Week 9: School en werk

Hallowwww!!! Waw hier zijn we dan al aan de 9de Kaapstad week. Gek hoe snel het hier gaat.

Deze week was mijn 8ste stage week. We komen stil aan tot het einde van mijn stage hier. Deze week was weeral een drukke week met veel therapies. Deze week heb ik geprobeerd om nieuwe interventies te bedenken door eens te scrollen op pinterest en de kasten in het ergotherapie lokaal. Bij sommige kinderen doe ik veel in de Big Room en bij andere veel meer in mijn lokaal. Omdat de kinderen doorgaans graag therapie hebben in de Big Room, probeer ik voldoende te variëren zodat ze een beetje van beide kunnen hebben.  Ik begin ook vorderingen te zien bij de kinderen die ik behandel. Dit geeft extra motivatie en trotsheid om te zien hoe de kinderen beter worden. Mijn favoriet moment deze week was wanneer ik een 6-jarig kind met cerebral palsy in een schommel heb kunnen zetten. Dit kind is diplegisch en zit al heel zijn leven in een rolstoel. Dit zorgt ervoor dat hij wat beperkingen heeft op vestibulaire problemen. Op de ergo afdeling zijn er grote spandex uitrekbare stoffen. Deze hangen aan haken en kunnen vastgebonden worden aan het plafond. De bedoeling is dat je hier een kind in zet en hij wordt dan helemaal omringd door het doek en kan je hem schommelen. Dit hebben we gedaan met dit kind. Samen met een ergotheraput hebben we hem opgetilt en in de spandex schommel gezet. Hierna hebben we hem rond geschommelt naar links, naar rechts en helemaal rond gedraaid. Hij vond dit zo leuk en was de hele tijd zo hard aan het lachen. Ik vond het geweldig om hem zo te zien opgaan hierin. Dit gevoel is zeer nieuw voor hem omdat hij in zijn leven niet veel de kans heeft om te experimenteren in zijn ruimtelijke bewegingen. Het was een heel grappige maar ook belangrijke sessie voor dit kind.

Op dinsdag was er weer een kind van een andere school die graag naar Vista Nova zou komen volgend schooljaar. Ze is 9 jaar en heeft al verschillende jaren moeite op school. Ze heeft een vermoeden van dyslexie en vertraagde motorische ontwikkeling. Na het lezen van het dossier hebben de ergotherapeut en ik gekozen welke assessment we zouden doen namelijk: de TVPS, de oog-hand coördinatie assessement van de DTVP-2, de Beery VMI, een schrijf – en knipassessment en een stuk van de Ayres Clinical Observation. Ik heb dan al deze assessments uitgevoerd. Het heeft bijna de hele voormiddag geduurt. In de nammidag kreeg ik dan de tijd om al de assessments te scoren. De ergotherapeut moet hier dan een verslag van schrijven om later met al de disciplines te beslissen of ze goed zou passen binnen Vista Nova volgend schooljaar.

Donderdag was weer ‘first Thursday’. Dit is een populaire avond waar er veel te doen is. Een heel populaire gelengeheid zijn de winegalleries. Er zijn verschillende kunstexpositities, musea … die open zijn in de avond aan een lager prijs of gratis zijn. Deze bieden dan wijn aan zodat je van kunst kan genieten terwijl dat je wijn drinkt. We zijn met een grote groep vrienden gegaan, dit was heel gezellig. Na de musea zijn we gaan eten op een rooftop. Het was zonsondergang en er was een prachtig uitizcht op de bergen. In het weekend was er voor mij veel stagerapport schrijven. In mijn pauzes door ben ik gaan thriftshoppen in Observatory en gaan drinken in locale coffeeshops. Dit is iets dat ik vaak doe omdat het heel dichtbij is en gezellig. Ik neem mijn pc mee naar de coffeeshops en ik mag daar dan uren zitten en werken, als ik iets bestel natuurlijk. Jammer genoeg had ik geen tijd om andere dingen te doen dit weekend. Het is nog maar een weekje schoolwerk en daarna heb ik vakantie, dit motiveert mij om goed te kunnen doorwerken.

 

Zoals ik al zei, is Engels praten de hele tijd niet meer moeilijk. Elke uber chauffeur vraagt altijd of ik van de VS ben omdat ik blijkbaar een hard Amerikaans accent hebt. Dit komt omdat ik het meeste van mijn Engels heb geleerd dankzij TV en muziek van de VS. Ook veel van mijn roomies zijn Amerikanen waardoor ik hun manier van praten overneem. Ik voel dat ik mijn Engels al heel veel heb verbeterd en ik leer elke week nieuwe woorden bij. Ook de ergotherapeutische woorden komen nu gemakkelijk. Grappig is nu dat ik google vertalen moet gebruiken tijdens het maken van mijn stagerapport van het Engels naar het Nederlands omdat ik de juiste woorden niet meer kan vinden.

Zoals ik zei in week 8, is mijn GSM gestolen. Hierdoor heb ik jammer genoeg heel weinig foto’s van deze week. Mijn vrienden en ergotherapeuten op mijn stage zijn heel lief en helpen mij veel om mijn GSM en bankkaart situatie op te lossen. Alles is aan elkaar verbonden met al de veiligheidsprocedures, waardoor het nog moeilijker maakt om vanuit Zuid-Afrika deze zaken te regelen. Hopelijk is het snel weer in orde.

Nog maar een weekje stage te gaan! Dit voelt heel raar aan. Ik geniet van Vista Nova en ik ken al de kinderen zo goed. Ik weet al dat afscheid nemen moeilijk gaat zijn.

See you soon!!

Tifany