Namasté
Week 4 begon goed, namelijk met 2 dagen vrijaf, zondag was het internationale vrouwendag en maandag was het een speciale feestdag namelijk Holi. Holi is het feest van het kleur en normaal gezien gaat dit gepaard met een groot feest waarbij iedereen onder de kleurpoeder zit, maar dit jaar had de regering het verboden om Holi te vieren uit voorzorgsmaatregelen voor hujhoi het coronavirus (voor degene die willen hier in Nepal is er nog genoeg toiletpapier, ik kan er van hier nog altijd wat meenemen naar België). Gelukkig trok een groot deel van de bevolking hier zich niets van aan en na een dik halfuurtje had mijn prachtige witte t-shirt en toch ook vooral mijn gezicht een mooi nieuw kleurtje. Hoewel de opkomst dit jaar een heel stuk minder was dan vorig jaar was het toch een fantastische dag vol plezier, blijheid en vooral kleur (en ik denk ook dat er nog nooit zoveel mensen op 1 dag mijn gezicht aangeraakt hebben).
De overige 4 werkdagen van de week bracht ik door in kamer 1, 2 en 3, dit zijn de refractiekamers van het ziekenhuis en de eerste stopplaats voor de patiënt. In deze 3 kamers gebeuren eigenlijk dezelfde onderzoeken, maar in kamer 3 worden enkel de oudere patiënten behandeld en het stemvolume ligt hier dan ook iets hoger (soms is het echt roepen). Zoals ik al eerder zei is dit de eerste stopplaats van de patiënten en hier wordt dus nagegaan welke klachten er juist zijn en dan controleren we hun gezichtsscherpte. Als de patiënten een gedaalde gezichtsscherpte hebben proberen we deze terug op punt te zetten met een bril en indien nodig sturen we ze door naar een andere kamer voor verder onderzoek.
Zaterdag was het prachtig weer en leek het mij de ideale dag om de 8848m hoge Mt. Everest te beklimmen en jaja ik heb de top bereikt (en het fotobewijs is er). Voor degene die nu denken vriend op de foto is duidelijk te zien dat de top nog een stuk hoger ligt, hebben gelijk. Ik mocht nu eenmaal niet hoger gaan van de veiligheidsagenten die bij deze ongeveer 8000m lagere replica van de top van ’s werelds hoogste berg stonden. Naast de replica van deze bergtop lag heel toevallig het International Mountain Museum, een museum over het Himalaya gebergte, mountaineering en het leven in de bergen. Na het museum bezocht te hebben ben ik nog langs de plattelandswegen van Pokhara gewandeld om jaja je raad het nooit mijn dag weer af te sluiten aan het meer.
Thibo