Hallo iedereen,

Deze week hebben we onze stage hervat in het regionaal hospitaal. Lino heeft zijn stage aangevat op de dienst pediatrie. En Nico is zijn stage begonnen op de dienst algemene heelkunde.

Op algemene heelkunde is er een brede waaier aan pathologieën aanwezig. Men vindt er onder andere patiënten met CVA, diabetes (type 1,2 en zwangerschaps – ), chronische nierinsufficiëntie, hydrothorax, appendicitis, ascites enz.

Dit zorgt voor interessante ervaringen. Momenteel heeft Nico alleen nog maar katheters kunnen prikken en wat mogen assisteren bij pleurapuncties.

De stage pediatrie is zeer uiteenlopend, men komt heel wat verschillende pathologieën tegen, de leeftijd gaat van 1 dag oud (neonatale) tot kinderen van 16 jaar oud.

Er zijn 2 zalen voor de jongste kindjes waaronder 1 zaal voor neonatale is. Verder zijn er nog 3 andere zalen voor de oudere kindjes.

Lino voelde zich meteen goed tussen de kindjes en zag de stage meteen zitten. De pathologieën waar hij deze week mee geconfronteerd werd, waren daarin tegen wel hard om te zien. Deze waren onder andere: spina bifida, levercirrose ten gevolge van hepatitis, zeer erge malaria, tuberculose, meningitis, huidintoxicatie ten gevolge van allergische reacties op traditionele medicatie, een extreme hazenlip waardoor er geen gehemelte meer was, ook malnutritie zag hij regelmatig verschijnen.

Lino was vrijdag wel wat aangedaan door het meisje met de huidintoxicatie ten gevolge van de allergische reactie. Hij vroeg aan de dokter hoe dit kon gebeuren, haar huid was vol met brandwonden en hij wou weten hoe dit kwam. De dokter zei hem dat er vaak in de dorpen traditionele medicatie word gebruikt, sommige kinderen hebben last van allergieën maar weten dit niet. Ze nemen de medicatie zonder te beseffen dat deze nefaste gevolgen met zich mee kunnen dragen. Het meisje kreeg jeuk en begon allemaal soort brandwonden te krijgen op haar huid, de ouders beseften dat er iets niet pluis was en gingen met haar naar het ziekenhuis. Alvorens gezinnen uit de dorpen naar het ziekenhuis komen is het vaak al te laat, vaak passeren ze dan nog eerst langs de maraboe die hun traditionele medicatie meegeeft.

Het meisje was er echt slecht aan toe, ze had gigantisch veel zeer, ze was onderkoeld en ze leek te stuipen. Ook haar bloedwaarden waren verstoord, zo stond haar hemoglobine veel te laag en voor een kans op overleving moest ze zeker twee zakjes bloed krijgen. Vermits er in de bloedbank geen bloed meer aanwezig was zag het er niet goed uit voor het meisje. Wanneer dit voorkomt, vragen ze meestal aan de familie om bloed te doneren vermits deze vaak dezelfde bloedgroepen hebben. De enige die van haar familie aanwezig was op dat moment was haar nonkel, gelukkig met de juiste bloedgroep, hij ging doneren maar men kwam nog steeds een bloedzakje te kort. Vervolgens nam Lino het initiatief, ook hij had dezelfde bloedgroep als het meisje en ging zijn bloed doneren. Hij belde Nico op om hem te prikken en zo zijn bloed te kunnen collecteren. Het was de enige kans voor het meisje om te overleven en genezen, die wou Lino niet laten liggen. Verder worden de wonden van het meisje verzorgd en is het nu afwachten hoe het verdere ziekteproces zal verlopen. Met hoop op een goed resultaat brengt Lino zijn weekend door en wacht vol spanning af om maandag weer op de dienst aan te komen.

Verder heeft Lino deze week nog mogen assisteren bij een ascitespunctie en drainage van het ascitesvocht en een lumbaalpunctie ter diagnose van meningitis.

Dit was het weer voor deze week. Wij houden jullie zeker nog verder op de hoogte!

Groetjes uit het koude Tambacounda (38°),

Lino & Nico

Hallo iedereen!

Deze week zijn we gestart op Laboratorium. Voor ons beiden was dit zeer spannend aangezien we op deze dienst nog nooit gestaan hadden en dus niet goed wisten wat we allemaal gingen mogen doen. Uiteindelijk zijn we goed ontvangen maar al te veel uitleg kregen we jammer genoeg niet dus het was vooral zelf uitzoeken hoe ze alles deden en leren met onze ogen. Af en toe beantwoordden ze gelukkig toch wel eens een vraagje.

Veel soorten testen deden ze niet aangezien hier het materiaal niet voor was en als de patiënt een uitgebreidere test nodig had werd deze doorgestuurd naar het ziekenhuis. De testen die veel voorkwamen was vooral creatinine, ureum, glycemie, tbc, Hiv (gratis) en dan de standaardtest om te zien wat de waarden zijn van je rode/witte bloedcellen, hematocriet, bloedplaatjes enz.

Wat je heel veel moet doen in het Labo is opschrijven , weer overschrijven en dan nog eens overschrijven. Dus de kans op fouten maken was groot. Ook aangezien het heel de tijd getalletjes achter elkaar zijn die je op schrijft sluipt er makkelijk een fout in. Maar iedereen nam zijn werk wel zeer serieus en keek goed na. Want iedereen wist dat dit een grote impact kon hebben voor de patiënt.

Dus wat we veel hebben mogen doen is bloedafnames aangezien van 8-10u werd er aan het onthaal bloedafnames afgenomen. Dan van 10u werden deze onderzocht op alles wat er onderzocht moest worden. Hierna gaven we de resultaten vrij ten laatste tegen 13u. En daarna waren het dan eigenlijk nog urgente gevallen die men onderzocht.

We zijn toch te weten gekomen dat er toch 3 tot 4 mensen per week worden gediagnosticeerd met Hiv. En dat Tbc toch ook nog wel redelijk vaak voorkomt. Ook bekeken we eens de prijzen voor onderzoek te laten doen. Meestal per onderzoek kon de prijs variëren van 2000 tot 4000 FCFA. Dus als je bvb Crea, Ure en Glycemie moest laten onderzoeken kon je voor 6000 FCFA hebben. Wat wel zo was is dat Hiv gratis onderzocht werd als je dit vroeg.

Zo dit was het weer. Voor verdere updates kan u onze blog op facebook : off to tambacounda zonder ons moe kan da? Bekijken. Deze blog zal even een weekje stil liggen aangezien we nu even geen stage meer lopen.

Tot binnenkort!

Lino & Nico

Hallo iedereen!

Vandaag is week 6 al we zitten al in de helft! De tijd vliegt hier veel te snel voorbij. Bij deze onze excuses voor het iets later uploaden maar we hebben even een weekend doorgebracht in het koude Dakar (24graden). En dan natuurlijk als we thuis kwamen was er geen internet. Dus bij deze onze excuses.

We zijn onze week eerst weer begonnen op pediatrie dus het was weer het gewoonlijke wegen meten en bmi berekenen. Dit begon al routine te worden dus zijn we maar eens een kijkje gaan nemen op andere diensten.

We zijn eens een dagje op vaccinatie gaan staan en hebben Lino en ik baby’s mogen vaccineren. Was op zich wel even wat eng om een baby te prikken maar uiteindelijk is dit wel vlot gelukt. De baby’s waren er wat minder blij mee als wij maar ja.

Daarna zijn we eens een dagje op materniteit gaan staan. Vol met grote verwachtingen hoopten we nieuwe dingen te kunnen zien en leren. Jammer genoeg is er niemand bevallen tijdens onze shift en mochten we ook niets mee volgen aangezien de patiënten niet wouden dat er 2 blanke mannen meevolgden. Dit was licht teleurstellend maar op zich konden we dit hun niet kwalijk nemen en hadden we wel respect voor hun keuze.

Vrijdag was er niet veel te doen op pediatrie dus zijn we eens een kijkje gaan nemen op salle de soins. Hier hebben we wat doorsnee wonden kunnen verzorgen. En dan op het einde van de dag hebben we nog een ascitespunctie kunnen meevolgen.

Zo dit was het weer voor deze week dames en heren.

Warme groetjes uit het zonnige Tambacounda,

Lino & Nico