Hallo allemaal
Dag 1:
Met veel goede moed starten we aan deze nieuwe stage-ervaring. Na het verplichte ontbijt om de dag goed door te komen en een kort gesprek met Justyna ( waarin duidelijk werd dat ze drie vrouwen hadden verwacht en de zuster wat panikeerde dat er 2 vrouwen en 1 man op de kamer lagen) waren we klaar om er in te vliegen met een sessie Sherborne. Deze verliep anders dan verwacht. Terwijl wij heel voorzichtig met de kinderen omgingen, observeerden we dat de Poolse gebruiken op dit gebied minder zachtaardig zijn. Hierna kregen we de kans om onze volgpatiënten beter te leren kennen en hun mogelijkheden te observeren. Toon kwam le moment suprême, de eerste warme maaltijd op Pools grondgebied. Na de het gewaar worden van de geur in de gang, zonk de moed ons in de schoenen. Wat we kregen voorgeschoteld: zure soep, puree, eieren en witte kool. Gelukkig was er nog een koek en hadden we toch iets gegeten. In de namiddag volgde er nog een maaltijdbegeleiding bij de volgpatiënten en werd de werkdag afgesloten met een sessie Sherborne.
Aangezien we een klein hongertje hadden, besloten we de stad in te trekken op zoek naar een supermarkt. Na vakkundig opzoekwerk van de uren van de bus door Lotte waren we klaar om te vertrekken. Toen we op de Anitbus (bestelwagen) zaten, merkten we een supermarkt op ( natuurlijk net na een bushalte). De eerst volgende halte (volgens Polen 1 kilometer verderop, volgens ons wat meer) stapten we af en wandelen het eindje terug tot aan de supermarkt. Gepakt en gezakt keerden we terug huiswaarts. Na het avondeten en een aflevering van ‘Blind getrouwd’ besloten we onder de wol te kruipen.
Dag 2:
Na wat beter geslapen te hebben dan de eerste nacht, werden 2 van ons 3 goed wakker. Lotte daarentegen had al een beetje last van het Poolse eten, na wat medicatie ging het al snel beter. Omdat het zonnetje scheen, trokken we met de kindjes even naar buiten. We maakten een wandeling in de tuin en speelden nog even in de speeltuin.
Na onze ervaringen van gisteren gingen we met een klein hartje naar het middagmaal. We waren aangenaam verrast bij het zien van de pasta. Met een goed gevulde maag waren we klaar voor deel 2 van de dag. De maaltijdbegeleiding verliep niet van een leien dakje. Het werd meteen duidelijk wie van ons 3 de moeilijkste volgpatiënt heeft. P.S. Liselot had nieuwe kledij nodig. Na nog wat verdere observaties over de mogelijkheden van onze volgpatiënten, sloten we de werkdag af.
Om nog van het mooie weer te kunnen genieten, besloten we niet binnen te blijven zitten. Maar tegen dat we iets vonden, was de zon reeds verdwenen. Met de Anitabus vertrokken we naar een winkelcentrum en stapten meteen aan de juiste halte af.
In het winkelcentrum bleek dat de paniek van de zusters niet zo gegrond was, aangezien er maar 1 van ons 3 ZIJN collectie schoenen uitbreidde.
Hierna werd de eerste alcohol geconsummeerd in polen. Dit werd wijselijk afgewezen door Lotte, aangezien de mindere start van de dag. Na ook hier gegeten te hebben, werd er met de juiste bus huiswaarts gegaan.
Wordt zeker vervolgd …
Groeten
Lotte, Liselot en Mike