dag 3 en 4 er ook weer op 🙂

Woensdag heb ik 4 verschillende therapieën mogen zien. Allemaal heel verschillende kinderen, met elks hun eigen problematieken. Er was een meisje met autisme die heel actief was, maar er was ook een meisje die volledig rolstoel afhankelijk was. Super interessant om al die verschillen te zien dus!

In de namiddag heeft mijn stagementor mij meegenomen voor een koffie (ofja, voor mij een chocomelk want bah, koffie!) en een wandeling naar de universiteit van Stirling. Midden op de campus is er een geweldig mooi, groot meer! Zo ver als dat je oog kon reiken, zag je campus. Er was een zwembad, golfterrein, meer, gebouwen, koten,… Wat een geweldige plek moet het zijn om daar te kunnen studeren!!

Nadien hebben we nog een duo-sessie gegeven aan een tweeling, beide kinderen hebben autisme. Wat een groot verschil tussen hen! Het meisje was een heel erge prikkelzoeker – ze maakte deze zelf aan door te bewegen, roepen,… Ze betrok zichzelf ook niet echt in de activiteit. Daarnaast was er ook nog de jongen, die een echte haantje de voorste was! Hij deed heel de activiteit mee en had een hele andere uitingsvorm van autisme. De laatste sessie was gedaan om 18u30, waardoor ik vrij laat weer in het hotel was. Eten, pyjama aan en gaan slapen!

Donderdag zijn we in de ochtend opnieuw naar de school gegaan. Het was er echt super rustig, waardoor ik tijd had om aan deze blog te werken. Eigenlijk hadden Callum en ik een beetje het gevoel dat we voor niets kwamen, maar allesinds hebben toch 2 kindjes zich kunnen vermaken! Nadien zijn we naar een andere school gegaan; hier hebben we 2 kinderen geobserveerd. Helaas is het mij daar niet gelukt om enkele foto’s te maken.

Nog één dagje te gaan. Zo spijtig dat het er bijna op zit, maar tegelijkertijd zo dankbaar voor alles wat ik hier heb mogen leren en ervaren!

Dag 1 en 2 bij bOunceT!

Hi!

Ondertussen zitten mijn eerste 2 dagen op stage er op! Wàt een organisatie. De therapieruimtes en denkpatronen waarover ze beschikken zijn ronduit bewonderenswaardig. Ook de flexibiliteit die ze vertonen gedurende de therapie, wanneer blijkt dat het kind er op dat moment niet toe in staat is en ze daardoor heel het therapieplan moeten omgooien. Ik heb het gevoel dat ik op twee dagen al heel veel heb mogen leren, ondanks dat ik nog niet zo veel therapieën gezien heb. Zowel over omgang, maar evenals hulpmiddelen, wat kleine trukjes en dingen die je kan aanraden.

Op mijn eerste dag was het voornamelijk alles wat leren kennen. Regelmatig wordt er van thuis uit gewerkt, waardoor enkel mijn stagementor en een OT-assistant aanwezig waren. Ja hoor, écht waar. Een OT-assistant is daar een beroep op zichzelf. Hiervoor kan je een opleiding volgen van één academiejaar. Je krijgt handvaten mee, maar de ergotherapeut legt alsnog op wat en hoe je iets moet doen binnen je therapie.
In de voormiddag heb ik wat informatie gekregen en ‘leerstof’ die ik kon doornemen. In de namiddag stond er één therapie gepland, een jongetje van 4 jaar. Het was echt heel interessant en gedurende de therapie werd er bijna non-stop uitleg gegeven. Zo leer je ook veel over het denkpatroon dat er achter zit en niet enkel over de handelingen die worden uitgevoerd.
Vandaag, op dag twee, zijn we in de voormiddag naar een school gegaan speciaal voor kinderen met autisme. De kinderen zijn opgedeeld in verschillende klassen, afhankelijk van hun individuele noden. De kinderen komen één per één naar de sessie, waarbij er opnieuw gebruik wordt gemaakt van een trampoline. De verschillen tussen de kinderen zijn zó groot. Je had een meisje waarbij je het bijna niet zou merken, tenzij dat er bepaalde – triggerende – scenario’s zich voordoen. Anderzijds waren er ook kinderen waarbij het wel meer uitgesproken is.
Door de grote verschillen in kinderen, is er ook een groot verschil in aanpak. Dit maakt het zeer interessant, omdat je op een korte tijd leert omgaan met verschillende vormen en gradaties van autisme.
     

Twee dagen zitten er op, wat betekent dat ik er nog drie voor de boeg heb. Nog drie dagen heel veel leren, lachen en vooral genieten!💛💙