Hiii iedereen!! Dit is het dan, de 9 de en laatste week stage in Vista Nova. Met pijn in het hart heb ik afscheid moeten nemen van deze geweldige school. Ik zal jullie eerst vertellen wat ik allemaal heb gedaan voor mijn laatste week.
Omdat de kinderen heel snel gehecht worden aan stagiair, vrijwilligers … was het belangrijk dat ik vanaf maandag de kinderen al voorbereidde op mijn vertrek. Bij elke individuele therapie en groepstherapie moest ik dus aan de kinderen zeggen dat het mijn laatste week was. Deze laatste week was een drukke week op de ergotherapie afdeling. Het was deze week ‘Assessment week’. Tijdens assessment week gaan de ergotherapeut al de kinderen assessen die aanwezig zijn in hun groepstherapieën en individuele therapies. Er zijn dus geen ‘normale’ therapies volgens het normale uurrooster. De ergotherapeuten gaan zelf de kinderen halen in de klassen wanneer ze ze nodig hebben. Elke ergotherapeut moet ongeveer 30-60 kinderen assessen voor het einde van het schooljaar. Omdat ze de week hierna beginnen aan de grote toetsen in de klas, moeten de ergo’s hiervoor of tijdens deze week al hun assessments uitvoeren. De kinderen in de visual perception groups doen de TVPS en de Beery VMI om te zien op welke vlakken van visual perception ze zijn verbeterd. In de klasgroepen worden er informele assessments gegeven, afhankelijk van wat ze in het voorbije schooljaar aan geoefend hebben. In de grade 2 worden bijvoorbeeld schrijf- en knipassessments gedaan. Ik heb tijdens de voorbije 8 weken mee de ‘sensory motor group’ gedaan. Dit is een groepstherapie 2 keer per week in de Big Room voor kinderen die moeilijkheden hebben met hun bilaterale coördinatie, het motorisch plannen van activiteiten, evenwicht, oog-handcoöordinatie, posturale controle en andere groof motorische problemen. Deze kinderen werden op het einde van vorig schooljaar allemaal assesst om te zien of ze de sensory motor group nodig hadden. Nu moesten deze kinderen her assesst worden om de mogelijke vorderingen te zien. De ergotherapeut hebben hiervoor de ‘Sensory Motor Group Assessment’ gemaakt. In deze assessment komen verschillende onderdelen teug van de Ayres Clinical Observations evenals andere vaardigheden zoals springen, bal oefeningen, wandelen op een evenwichtsbalk … De eerste keer heb ik het assessment gevolgd met één van de ergotherapeuten, hierna ging ik zelfstandig aan de slag. Na de her-assessments van de kinderen die het voorbije schooljaar in de sensory motor group zaten, moest ik ook diezelfde assessment gebruiken voor kinderen die volgend jaar mogelijks baat zouden hebben aan deze group. Met het assessment kon er gekeken worden waar de moeilijkheden van het kind zich bevindt en of de sensory motor group goed voor hem/haar zou kunnen zijn. Een assessment duurt ongeveer 40 minuten. Ik deed zo’n 3-4 Sensory Motor Group Assessment per dag. Nadat de kinderen weg waren, hielp ik de ergotherapeuten om de Beery VMI van de ‘Visual Perception Group’ te scoren omdat er zo’n 30 waren om te scoren. Ik kreeg een boekje met de scoringsvoorwaarden van de tekeningen zodat ik zo objectief mogelijk kon scoren. Na het meer en meer te doen, werd het makkelijker om zelf te zien of ik een 0 of 1 moest scoren. Omdat het mijn laatste week was, mocht ik tussen de assessment door ook mij eigen individuele kinderen zien. Ik werkte voor de laatste keer aan hun doelen maar ik probeerde het ook leuk te maken voor onze laatste keer samen door bijvoorbeeld te springen op de trampoline of therapies te geven met de magical sand of andere materialen dat ik wist dat mijn kinderen leuk vonden.
Op vrijdag was dan mijn allerlaatste dag. Ik ben, voor dat de kinderen naar huis gingen, langs de klassen gegaan om dag te zeggen. Ik ging naar al de klassen van Preprimary, Grade R, Grade 1 en Grade 2, dit waren de kinderen die ik het meeste zag. De kinderen gaven mij duizende knuffels en ik heb zelfs een paar traantjes moeten wegpinken. Werken met deze kinderen voor 9 weken was geweldig. Ze waren zo lief, grappig, harde werkers en hebben zo veel potentieel. Ik was heel vedrietig dat ik afscheid van hen moest nemen. Toen de kinderen weg waren, hebben de ergotherapeuten een tea georganiseerd voor Andrea (een ergo die jarig was) en ik (als afscheid). Al de ergo’s, kine’s en logo’s waren aanwezig. Er waren groenten, fruit, chocolat en veeeel taart. Op het einde heb ik afscheidcadeautjes gekregen van de ergo’s. Een tas van Vista Nova, een armband, een olifante sleutelhanger en een kaart. Ik was super gelukkig en dankbaar voor hun cadeautjes. Natuurlijk heb ik hen ook kleine afscheidcadeautjes gegeven. Andrea, Shan, Erika en Anke (de ergo’s) hebben mij in de voorbije 9 weken zoooo veel bijgeleerd. Ik ben heel gelukkig dat ik op deze school stage heb kunnen lopen. Het was niet altijd even makkelijk, zeker in het begin, omdat ik zo veel nieuwe informatie kreeg en de taal was anders. Maar al het hard werk was het zeker 100% waard.
Heel deze week was full power werken aan mijn stagerapport zodat ik het op vrijdag kon indienen. Zaterdag 12 november begon de vrijheid. Ik had exact 18 dagen om nog volledig te genieten van Zuid-Afrika voor dat ik naar huis moest. In het weekend zijn we dan natuurlijk gaan feesten om de 9 harde werk weken te belonen. Op zondag zijn we naar Signal Hill gegaan om de zonsondergang te kijken. Signal hill is een berg, onderweg naar Lionshead. Het is een heel populaire plek om te komen zitten en te kijken naar het uitzicht. Het is zo’n 25 min Uberen van Obz. Mijn vrienden en ik hadden eten meegebracht en hebben met zijn allen gekeken naar de mooie zondersondergang. Prachtige en perfecte manier om de week af te sluiten.
Mijn stage avonturen zitten erop. Vista Nova, al de geweldige kinderen, ergoterapeuten en andere therapeuten en leerkrachten zullen voor altijd in mijn hart blijven. ❤️🔥 Ik ga nu genieten van mijn twee laatste vakantie weekjes in Cape Town voordat ik terug naar België moet.
Tot snel guys,
Tifany