Het weekend .. tijd voor ontspanning zeggen wij dan!

Naar onze Belgische traditie besloten we om vrijdagavond gewoon rustig iets te gaan drinken op café. Ditmaal enkel met ons tweetjes, ook al was dit niet van lange duur. Na  10 minuten kwamen er al mensen aan onze tafel staan om een praatje te slaan. Toch sociale mensen die Zuid – Afrikanen. Af en toe moesten we ook even gered worden van minder aangename cafégangers, gelukkig had de tafel naast ons dit opgemerkt en kwamen ze ons heel subtiel vergezellen. Hierdoor hebben we weer leuke vrienden bijgemaakt 🙂 Die avond was het net de verjaardag van onze nieuwe vriendin en die hebben we dan ook stevig gevierd.

De dag erna gingen we nog een keer naar Waterfront. Één van onze vrienden hier in het hostel is een rowing coach en had die dag daar een wedstrijd. Goeie vrienden als we zijn gingen we voor hem supporteren.
In één van onze vorige blog berichten heb je het misschien al eens gelezen… maar na duuzend keer voorbij ‘Den Anker’ (Belgisch restaurant) gelopen te hebben, schoven we er nu eindelijk ook eens aan tafel. Toen we er aankwamen was er helaas geen plaats meer op het terras dus stonden we even te wachten aan de zijkant, tot een Vlaams koppel ons hun tafel aanbood. We maakten een kort praatje met hun en toen bleek dat de vrouw de eigenares was. Van service gesproken!
Lang hebben we niet op de menukaart moeten kijken, de keuzes waren al snel gemaakt. Daphne bestelde (tromgeroffel) een steak au poivre met frietjes en Sanne (ook niet zo moeilijk te voorspellen) mosselen met frietjes.  Hoe lekker we het eten van Zuid-Afrika soms vinden, er kan toch niks op tegen onze favorieten van de Belgische keuken.

Nadat onze local vrienden ons hier veel nieuwe dingen hebben leren kennen, was het nu aan ons om hun eens kennis te laten maken met een beetje België. Belgisch bier kan hier zeker niet aan ontbreken, we raadden onze vrienden dan ook een Duvel aan en zo aten ze voor de eerste keer in hun leven stoofvlees met frietjes. Hun eigen woorden waren ‘It tastes like heaven’.  

Een dessert konden we natuurlijk niet afslaan en beiden kozen we voor een klassieker nl. een ‘Belgian waffle with ice cream’.

Veel meer hebben we die dag niet gedaan, maar de dag was voor ons meer dan geslaagd. Meer dan drie uur op een terras in de zon zitten is echt wel genieten!

’s Avonds zijn we voor de eerste keer de party street van Cape Town ingetrokken nl. Longstreet. Goeie avond, maar hier bij ons in Claremont hebben we zeker al betere feestjes gehad.

Zondag kozen we voor een rustige dag met een stevig ontbijt. Mugg&bean was hiervoor natuurlijk the place to be. Voor de eerste maal  aten we flapjacks (van die dikke pannenkoeken) en we snappen nog altijd niet waarom we dit nu pas ontdekt hebben. Beste ontbijt ooit! Met onze buikjes vol en rond gingen we een siësta houden op het strand.

Veel liefs,
Sanne en Daphne

Wist je dat: wij roeien toch niet zo een spannende sport vinden… 🙂

We zitten ondertussen al aan onze voorlaatste week stage. We zeggen het misschien vaak, maar de tijd vliegt hier echt voorbij!!
Net zoals vorige week zijn we nog steeds volop onze individuele kindjes aan het behandelen en geven we zelfstandig groepstherapieën. Deze week hebben we ook elk een dagje vrijaf gekregen, aangezien we normaal maar vier dagen per week stage moeten lopen en we elke week al vijf dagen aanwezig waren. Deze dag hebben we dan optimaal gebruikt om voor school te werken. Jammer genoeg kregen we niet dezelfde dag vrijaf. Het voelde heel vreemd aan om alleen in het hostel te blijven of alleen naar de stage te gaan. Het leek alsof we elk een beetje onze houvast kwijt waren 🙂 We kregen elk de dag vrijaf waarop we het minst individuele therapieën zouden moeten geven. Sanne kreeg vrijdag vrijaf, waardoor arme Daphne na haar vrije donderdag helemaal alleen de gietende regen moest trotseren in de ochtend. Doordat we allebei een andere dag vrijaf kregen, wilde dit ook zeggen dat we de groepstherapie die we normaal gezien samen geven nu apart moesten geven. Het was wel even spannend om helemaal alleen voor zo´n grote groep te staan, maar alles is zeer goed verlopen. We kregen hiervoor dan ook goede commentaren van onze stagementor 🙂

Op woensdag hebben we deelgenomen aan een bijscholing rond Autisme en sociale vaardigheden. Deze bijscholing ging door in VERA School, een gespecialiseerde school voor kinderen met autisme in de buurt van Vista Nova. Deze bijscholing was zeker en vast interessant. We kregen eerst een eerder theoretisch deel voorgeschoteld waarna natuurlijk een meer praktisch gedeelte volgde. We kregen in groep de opdracht om een Social Story te schrijven rond een casus. Dit leverde zeer goede en bruikbare resultaten op.

Een mindere kant aan deze stageweek was dat het vele werk toch wel zijn tol begint te eisen. De ziektemicroben hadden zowel Sanne als Daphne te pakken. Met veel snot – en hoestbuien als gevolg.

Veel liefs,
Sanne en Daphne

Wist je dat: Ook al is het boven 30 graden, je toch nog altijd een verkoudheid kan hebben.. 🙁

Zware weken op de stage laten je altijd uitkijken naar het weekend.

We startten ons weekend vrijdag avond met Jazz on the field, georganiseerd door de Groote Schuur Primary School. Goeie bands, een tof sfeertje, leuk gezelschap .. alle ingrediënten waren dus duidelijk aanwezig voor een goeie avond.

Zaterdag zijn we nog een keer naar Cape Town City getrokken. Het werd een rustig dagje gevuld met shoppen en wat sightseeing. We sloten onze dag in de stad af met een etentje in een super gezellige bar en restaurant in Long Street genaamd Zula. Omdat we nog moesten wachten op de aankomst van een van onze vrienden en we al meerdere malen ondervonden hebben dat tijd hier een flexibel begrip is begonnen we alvast met ons dessert. Wie zegt er dat je het beste altijd tot het laatste moet houden? 🙂

En wat zou een zaterdagavond zijn zonder een drankje nuttigen en een dansje te placeren?

Met de vorige avond in het achterhoofd, kozen we zondag voor een rustige relax dag. We trokken er op uit om een nieuw strand te gaan ontdekken, namelijk het strand in Fish Hoek. Deze ontdekking was van korte duur gezien de hevige wind die het niet zo aangenaam vertoeven maakte.

We besloten vervolgens de trein terug te nemen naar het station voor Fish Hoek, Kalk Baai. Het strand van Kalk Baai bezat alles wat ons hartje begeerde. Amper wind die voor een aangename temperatuur zorgde, een rustig en dun bevolkt strand, mooie fauna en flora en natuurlijk een prachtig uitzicht.

Terug in Newlands namen we de tijd om na een maand nog eens met onze familie en vrienden te skypen. Hiervoor moeten we namelijk naar een restaurant gaan waar we wireless internet kunnen gebruiken. Het was een blij weerzien! 🙂
Dat skypen neemt natuurlijk wat tijd in beslag, waardoor we laat nog aan wat schoolwerk moesten beginnen. Maar doorzetters als we zijn, zijn onze voorbereidingen voor komende week in orde.

Wist je dat: Onze onderhandeltechnieken er steeds beter op worden. Ons zetten ze niet in’t zak 😉

Wist je dat: We het echt wel fijn vonden om onze familie, vrienden en vriendinnen terug te zien. Baie dankie!

Veel liefs,
Sanne en Daphne

Na de goede voorbereidingen van onze therapieën in het weekend, waren we weer klaar voor een nieuwe stageweek. We zijn momenteel namelijk volledig zelfstandig kinderen aan het behandelen.  Hier horen ook groepstherapieën bij.
Voor onze groep waarbij we rond schrijfmotoriek werken moeten we telkens letters aanleren op een originele en creatieve manier. Hierbij starten we telkens met een oefening om de fingermovements te trainen. Ditmaal moesten we de Frog Jump Letters aanleren. Als oefening voor de vingers bleven we natuurlijk in het kikker – thema. Zo kreeg elk kind een hongerige kikker die ze moesten voeden door gebruik te maken van een pincet die ze met hun drie schrijfvingers moesten hanteren. Al zeggen we het zelf, het was een geslaagde activiteit. En ook onze stagementor deelde onze mening.

Flexibel zijn is een eigenschap die een ergotherapeut zeker moet bezitten. Zo moesten we twee van onze groepstherapieën heel wat aanpassen omdat er plots een groepsfoto van de hele school moest gemaakt worden. Wij mochten hier natuurlijk niet op ontbreken 🙂

Naast werken is er ’s avonds toch ook soms tijd voor ontspanning. Zo hadden we een jarige onder onze vrienden hier in het hostel. Dit hebben we in intieme kring en op een rustige manier gevierd. Het was natuurlijk een weekdag! De uitgebreide versie kwam de volgende dag aan bod 🙂

Al bij al is onze stageweek goed verlopen. Al onze zelfstandig uitgevoerde behandelingen werden goedgekeurd en dat maakte ons natuurlijke blije ergotherapeuten 🙂

Wist je dat: Wij een goed team zijn in het geven van groepstherapieën! 😉

Veel liefs,
Sanne en Daphne

Weekend 23 – 24/02

Na een vermoeiende stageweek was het eindelijk weekend. Maar helaas hebben we een hele zaterdag aan schoolwerk gespendeerd, want ook dat moet gebeuren en mag zeker niet onderschat worden. Toch wel even vermelden dat we hierbij een beetje (veel) jaloers zijn op de Nederlandse studenten die ook in het hostel verblijven. Zij moeten namelijk maar 3 van de 7 dagen stage lopen .. stel je voor seg!

Tussen al het schoolwerk door hebben we heel even de tijd genomen om Carshow op het sportveld van Groote Schuur High School te gaan bekijken.

Zondag zijn we dan weer op en top gaan toeristen. We trokken voor een tweede keer naar Waterfront om te genieten van het zonnetje, kleine optredens en dit in het gezelschap van een overheerlijke fronzen yoghurt.

Verder hebben we al een paar souvenirtjes en cadeautjes gekocht, maar wat vertellen we natuurlijk niet 😉

 Wanneer we voor de tweede keer in Waterfront het bekende Belgische restaurant Den Anker voorbij liepen, gingen we toch eens piepen op de menukaart. En we kunnen jullie nu al zeggen dat ze ons daar binnen een paar weken wel aan een tafel op het terras zullen vinden. We willen natuurlijk eens uittesten of dit echt wel de echte Belgische keuken is zoals ze beweren.

’s Avonds was het weer tijd voor meer schoolwerk en eens vroeg onder de lakens kruipen. Want de dag ervoor was dat niet het geval 😉

Wist je dat: de meeuwen in Waterfront Daphne een klein douche’ke hebben gegeven. Gelukkig was alleen de kuit getroffen.

Veel liefs,
Sanne en Daphne

We zijn ondertussen een dikke maand stage aan het lopen. Omdat de eerste weken van het schooljaar voornamelijk bestaan uit het afnemen van assessment konden we nu pas echt beginnen met het geven van therapieën. We keken er erg naar uit om eindelijk te starten met de therapieën. Want geloof ons, pro’s in het afnemen van assessments zijn we nu echt wel!
Naast nog enkele therapieën te observeren zijn we deze week begonnen met zelfstandig therapie te geven. Dit wil zeggen dat we elk voor de vijf individuele kinderen die we behandelen twee therapieën per week moeten voorzien. Daarnaast zijn er ook enkele groepstherapieën die we overnemen.
Door onze ervaring met kinderen (chiro, speelplein, …) kunnen we gelukkig rekenen op onze eigen creativiteit 🙂

Deze week stond er iets speciaals op het programma. Het was namelijk Beach Outing. Op deze dag gingen we met de hele Grade 1, 2 en 3 naar het strand van St – James. Tijdens deze uitstap kregen we elk een kind toegewezen waar we de hele dag verantwoordelijk voor waren. Sanne was verantwoordelijk voor een 10 jarige jongen met CP, meer bepaald athetose en Daphne een 7 jarige jongen ook met CP.  Die dag was de zee heel wild, dus het was oppassen geblazen dat onze kinders niet in de golven verdwenen. Onze armspieren werden dan ook op de proef gesteld! Hoewel we maar op één kind moesten letten, toch was dit al vermoeiend genoeg. Chapeau voor alle mama’s en papa’s die dat elke keer moeten doen 🙂 Na het maken van zandkastelen en het verzamelen van 178 schelpen met onze kindjes, was het tijd om naar huis te gaan. Onze collega therapeuten wisten natuurlijk op voorhand dat het een vermoeiende dag zou zijn. Toen we terug op school aankwamen, hadden zij voor een helend middel gezorgd waardoor we ons meteen weer beter voelden, nl. een goe stuk chocolade! Wij vrouwen verstaan elkaar.

Diezelfde week kregen we onze tussentijdse evaluatie, ook al hebben we nog niet veel therapie kunnen geven, waren we heel tevreden met onze beoordeling.

Tot zover onze vijfde week stage 🙂

Veel liefs,
Sanne en Daphne

Wist je dat: We stiekem voor onszelf ook wat schelpen hebben geraapt, nostalgie alom!