Dag best volgers,

Het is ondertussen meer dan een maand gelden dat ik mijn avontuur beëindigde in het inspirerende Tubberödhus in Tjörn, Zweden. Ondertussen zijn er al heel wat deadlines gepasseerd en ik kijk ik terug op een zeer leerrijke observatiestage bij Caisa en haar collega’s. In Zweden ontdekte ik dat we in België, veel hartelijker zouden kunnen omgaan met onze bewoners in de woonzorgcentra. Caisa gaf eerder ook aan dat we in België een woonzorgcentrum bekijken als de werkplek van verzorgenden, verpleging, beleidsmakers, paramedici, … Dit is een spijtige visie op een woonzorgcentrum, aangezien we eigenlijk de blik moet werpen op het ondersteunen van de ouderen in hun thuis. Ookal is hun thuis een kamer in een woonzorgcentrum toch zouden we de mensen met evenveel zelfstandigheid en begrip moeten benaderen als de thuiswonende ouderen.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat de visie van het Tubberödhus zich toespitst op het leven in een woonzorgcentrum in niet het ‘ondergaand’ leven.

Deze visie geldt: ‘Zolang men leeft, moet men leven.’

Met deze inspirerende visie sluit ik mijn Zweeds verhaal voorlopig deels af.

Deels aangezien het Tubberödhus een ware inspiratiebron is en zal zijn in het uitwerken van mijn bachelorproef rond het empoweren van ouderen in een wzc.

Hej dä!

Woensdag 31 oktober 2018

Hallå Hallå!

Vandaag had ik een vroege shift met Caisa.

Hierbij halen we de bewoners uit bed en worden ze ook gewassen. Her in het wzc heeft per zorgkundige misschien wel 12 bewoners op de lijst staan. Maar het verschil met België is dat men de bewoners alles zelf laat doen wat ze zelf nog kunnen. Terwijl in België dikwijls alle bewoners gewassen worden, ookal kunnen ze nog bepaalde dingen zelf. Door beroep te doen op hun zelfstandigheid, bespaart het zorgkundigen veel tijd en moet ze niet alle personen volledig wassen. Bij de ene moet je enkel helpen om kousen aan te doen e bij de andere enkel om naar het toilet te gaan.Ik denk dat we hier veel van kunnen leren en hierdoor tijd besparen zodat we dit meer kunnen investeren in sociaal contact met de oudere.

Het is hier ook de gewoonte om samen met de bewoners te eten. Caisa vertelde me dat ze dit doen sinds het invoegen van het Tubbemodel. Ze merkten op de bewoners effectief meer gaan eten als het personeel mee eet.

Mijn dagelijks ontbijtje met knäckebröd

Oudern mogen hier hun appartement in het wzc inrichten zoals ze willen

Hej nieuwsgierigen van het thuisfront!

Aangezien ik enkele dagen niet meer heb gepost, ga ik verschillende berichten plaatsen over elke dag apart;

Dit bericht –> over dinsdag 30 oktober 2018

Dinsdag was mijn tweede dag in het Tubberödhus. Caisa vertelde me eerder dat ik naar een feestje zou met Lena (een collega van Caisa) in een ander woonzorgcentrum genaamd Lilldal. Het was een afscheidsfeestje voor een 10-tal ouderen die terug verhuisden naar het Tubberödhus. Eerder verhuisden ze naar Lilldal aangezien er een vleugel in Tubberödhus werd gerenoveerd. De ouderen hebben meer dan 8 maand er gewoond en sommigen waren erg bezorgd over de verhuis va hun spullen. Ik hielp samen met Lena de tafels klaarzetten en de ruimte decoreren. De chefs van het woonzorgcentrum hadden enkele heerlijke taarten gebakken. Er werden bloemen uitgedeeld en een bedankingswoordje van de ouderen voor het personeel. Het was zeer gezellig aangezien het hier de gewoonte is dat het personeel en de ouderen samen aan tafel zitten en genieten van een stukje taart.

Na het feestje ging ik met Lena terug naar het Tubberödhus. Nadien aten we het avondeten in het woonzorgcentrum met de ouderen. Dat is ook een van de fijne gewoontes in het Tubberödhus.Vervolgens volgde ik Caisa tijdens een avondshift en was het nog maar eens duidelijk hoe hecht ze hier zijn met de ouderen. Als een oudere zich niet goed in zijn vel voelt, wordt er tijd vrijgemaakt en slaat de zorgkundige de arm rond de oudere om een fijn gesprek aan te gaan.

In Lilldal hebben ze een zonnekamer, waar ouderen in een zonnestoel kunnen zitten met als achtergrond geluid de golven van de zee. Ouderen kunnen er gaan zitten en lichttherapie volgen aangezien het in de winter zeer donker is in Zweden is het goed voor hun gezondheid/

Aan het uitleggen aan een oudere wat ik nu eigenlijk in Zweden kom doen, 😉 

Caisa met een bewoonster

Zorgkundigen moeten in het Tubberödhus ook de was doen van hun ouderen.

Hej hej!

(Gisteren werkte ik verder voor school en maakte ik nog een mooie wandeling in de buurt. Nu is het maandag en alweer 2 daagjes verder.)

Het begon allemaal deze morgen in mijn melkherberg…. euhm hutje bedoel ik. 😉 Om 5u15 was ik uit de veren om me klaar te maken om in de donkerte naar het Tubberödhus te stappen. Eens aangekomen bij het woonzorgcentrum belde ik aan en begon er tegen mij een vrouw in het Zweedse te praten via de deurbel. Ik verstond er natuurlijk niks van. Ik stelde me voor en vermelde dat ik Caisa zocht en vroeg dan maar of ze Engels sprak. Even later ging de deur open. De 2 poetshulpen/nachtverzorgenden verwelkomden me in het Zweeds. Al snel bleek dat ik een uur te vroeg was en dat Caisa pas om 7 uur begon. Ik wachtte dan maar op haar samen met de 2 vrouwen. We gingen gesprekken aan met handgebaren en conversaties van Zweeds-Nederlands-Engels (aangezien vele woorden in het Zweeds ongeveer hetzelfde klinken als in het Nederlands). Na een uur kwam Caisa eraan, stelde ze me aan iedereen voor en nam  me mee op tocht door het wzc naar onze eerste bewoner.

Vandaag kwam ik zoveel te weten over de Zweedse gewoonten en regels in het woonzorgcentrum, dat ik schrik had dat ik zaken zou vergeten. Enkele zaken op gelijst:

• In het Tubberödhus werken voornamelijk assistent-nurses (zorgkundigen), die worden vergezeld door 1 verpleegkundige voor het hele woonzorgcentrum van ongeveer 30 bewoners. Sterker nog, er zijn 2 verpleegkundigen voor het hele eiland (160km²). De verpleegkundigen werken in verschillende wzc en zijn bevoegd voor de thuiszorg.
• Elke zorgkundige heeft in de ochtend ongeveer 6 personen te verzorgen. Daarnaast is hij/zij ook lid van een werkgroep in het wzc. Er zijn 5 groepen waarin bijna elke bewoner en elke werknemer zetelt. Via deze groep wil men luisteren naar de meningen en ideeën van ouderen én personeel om deze te kunnen inpassen in de huidige organisatie. Zo zijn er groepen ronde de volgende 5 thema’s: activiteiten, budget, inkopen, opleiding en personeelswerkroosters. In de activiteitengroep kan iemand bv aangeven wat hij/ zij graag nog eens op het menu wil zien. En dan wordt dit ingepland samen met de kok in de menu voor de volgende 8 weken.
• Elke zorgkundige is ook een contactpersoon van enkele ouderen. Dat kan gezien worden als een vertrouwenspersoon. Deze zorgkundige doucht de oudere (1 of meerdere keren per week) en poetst bij de ouderen in zijn appartement. Hiervoor is de vertrouwenspersoon aangewezen aangezien dit persoonlijke zaken betreft.
• Elke zorgkundige doet de was, de verzorging van een oudere en doet de oefeningen van de kinesitherapeut. Daarnaast draag hij/zij ook geen uniform.
• Elke kamer is voorzien van een lift met ophangsysteem aan het plafond, indien de oudere dit ooit zou nodig hebben zijn ze er op voorzien.

En nu ga ik men bericht afronden omdat ik hier wel uren over zou kunnen door gaan 😀

Morgen ga ik mee met een collega van Caisa naar een andere wzc op het eiland waar ze ongeveer hetzelfde werken als in het Tubberödhus. Nadien kom ik terug naar het Tubberödhus en doe ik daar een avondshift mee met Caisa en 2 collega’s.

En oh ja vandaag was het eigenlijk echt Belgisch weer in Zweden, nl een hele dag somber en bewolkt.

Hej då!

Mijn hutje

Enkele foto’s van men wandeling.

Enkele foto’s van men wandeling.

Een van de verschillende woonkamers

De eetzaal

Het lekkere eten

Dag lieve mensen uit het Belgenlandje!

Momenteel is het half 8 op een zaterdagavond in het ijzige Zweden en lig ik in mijn o zo zalig bed (van den Ikea natuurlijk 😉 ) op gerold als een burrito. Deze dag is letterlijk voorbij gevlogen.

Om te beginnen, moest ik deze ochtend vroeg uit de veren om mijn vlucht te halen in Zaventem. Dit verliep op een iets rustiger tempo, aangezien ik gisterenavond nog tot 12u bezig was met de “kleinste dingetejes” te nemen, te bloggen en me natuurlijk mentaal voor te bereiden op mijn trip. 😉 Eens op de luchthaven te zijn aangekomen, werden verschillende vluchten afgelast vanwege de staking. Vele mensen lagen op de grond in de luchthaven, omdat ze al zo lang aan het wachten waren voor wat meer informatie. Maar gelukkig ging mijn vlucht naar Zweden door.

Eens aangekomen stond Caisa me op te wachten. Ze is zorgkundige in het woonzorgcentrum (wzc) in Zweden waar ik een week zal observeren en ervaring opdoen. Caisa stelde eerder voor om me op de luchthaven te komen halen. Gek he? Aangezien ze een uur naar de luchthaven hiervoor moet rijden, op een zaterdag!

Caisa bracht me zoals afgesproken naar Tjörn, het Zweedse eiland waar het wzc is gevestigd. Op de weg naar Tjörn, hadden we uitgebreide gesprekken in de auto over verschillen tussen België en Zweden. En ja hoor hiermee hebben we een uur mee kunnen vullen 😉 Caisa was zelf al enkele keren naar België gekomen voor haar werk en kaartte meteen aan dat teamleden binnen de gezondheidszorg zo veel schrik hebben om zich te veel te bemoeien met een andere zorgverlener zijn beroep. Ze vond ook dat we in een hiërarchie werken in plaats van samen te werken en hier de voordelen van in te zien. Na ettelijke verschillen kwamen we aan in Tjörn en gaf Caisa me een kleine rondleiding van het dorp in de auto en stond ze erop dat ze me naar de supermarkt bracht om de belangrijkste zaken al te kunnen kopen.Lief he?

Nadien bracht Caisa me naar mijn huurhuisje in Tjörn en had ik wat tijd om te bekomen van mijn dag. Nadien besloot ik om een  wandeling naar de supermarkt nog eens te doen (met een tip van Caisa) om nu op mijn gemak nog wat rond te kijken voor eten voor deze week. Zo ontdekte ik dat de Zweden echt wel grappige dingen hebben in hun supermarkten.
Zo vinden ze het maar normaal om alles in knijpbussen of tandpastatubes te steken.  Enkele fotootjes hieronder. Zelfs confituur kan je kopen in een spuitbus! Daarnaast verkopen ze er ook gigantische blokken kaas. 😮

Na een trip van ongeveer 2 uur bij een temperatuur van 4 graden naar de supermarkt was ik blij terug in mijn huisje te zijn.

Morgen is het zondag en volgt er nog (inhaal)werk voor school en misschien nog een wandelingetje in de buurt.

Slaapwel,

oogjes dicht en snaveltjes….

Alles staat in het teken van een ecologische voetafdruk. Zo zijn de vuilbakken voor plastic flesjes, eigenlijk inzamelpunten om artsen zonder grenzen te steunen.

Zweden is een van de meest kindvriendelijke landen ter wereld. Zelfs aan de bagagebanden voorzien ze een speeltuin voor kinderen, terwijl hun ouders wachten op de bagage.

De befaamde spuitbussen…

De Zweden zijn ook gekend voor hun Knäckebröd (een soort beschuiten). En ze maken dit dus ook in de massa ter grootte van een pizza!

Hej  nieuwsgierigaards van het thuisfront!

Het is nu vrijdagavond bijna 11uur, de avond voor vertrek. Ja inderdaad, op dit moment zit ik nog een blogbericht te schrijven voor jullie. Waarom? Omdat ik het zo spannend vind dat ik morgen op mijn eentje vlieg naar Göteborg, Zweden.

Om even mijn dagen voor vertrek wat te schetsen:

Donderdag had ik mijn laatste dag stage in België voor vertrek. Dat werd vandaag al mooi vergezeld werd door een terugkomdag naar school. Door de voorbije 2 weken te starten met stage (dat gepaard gaat met veel werk en toch wel wat stress), loop ik er de laatste tijd bij als een zombie. Wel grappig aangezien ik dan helemaal al in thema ben om halloween maandag te vieren in Zweden 😉
Twee dagen geleden kwam dan ook nog eens het fijne nieuws dat er plotseling gestaakt wordt bij een bagage-afhandelaar in Zaventem. Gelukkig vlieg ik met Brussels airlines naar Zweden en zou mijn bagage mooi afgeleverd moeten worden, aangezien de bagage-afhandelaar van Brussels airlines niet mee staakt. Maar of mijn koffertjes effectief voet aan Zweedse bodem zullen zetten op dezelfde moment als ik dat doe, zal ik morgen pas echt weten.

Hierbij ga ik dit bericht laten voor wat het is, wat ik heb nog een klein beetje inpakwerk voor de boeg. De kleinste dingetjes nog he…. Toch?

Hej då (Zweeds voor tot ziens)

Nieuws over ons / de website