Hej alle!
Week drie van InnoAddiction. Deze week zou een spannende week worden waar ik erg naar uitkeek! In deze week kregen we de kans om een prototype van onze oplossing te maken in het FabLab en daar vonden ook de presentaties plaats. We moesten onze oplossing voorstellen aan alle andere studenten, de docenten, Michael en de projectmanagers waar de challenge van uit kwam.
Maandag 20 februari kregen we een rondleiding in FabLab, dit is een soort innovatief Lab op de UCL campus Seebladsgade. (In de KU Leuven hebben ze ook een FabLab) FabLab is een afkorting van fabricage apparatuur. Dit is een plek waar met behulp van (erg dure) computergestuurde apparatuur (bijvoorbeeld 3D printers) op kleine schaal onderdelen of producten worden gemaakt. Ook hebben ze hier een lasercutter die heel nauwkeurig hout, karton of plexiglas kan snijden.
Na deze rondleiding mochten we de eerste officiële pitch van ons idee voordragen aan Michael en de andere groepen. Michael is de “baas” van FabLab. Na deze pitch kregen we de kans om met Michael te spreken over wat we graag willen maken in het Lab. Hij vond ons idee erg goed en gaf ons feedback en tips over de verdere aanpak en hoe we aan de slag moesten gaan met de tools in het Lab.
Na drie weken veel nadenken, brainstormen en nog meer nadenken, kwamen we als groep op het idee om een fysiek instrument te maken. “Unge og rusmidler” werkt al veel met fysieke instrumenten om de patiënten te kalmeren, en wij willen dat ondersteunen. Ze werken ook met herstel en motivational interviewing. De ontmoeting met de eigenaar van het project – Unge og Rusmidler en gesprekken met een verpleegster en een ergotherapeut hielpen ons ook om het probleem waar ze mee zaten te verhelderen. Hun grootste uitdaging is, de jongeren die gedwongen in behandeling zijn zich te laten openstellen en de praattherapie zinvol te maken. Ze hadden hulp nodig om een soort ijsbreker te creëren en de praattherapie zinvol te maken.
Ons idee, de “Doeltrap”, zou moeten bijdragen om zin te geven aan de praattherapie in Unge & Rusmidler. De trap zou werken als een baboesjka-pop, waar de treden worden ingebouwd, maar slechts in één doos samenkomen, wat dus niet veel plaats inneemt in het kantoor. Het zal een fysiek beeld creëren van de doelen van de jongeren en de manier om ze te 
bereiken. Het zal hen ook in staat stellen om niet alleen psychologisch maar ook fysiek de trap op te gaan naar hun doel. Als ze het moeilijk vinden om zich voor te stellen kunnen ze het fysiek zien en hun weg naar het bereiken van het doel opbouwen. Zo kunnen ze het pad voortdurend veranderen, ze kunnen treden toevoegen en verwijderen. Dit idee is ook zeer cliëntgericht omdat de jongeren hun doelen helemaal zelf kiezen, zonder de invloed van de behandelaars.
Dinsdag 21 februari waren we de hele dag bezig in FabLab, ons product te produceren met hulp van de 3D printer en de Lasercutter. Op onderstaande foto’s kan je de 3D printer en de lasercutter aan het werk zien.
Woensdag 22 februari mochten mijn team en ik een dagje vrij nemen want ons product en onze tekst voor de presentatie waren al klaar. 😊
Donderdag 23 februari was de laatste dag en betekent ook wel PRESENTATIE DAG! Gelukkig waren we goed voorbereid. Op onderstaande foto’s zie je me voor de hele groep spreken en zoals je ziet was iedereen aandachtig aan het luisteren! 😊 De laatste foto is het eindproduct van drie weken samenwerken met de Deense studenten en Fablab.
Meewerken aan het InnoAddiction project was een hele ervaring en een leuke maar grote uitdaging. Ik ben blij dat ik deze kans heb genomen. Het was leuk samenwerken met de Deense verpleegkundige en ET studenten. Het project en de workshops hebben me doen inzien dat het belangrijk is om steeds innovatief en vernieuwend te werk te gaan. ‘Out of the box’ denken kwam hier zeker aan te pas! Ik raad het project en het Deens avontuur zeker aan alle studenten aan!