Moi!

Wauw wat zijn deze drie maanden voorbij gevlogen! We hebben er allebei super veel uitgeleerd en we zijn heel wat mooie ervaringen rijker! Zowel ik als Stefanie voelen ons na deze 3 maanden sterker in onze schoenen staan.

Momenteel zitten we in de luchthaven van Helsinki te wachten op onze vlucht naar Brussel. Normaal gezien zou onze vlucht om 15u35 zijn, maar deze is gecanceld en nu is onze vlucht om 16u15. Behalve dat we nu 4u en 50 minuten moeten wachten, hebben we hier niet veel last van gehad want we hadden op voorhand een mail van de luchtvaartmaatschappij gekregen :).

na onze stage hadden we nog drie weken waarin we nog taken moesten afwerken en we hadden ons examen van Fins. We kunnen nu tot 100 tellen en ons voorstellen (Minä olen Sarah, Minä olen Stefanie, Me opiskelemme Toimintaterapia, Ik ben Sarah, Ik Stefanie, wij studeren Ergotherapie, Minä olen Belgialainen, Ik ben van België) De rest zullen we jullie besparen. 😉 Het blijft helaas tot een paar basiswoorden en zinnen, Fins is een erg moeilijke taal maar wel super interessant. Het examen is bij ons allebei goed verlopen! 😀

Verder hebben we nog een aantal dingen bezocht. Stefanie is het eiland Suomenlinna gaan bezoeken. Dit eiland ligt bij Helsinki en heeft een super mooie natuur. Ik ben naar Rauma geweest om mijn neef te bezoeken :). Vroeger ben ik hier ook al regelmatig geweest en ik verschoot ervan hoeveel ik mij nog kon herinneren. 🙂

We zijn alle twee ook jarig geweest, Stefanie 30 maart en ik 7 april. Elke keer als er iemand jarig is vieren we dit samen met de mensen van ons verdiep. We koken en eten dan samen. Voor Stefanie haar verjaardag schafte de pot balletjes in tomatensaus en bij mij was het pasta met kaassaus en spekjes. Deze gezellige avonden maakte ons avontuur zo fantastisch. We zijn ook weggeweest voor ons verjaardag, Turku is een top uitgaan buurt :).

De laatste weken moesten we ook nog 2 stageplaatsen bezoeken. De eerste was waar ik stage heb gedaan, ik moest een rondleiding geven aan Stefanie en de andere studente ergotherapie van Antwerpen. Ze hebben eerst een rondleiding gekregen en daarna hebben ze een aantal opdrachten moeten doen. De eerste opdracht was éénhandig een appel snijden om te ervaren hoe dat voor patiënten met bv. een parese aanvoelt. Daarna hebben we de verschillende liften getest en aangevoeld hoe het voelt voor patiënten om u volledig afhankelijk te voelen van de verzorger. Als derde opdracht moesten ze een rolstoelparcour volgen, waarbij het doel was om te leren hoe je moet rijden op een ongelijke ondergrond. als laatste opdracht was er het age men project, dat een bejaarde persoon simuleert.

Ik heb in Kunnonkoti ook nog een rondleiding gegeven tijdens de internationale week aan internationale docenten. Ik had hier op voorhand stress voor, maar dit viel heel goed mee want ze waren allemaal erg geïnteresseerd. Ze vonden de opzet van Kunnonkoti heel belangrijk.

De laatste stage plaats die we hebben bezocht was ook op onze school. Deze plaats noemde Ruisklinikka. In TUAS was er een gymzaal, elke woensdag wordt hier een parcour gezet voor kinderen met ontwikkelingsproblemen. Studenten ergotherapie lopen hier 6 maanden stage. Eerst wordt er met de kinderen assessment afgenomen, daarna worden er doelen opgesteld en die doelen worden dan nagestreefd in spelvorm.

Onze laatste avond was zeker eentje om nooit te vergeten. We hadden een internationale dinner georganiseerd met de mensen van ons verdieping. Iedereen had iets typisch van zijn eigen land gemaakt. Vooral het samen koken en samen eten voelde aan als 1 grote familie. Retrodorm 3B was onze tweede thuis en we sluiten ze voor altijd in ons hart!

Met een warm gevoel keren we nu terug naar huis en zijn we klaar voor een nieuwe ervaring! 1 ding is zeker Finland zullen we zeker nog is bezoeken! <3

Näkemiin!

Moi!

Ondertussen zijn ons beide stages afgelopen, hier volgt een berichtje hoe mijn drie weken stage in Kunnonkoti zijn verlopen.
Toen ik daar de eerste dag aankwam was mijn stagementor er niet, want zij had de griep. Ik heb ze uiteindelijk pas de vrijdag voor de eerste keer gezien. Dit was wel raar want de stage plaats was heel anders dan ik gewoon ben, dus ik wist niet goed wat er van mij verwacht werd. Op deze stageplaats zijn er geen patiënten, het is eigenlijk een exhibitie waar bedrijven hun hulpmiddelen tentoonstellen. Er worden dan rondleidingen gegeven aan studentengroepen, professionals of patiënten kunnen met hun ergotherapeut langskomen om meer informatie te krijgen. Als ze dan interesse hebben in een bepaald hulpmiddel, nemen ze zelf contact op met de firma.

Over het algemeen kan het dus vrij rustig zijn daar, want er wordt meestal op voorhand een afspraak gemaakt om een rondleiding te krijgen. Het was dan ook moeilijk voor mij om te achterhalen wat er juist van mij verwacht werd. Als er geen groepen waren heb ik dan ook alle hulpmiddelen goed bestudeerd. Ik heb hier enorm veel bijgeleerd en ben dan ook heel dankbaar dat ik deze kans heb gekregen.

Toen ik de eerste dag op mijn stage kwam, vroegen de twee andere stagiaires aan mij of ik model wou zijn voor het age-men project. Dit is een pak dat de simulatie nabootst van een bejaarde. Dit pak is ontworpen voor therapeuten, dokters of andere professionelen die hier baat bij hebben. Op die manier kan er worden ervaren hoe een bejaarde zijn motoriek aanvoelt. Het pak ziet er vooral heel beeldig uit, hieronder een foto

Zelf had ik ook een paar groepen die ik mocht rondleiden. Tijdens mijn stageperiode zelf, heb ik er één moeten doen, de andere moet ik dien 7 april (mijn verjaardag 😉 ) voor internationale leerkrachten en dan 12 april voor Stefanie en nog drie andere studenten, waaronder één student ergotherapie en twee studenten kinesitherapie.

Voor de eerste groep die ik al heb rondgeleid had ik alles in de puntjes voorbereid. Het zouden 13 studenten van verpleegkunde zijn die het vak waarvoor ze kwamen in het Engels krijgen. Ik had dus de dagen ervoor heel deze tour gepland en deze al een paar keer denkbeeldig gegeven. Ik had ook de tijd wat gepland, want ze zouden twee uur komen, wat heel veel is om de hele tijd uitleg te geven. Ik had het dan ook zo interactief mogelijk gemaakt dat ze veel zelf konden doen. Toen de groep kwam, waren ze echter maar met 6, de rest kon niet mee komen. Toen heb ik mij moeten aanpassen, maar eigenlijk was dit wel nog goed te doen want zo kon ik nog meer interactief maken. Ze hebben alle hulpmiddelen kunnen uitproberen en ik heb ze ook wat meer kunnen bijleren over transfers en ook zij hadden nog handige tips voor mij in verband met het gebruik van sommige glijdingsplanken of lakens. Er waren superveel hulpmiddelen waar ik in het begin nog nooit van had gehoord dus het was interessant om dan eens alles te kunnen uit proberen met meerde personen.

De rest van deze weken heb ik gewerkt aan een evidence based werk, ik moest artikels vinden in verband met technologie voor ouderen met dementie. Ik verschoot ervan hoeveel hier al van bestond en ik heb dan ook zeer recente artikels kunnen gebruiken. Op het einde van de drie weken heb ik dan een korte presentatie moeten geven aan mijn mentor over deze artikels. Ik zal deze presentatie ook nog moeten geven aan mijn laatste groep en moeten presenteren aan de klas van Anu (onze stagebegeleidster). Op het vlak van presenteren ben ik dus ook heel veel aan het bijleren, hoe meer ik dit moet doen hoe beter ik me er telkens bij voel. Dit is dus een zeer goede oefening voor mijn zelfvertrouwen en hier ben ik zeer dankbaar om.

Tijdens mijn laatste week zijn er nog Finse studenten verpleegkundige langs gekomen om verschillende liften uit te proberen, hier mocht ik ook mee begeleiden en tips geven.

Deze drie weken in Kunnonkoti zijn echt voorbij gevlogen, maar één ding vind ik al zeker super belangrijk om mee te nemen naar België. Op deze stageplaats werkt er één vaste kinesist en dan wordt er gewerkt met stagiaires kinesitherapie en ergotherapie. De samenwerking tussen de kinesist en de ergotherapeut is enorm belangrijk om een volwaardig hulpmiddel/therapie te kunnen ontwikkelen voor de patiënt.

Tot de volgende!

Terve!

Het is terug al eventjes geleden dat we nog iets op onze blog geplaatst hebben 🙂 We hebben het beide nog al druk gehad met onze stage en zijn ook een week naar Lapland geweest, veel te vertellen dus 😀

We zijn dus een weekje naar lapland geweest, ondertussen al 3 weken geleden en ook een dag naar Noorwegen. Het is onmogelijk te beschrijven hoe prachtig het daar was 🙂 Hieronder vind je enkele foto’s maar dat is natuurlijk niet het zelfde als daar werkelijk zijn.

We hadden voor deze trip dus een weekje vakantie gekregen van onze stage. Al kunnen we het niet echt vakantie noemen want we waren volledig uitgeput wanneer we terug thuis waren. Onze dagen zaten zo vol met activiteiten! 🙂 We moesten iedere dag vroeg opstaan en ja, je gaat natuurlijk ook niet altijd even vroeg slapen 😀

Dag 1
We vertrokken maandagavond om 9u en we hadden een bustrip van 16 uur in het vooruitzicht (bah!). De bustrip was nog al vermoeiend en we waren enorm blij wanneer we ’s ochtends aankwamen in Rovaniemi. ’s morgens stond eerst een trip naar de winkel gepland aangezien we rond Vasatokka geen winkels in de buurt hadden. (Het dichtstbijzijnde ziekenhuis was 340km 😮 )  Nadien gingen we verder naar het Rovaniemi Snow castle. Dit was een kasteel volledig gemaakt uit ijs en sneeuw, er was een bar binnenin en zelfs een hotel! waar je in kon overnachten. Nadat we daar wat tijd hadden doorgebracht gingen we verder naar de kerstman, de enige echte! 🙂 Het was de ‘santa claus village’, een soort van klein stadje met verschillende bezienswaardigheden. Er was het huis waar je de kerstman kon gaan bezoeken, een postkantoor, de rendierslee van de kerstman, vele souvenirshops… En natuurlijk hebben we er ook op de noordpoolcirkel gestaan en een handje geschut met de kerstman 🙂 Die dan nog wel Frans en Nederlands spreekt 😉  Na al dit hadden we er nog een bustrip van 4 uur en kwamen we eindelijk aan in vasatokka in Inari. Allemaal uitgeput van de trip konden we eindelijk onze voetjes onder tafel schuiven en genieten van een warme maaltijd! 🙂 We sliepen samen met enkele Belgische en Nederlandse meisjes: Anne, Charlotte, Lara en Caroline en dan nog enkele die we niet kenden in een cottage. Heel gezellig 🙂 Anne en Stefanie zijn ’s avonds nog naar de sauna gegaan, maar we lagen allemaal redelijk vroeg in ons bed, uitgeput van de lange reis.

Dag 2
Deze dag hadden we geen activiteiten gepland, maar we moesten wel redelijk vroeg opstaan voor het ontbijt. Nadien hebben we rustig onze valiezen uitgepakt en zijn we het gebied rondom onze cottage wat gaan verkennen. We hadden een enorm groot bevroren meer aan onze cottages waar we even op gewandeld hebben en nadien hebben we een kleine wandeling gemaakt naar een andere groep. Zij waren aan het ijsvissen en iglo’s aan het maken 🙂 De natuur was er zo mooi en zo veel sneeuw! Je zakte soms tot je heupen in de sneeuw, wat wel eens grappige taferelen met zich meebracht. Het was niet altijd even gemakkelijk om terug te vertrekken :p

’s avonds is Sarah gaan wandelen met speciale ‘snow shoes’ en er was een soort van spel aan verbonden. Ze moesten verschillende materialen verzamelen om een vuurtje mee te kunnen maken, waarop ze nadien de typische Finse braadworsten konden klaarmaken. Stefanie heeft deze activiteit niet meegedaan omdat ze net voor Lapland haar enkel had bezeerd 🙁 Deze avond hebben we ook het noorderlicht gezien.. prachtig! De hemel is zo klaar met nergens een wolkje te bespeuren, super veel sterren en dan nog eens het noorderlicht er bij, niet te beschrijven hoe mooi dit was 🙂

Dag 3
Hier stond er een dagje Noorwegen gepland. We vertrokken ’s morgens met de bus en zouden tegen de middag aankomen om daar naar de sauna te gaan, te zwemmen in de ‘Arctic Ocean’ en een vissoep te gaan eten in Bugøynes. Dit is een gebied in het midden van de bergen in Noorwegen waar ze moet ongeveer 200 mensen wonen. Ze zijn ook wel bekend om hun king crab die er wordt gevangen en wordt geëxporteerd over heel de wereld 🙂

Het grootste deel van de dag zaten we op de bus, maar door het prachtige uitzicht hadden we hier geen problemen mee 🙂 Onze trip is wel een beetje anders verlopen dan verwacht. We hebben een tijdje vastgezeten in de bergen met de bus. Voor ons hadden er 2 auto’s zich vastgereden in de sneeuw waardoor wij ook niet verder konden. We moesten dus wachten op sneeuwopruimers en nadien had de bus zelf moeite met opnieuw te starten. Hij moest zijn sneeuwketting opleggen en al bij al hebben we daar ongeveer 2 uur stilgestaan, gelukkig niet langer! 🙂 Wetende dat je aan de ene kant de oceaan had en langs de andere kant bergen + redelijk veel wind, was dit wel een beetje beangstigend. Maar door het prachtige uitzicht vergaten we dit snel 🙂

Uiteindelijk kwam we dan aan in Bugøynes, waar we beiden de beste vissoep ooit gegeten hebben! Nadien gingen we door naar de sauna die zich natuurlijk ook op een prachtige plaats bevond. De sauna zelf was niet zo warm en al zeker niet wanneer je juist uit de oceaan kwam en wou opwarmen. Maar de ervaring was super! Niet iedereen kan zeggen dat hij/zij gezwommen heeft in de arctic ocean 🙂 Al kan je het niet echt zwemmen noemen maar eerder ‘een snel loopje in het water’ 😀

Dag 4
De laatste dag in Vasatokka. Deze dag zijn we op bezoek gegaan bij een Saami-familie niet zo ver van onze slaapplaats. Zij bezaten een rendierboerderij, waar we dan ook bij aankomst de rendieren mochten voederen en kregen we ook de kans om in een soort van sleeën achter de rendieren te zitten en een kleine wandeling te maken, super leuk om eens gedaan te hebben! 🙂 Ook leerden ze ons lassowerpen om zo rendieren te kunnen vangen.

Nadien gingen we naar een soort van hut met vuur in waar we thee/koffie en een koekje kregen geserveerd in speciale tassen die ze zelf gemaakt hadden. Hier zong de mama van diegene die de rendierboerderij runde voor ons enkele liedjes die ze zelf geschreven had. Deze werden gezond in de Saami-taal. Dit was super mooi en ontroerend! Na dit bezoek zijn we nog naar een museum gegaan over Lapland.

’s avonds hadden we in vasatokka zelf een hutje gehuurd waar we vuur konden maken en natuurlijk de typische Finse braadworsten eten 🙂 Dit was een zeer gezellige avond en een leuke afsluiter van een fantastische week 😀

Dag 5
De laatste dag moesten we vroeg uit ons bed want om 8u15 vertrok de bus naar Saariselkä. Een stadje in Lapland waar een klein ski-resort is. Hier konden we gaan skiën of gewoon de buurt een beetje verkennen. Aangezien wij maar 2 uur hadden daar omdat we gingen gaan husky-sleeën, zijn we niet gaan skiën. Wij hebben daar wat souvenirs gekocht en zijn nadien een rendierburger gaan eten. Dit was best wel lekker! 🙂

Nadien kwamen we aan 1 van de beste momenten van onze trip naar Lapland, husky-sleeën! 🙂 🙂 Dit was echt fantastisch! We kregen een korte uitleg over hoe de slee moest bestuurd worden en mochten ons nadien in groepjes van 2 verdelen. De rit duurde ongeveer 20 minuutjes, dus we konden elk ongeveer 10 minuten de slee besturen en de andere 10 minuten genieten van het uitzicht. In het begin was het een beetje ‘beangstigend’ om als eerste de slee te mogen besturen aangezien je geen idee hebt aan wat je je moet verwachten, maar dit veel heel goed mee! Iets dat we niet snel zullen vergeten 🙂

Nadien zat er ons nog een lange busrit te wachten terug naar Turku. ’s morgens rond 7u kwamen we terug. Iedereen was zo moe van deze reis, maar we waren zo blij dat we dit meegemaakt hebben! Nog steeds trouwens 😀

En dan iets meer terug naar het echte leven. Deze week was onze laatste stageweek. Ik (Stefanie) heb hier nog niets over geschreven. Ik deed dus stage in ‘Maskun neurologingen kuntoutuskeskus’, een neurologisch revalidatiecentrum waar ik vooral patiënten met MS heb gezien, maar ook andere spierziekten (ALS, PLS…), Parkinson, Stroke…

De meeste patiënten komen 2x per jaar naar het centrum, een periode van 2 weken en een periode van 1 week. Ergotherapeuten geven hier voornamelijk advies aan patiënten over hulpmiddelen en woningaanpassingen en geven ook vaak groepstherapieën. In deze groepen werd er gekookt (hulpmiddelen uitproberen), oefeningen op handmotoriek, oefeningen rond sensoriek voor de handen en ook gewoon het uitleggen van verschillende soorten hulpmiddelen.

Het multidisciplinair team bestond uit dokters, fysiotherapeuten, ergotherapeuten, verpleegkundigen, personal trainers, urologen, sociaal werkers, logopedisten, diëtisten, creatieve begeleiders enzovoort. Er was een zeer uitgebreid aanbod aan therapieën. Er is een zwembad, een klein koud en warm zwembad, fitnessruimte, sauna, sporthal, kleine bibliotheek, hobbyruimte enzovoort.

In het begin was het moeilijk om te wennen aan het vele Fins. Er waren zo goed als geen patiënten die Engels konden, waardoor ik zelf niet zo veel kon doen buiten observeren en luisteren. Gelukkig vertaalde Tarja (stagebegeleider) zo veel mogelijk alles naar het Engels, maar dit is niet hetzelfde dan zelf naar de patiënt kunnen luisteren.

Eens er meer patiënten kwamen die Engels konden kreeg ik mijn eigen patiënten, waardoor ik zelf aan de slag kon. Mijn volgpatiënt had MS. Met hem werkte ik voornamelijk rond het gebruik van zijn arm (spasticiteit en stijfheid) om zo achteruitgang te voorkomen. De andere patiënten waarmee ik heb gewerkt hadden voornamelijk sensibiliteitsproblemen.

Tarja konden we (Caroline en ik – een ander Belgisch/Nederlands meisje die ook in Retrodorm woont) echt alles aan vragen. Zij nam ons iedere dag mee naar stage en bracht ons ook steeds terug naar huis. Ze vroeg ons steeds of we bepaalde dingen nodig hadden die ze te veel had en gaf ons ook verschillende tips over dingen die we allemaal konden doen. Ze was een beetje onze persoonlijke gids 🙂

Dit was het zo wat, jullie horen nog van ons! 🙂

Moi moi!

Moika!

Na een drukke periode is hier nog eens een berichtje!

Sarah haar stage is nu bij de eerste stageplaats afgelopen. Het waren drie weken die echt zijn gevlogen. Tijdens de tweede week was mijn Belgium afternoon, iedereen was super geïnteresseerd en ze vroegen zelfs of ik een hele tijd Nederlands wou praten. Hun gezichten waren kei grappig om te zien, dus ik heb dan maar vertaald wat ik vertelde. 😛 De broodpudding en de pralines zijn trouwens ook volledig goedgekeurd 😀
Mijn laatste week was gezellig en heel druk ik ben met een aantal patiënten naar de fitness geweest. De bedoeling was om zo een groep te vormen die dan regelmatig zelfstandig naar de fitness zou kunnen gaan, maar ook om de patiënten aan te sporen om meer te gaan sporten. Dit laatste is al zeker geslaagd, toen ik mijn stage plaats kwam voorstellen aan Stefanie en Caroline kwam er een patiënt mij in het Nederlands vertellen (via google translate) dat hij die dag naar de fitness zou gaan! 😀

De laatste dag op mijn stageplaats heb ik een heel mooi afscheid gekregen en mocht ik met een aantal patiënten en de sociaal werkster mee gaan bowlen! Ook al was ik er maar drie weken, het leek echt of ik had er nieuwe familie bij. Voor ik vertrek naar België ga ik er zeker nog is langs!!!

Om die laatste week perfect af te sluiten kwam dat weekend mijn liefje op bezoek en het was super mooi weer! We zijn terug naar Ruissalo gewest en hebben er genoten van een wandeling, sauna en heerlijke Finse worsten op de BBQ! 😀

Ondertussen zijn Stefanie en ik naar Lapland geweest en nu zij we terug begonnen met onze stage. Ik sta nu drie weken in Kunnokoti, dit is een centrum met verschillende soorten hulpmiddelen.

Het volgende bericht gaat over ons Lapland avontuur en daarna meer over onze stages! 😀

Moimoi!!

Moi!

Afgelopen week hebben we onze eerste week stage gehad. Hieronder volgt een overzichtje hoe dit bij mij is verlopen (Sarah). 🙂

Ik doe mijn stage in Tsempii-Talo. Dit is een dagcentrum voor mensen met psychiatrische problemen. In dit centrum zijn een 80tal patiënten en daarvan hebben 50 patiënten een werkplan. Dit wil zeggen dat ze mee zijn ingeschreven in de werking van het centrum. Ze kuisen er, mogen de toog doen, koken mee en maken kleine posters voor evenementen.

In Tsempii-Talo wordt er gestreefd naar een zinvolle dagbesteding. De patiënten hebben een volledige vrije keuze over wanneer ze komen, hoelang ze komen, of ze deelnemen aan activiteiten en of ze er mee drinken en eten.

Over het algemeen is er eenzelfde weekstructuur.
Maandag is er om 8u overleg met de werknemers. Om 9u is er dan overleg met de patiënten over het verloop de week en de volgende twee weken. Daarna wordt er met een werknemer en een patiënt het eten voorbereid. Om 12u eet dan iedereen samen. Om 13u wordt er dan opnieuw een overleg gedaan met de patiënten en medewerkers. Als er patiënten zijn met een werkplan worden er met hen werkjes gedaan.
In de namiddag was er deze maandag niets speciaal te doen. De patiënten konden kleuren, gezelschapsspelletjes spelen, snookeren, de krant lezen of gewoon met elkaar praten. Om half vier gaat iedereen dan terug naar huis.
Deze maandag moesten de sociaal werker en de ergotherapeut naar een vergadering en is er een andere ergotherapeut gekomen.

Dinsdag is er van 8 tot 9 een ontbijt met iedereen samen. Nadien verloopt normaal alles hetzelfde als de maandag. Dinsdag was de patiënt, die voor alle ingrediënten ging zorgen en ging koken, ziek. De patiënten zorgen dan zelf voor hun eten door naar de Hesburger te gaan of de supermarkt. De Hesburger kan je eigenlijk vergelijken met de MC-donalds maar dan de Finse versie. Iedereen bleef hier ook heel relaxed onder en de medewerkers zochten naar overschotten om te eten.
Dinsdag heb ik ook met een patiënt een aantal Finse woorden geleerd. Hij was ook heel geïnteresseerd om de Nederlandse betekenis ervan te leren.
Zowel de werknemers als de patiënten doen heel erg hun best om Engels met mij te praten. Ze zijn ook erg geïnteresseerd om meer te leren over België. 🙂

Woensdag begint hetzelfde als de maandag, in de namiddag is er een handwerk groep en een communicatie groep.
In de handwerk groep wordt er geknutseld. De activiteit wordt gekozen door de Ergotherapeuten en de Sociaal Medewerker. Deze week hebben ze valentijnskaarten geknutseld.
In de communicatie groep nemen alleen maar patiënten deel en er is één teamleider. De patiënten kunnen dan praten over hun aandoening en problemen en ze delen hun ervaringen. Nadien overlegt de teamleider met de sociaal werker.
In de voormiddag heb ik samen met mijn volgpatiënt een typisch Fins nagerecht gemaakt voor carnaval, Shrovetide Buns. Hieronder een foto, ertussen wordt frambozen confituur en slagroom gedaan.

Nadien heb ik haar vragen gesteld over haar diagnose en leven voor mijn taak van het school. Ik moet haar gegevens noteren in het MOHO-model en dan moet ik een aantal doelen opstellen. Ik heb met haar afgesproken dat ik twee therapieën ga doen, waarvan één een fysieke activiteit en de andere een huishoudelijke therapie zoals kuisen of koken.
Ze vond het heel leuk om te vertellen en ze had speciaal nog extra tijd vrijgemaakt om verder te kunnen vertellen na het eten.

Donderdagvoormiddag verloopt weer hetzelfde als maandag- en woensdagvoormiddag.
Deze keer had ik meegekookt met een patiënt en de Ergotherapeut. We hadden een visgerecht gemaakt en ik heb nog nooit zo lekker vis gegeten. 😀 Het gerecht was witte vis met room en amandelschilfers in de oven en daarbij wortel puree.
In de namiddag was er na het overleg een spelnamiddag. De patiënten spelen dan vooral Rummikub  en Skipbo. Dit laatste is een spel met kaarten, waar de bedoeling is om u kaarten zo snel mogelijk kwijt te raken door ze te stapelen tot 12.

Vrijdag gaat het centrum pas open om 12u, daarvoor is er een overleg met een ander centrum en alle medewerkers. Deze vrijdag kon ik er niet bij zijn want ik had les in de voormiddag met de Finse studenten over hulpmiddelen.
Daarna ben ik dan naar mijn stage gegaan er was een Picknick georganiseerd. Alle patiënten en de medewerkers hadden iets meegenomen en dit werd dan samen opgegeten. Dit was heel gezellig, de sfeer is daar heel aangenaam. Het lijkt er één grote familie.

Volgende week staan er al een paar dingen gepland op mijn stage. Zo komen er maandag studenten langs om de werking van de stageplaats te zien.
Donderdag hou ik een Belgische namiddag. Ik ga broodpudding maken en dan een interactief spel maken over België. De patiënten hebben mij al gezegd dat ze graag wat woorden willen leren in het Nederlands, dit zal ik er ook in verwerken.
Ik ben nog op zoek achter een typische non-alcoholische Belgische drank, dus als iemand tips heeft, zijn deze altijd welkom 😉

Na onze stage hadden we elke keer wel iets te doen voor school. Het was een drukke week maar een erg leerrijke week.

In het weekend hadden we zaterdag een Housewarming party van mijn neef Mikael en daarna een B-dayparty van een meisje op onze verdieping. Het was allebei heel gezellig en allegeluk niet zo druk. 🙂

Vandaag gaan we het nog wat rustig aanhouden en dan zijn we er klaar voor om er morgen weer in te vliegen! 😀

Heihei!

Moi!

Ondertussen zijn we hier al 3 weken en het is nog eens tijd voor een nieuw berichtje. 😉

Deze week hebben we het vrij druk gehad.
We zijn de week wel ontspannen begonnen. Zondag zijn we in de namiddag met een aantal meisjes van ons verdiep naar de sauna gegaan. Dit was heel gezellig en leuk.

Maandag hadden we dan les. We moesten voor een patiënt in een casus de juiste hulpmiddelen aanraden. Hiervoor mochten we naar Kunnokoti gaan, dit is een hulpmiddelen centrum in de school. Ik (Sarah) ga hier ook 3 weken stagen doen vanaf week 10.

Dinsdag hadden we dan internationale dag. We hadden er voor gekozen om een standje te houden over België. Dit was heel leuk. Er kwamen veel mensen met ons praten, zelfs veel Finnen waren heel geïnteresseerd. Normaal zijn de Finnen eerder teruggetrokken en gaan ze niet snel een gesprek aan. We verschoten een beetje van hun reacties, maar het was zowel voor hun als voor ons heel leerrijk.
Stefanie had typische koekjes van België gemaakt, Kletskoppen.

Ik had een powerpoint gemaakt over België. Ik had er verschillende aspecten ingestoken en zo ook over sport. We verschoten er enorm van dat niemand wist dat we op nummer 1 staan in de FIFA ranking. Nu ik er zo terug over nadenk is dit misschien wel niet zo abnormaal, ik weet ook helemaal niet waar zij staan in de ijs hockey ranking.

Om 16u hadden we dan onze eerste Finse les. Dit was heel intensief en moeilijk, maar wel super leerrijk. 1 ding is wel zeker, Fins is een raar taaltje! Ondertussen kennen we al een paar woorden zoals Moi, Moika, Hei.. (dit betekent allemaal goedendag), Kiitos wilt Dank U zeggen en ole hyvä is graag gedaan. We kunnen ook al korte gesprekjes voeren:
– Minun nimeni on Sarah. Ik ben Sarah
– Entä sinun?  Wie ben jij?
– Minun nimeni on Stefanie. Ik ben Stefanie
– Mitä kuuluu?  Hoe gaat het met jouw?
– Hyvää. Entä sinulle? Goed en met jouw?
De dagen van de week kunnen we ook al beginnen oefenen:
–  Maanantai maandag
– Tiistai dinsdag
– Keskiviikko woensdag
– Torstai donderdag
– Perjantai vrijdag
– Lauantai zaterdag
– Sunnuntai zondag
Nu nog wat oefenen op onze uitspraak en dan komt het allemaal goed! :p

Donderdag zijn we een stageplaats gaan bezoeken van een Finse student. Zij staat in een publiek hospitaal op de revalidatie afdeling. Na een doorverwijzing van de specialist kunnen de patiënten naar hier komen voor eerst assessment afname en dan therapieën. Het interessante is dat dit allemaal gratis is voor de patiënten, zolang dit in een publieke instelling gebeurd. Verder wordt hier ook samengewerkt met de kinesist. Hier noemen ze dit niet kinesist maar de fysiotherapist.
Daarna hadden we terug een les. De lessen met de Finse studenten zijn ook altijd samen met de studenten van fysiotherapie (kinesitherapie). Dit is een heel goede methode omdat in de praktijk ergotherapie en kinesitherapie ook veel samenwerken.
Om deze druk dag af te sluiten hadden we nog onze klas Get Finternational. Dit ging deze keer over “Cultuur shock”. Dit was interessant omdat we onze ervaring over Finland moesten delen met iemand die we nog niet kende.

Tot slot hadden we vrijdag nog een stagebezoek van een Finse student. Dit was in een privé instelling voor kinderen met hypersensitieve problemen. Hier werkten terug ergotherapeuten en fysiotherapeuten te samen.  Het grote verschil met België is dat ergotherapie hier wordt terugbetaald. Op deze manier is een privé instelling mogelijk en heel interessant voor deze kinderen en hun ouders.
De ruimte van de ergotherapeut stond vol met verschillende materialen die de kinderen aanspraken. De therapie wordt voorbereid maar aangepast aan het gedrag van het kind op dat moment. Stefanie en ik waren alle twee heel erg onder de indruk van deze werking en we dromen er beide van om ooit later ook zo een praktijk te kunnen opstarten.

Gisterenavond hadden we dan nog op onze verdieping een typisch Oostenrijk-Duits carnaval feestje. Dit was zeer geslaagd, maar toch iets teveel chaos voor ons. Hieronder een paar sfeerbeelden.

Dat was het dan voor deze week. Vanaf volgende week beginnen we alle twee met onze stage. We houden jullie zeker regelmatig op de hoogte van deze avonturen! 😀

Heihei! (Bye)

Hallo allemaal,

Gisteren ben ik (Sarah) mijn eerste stageplaats gaan bezoeken. Deze plaats noemt Tsemppi-Talo en het is een dagcentrum voor patiënten met een psychische problematiek. Er worden verschillende activiteiten gegeven zoals knutsel en spelactiviteiten. De patiënten dragen bij aan de dagelijkse werking van het centrum. Zo mogen ze mee koken, kuisen en de toog bedienen.
Iedereen was heel vriendelijk voor mij en na mijn rondleiding heb ik al met een aantal patiënten erg leuke gesprekken gehad. Het verbaasde mij enorm hoe goed ze Engels praatten. Iedereen was ook blij dat ze nog eens Engels konden praten en ze stonden dus allemaal klaar om met mij een woordje te kunnen praten. 🙂 Ze waren ook enorm geïnteresseerd naar typische Belgische gerechten, ik heb al moeten beloven om een gerecht klaar te maken tijdens mijn stage. Ideetjes zijn dus altijd welkom! 😉

Vandaag zijn Stefanie en ik iets gaan eten in een taco bar. Dit was zeer geslaagd en prijs-kwaliteit dik Oké!

Daarna zijn we het kasteel van Turku gaan bezichtigen. Dit kasteel is gebouwd in de 13de eeuw. Het kasteel is opgedeeld in verschillende ruimtes, en elke ruimte had zijn eigen verhaal.

Je had de slaapkamer van de koning, die had een eigen openhaard en vlak er naast was er een enorm grote eetzaal  (naam: koningszaal). Dan naast een iets kleinere eetzaal (naam: koningszaal) was er de slaapkamer van de koningin met een aparte kamer voor, oh jawel, een volledige dressing!! Zoals het je waarschijnlijk ook is opgevallen sliepen de koning en de koningin niet te samen.
Verder is mij de zaal die ingericht was als een kerk enorm bijgebleven. Hieronder enkele foto’s, dan snappen jullie direct wat we bedoelen ;-). In deze kerk worden trouwens nu nog altijd bruiloften gegeven, dit kan een reden worden om terug te komen ;-). De koningszaal wordt ook nog altijd verhuurd voor feesten, dus trouwfeest is ook al geregeld 😉 :-P.

We verschoten wel hoe groot het kasteel was, de kamers bleven maar komen. Dit kwam omdat er ook verschillende tentoonstellingen opgesteld waren.
Dit kasteel was echt de moeite waard om te zien!!

Na ons bezoek en onze wekelijkse boodschappen, wouden we de bus terug naar ons kot nemen. Ik (Sarah) dacht dat we de bus voor de winkel konden nemen, dus stapte wij op de bus 42. Na een paar minuten viel het ons op dat deze bus een heel andere weg nam, dan we gewoon zijn. We dachten dat de bus misschien moest omrijden dus bleven we nog even zitten. Toen we ineens het station van Turku zagen, hadden we door dat we fout zaten. We zijn dan de eerst volgende halte afgestapt en allen geluk hadden we redelijk snel een bus terug naar het Centrum. Nu bleek dat zowel bus 42 als bus 12 dezelfde eindbestemming hebben en ik dacht dus dat die sowieso dan wel zou stoppen aan onze halte. NIET DUS!! Gelukkig konden we er alle twee wel mee lachen, maar we waren toch blij als we lekker warm op ons kot waren. Het weer is hier momenteel namelijk veel wind en sneeuw! Voor ons mag het snel terug ’s nachts sneeuwen, want met sneeuw is hier alles nog mooier! 😀

Zo dat was het voor vandaag! 😀

We hebben de laatste week niet veel les gehad. Vanaf volgende week wordt het wat drukker. We hebben dan meer les en nemen deel aan een internationale dag voor de Finse studenten. Voorlopig weten we nog niet goed wat we hier gaan moeten doen, maar waarschijnlijk gaan we hen kennis laten maken met de Belgische cultuur en dergelijke. 🙂

We hebben de laatste week dus veel tijd gehad om Turku en onze kotgenoten beter te leren kennen. We zijn naar een ijshockeywedstrijd geweest tussen Turku en Helsinki, waar we spijtig genoeg 1 – 6 verloren zijn 🙁 Ze hebben hier een echte ‘kiss cam’ en ‘dance cam’ zoals in de USA en ook cheerleaders en aan mascotte waren aanwezig. Het was echt eens leuk om dit mee te maken! We zullen dit waarschijnlijk nog weel eens doen 🙂

We zijn deze week een beetje cultuur gaan opsnuiven in het ‘Turun Taidemuseo’, waar momenteel voornamelijk schilderijen hingen van Finse schilders. Het was wel eens interessant om dit te zien. Wel spijtig dat het maar een klein museum is en we er dus snel door waren. We waren samen met Carolina (een meisje van ons kot) en een vriendin naar daar gegaan. Aangezien het zo rap voorbij was, heeft zij ons nadien meegenomen naar een soort van koffie/theehuisje waar we genoten hebben van een lekker stuk chocolade/caramel-taart (gluten- en lactosevrij! 🙂 )

We hebben die dag afgesloten door verse frietjes te maken voor een deel van onze kotgenoten. Aangezien ze hier geen friteuse hebben, wouden we dit proberen in een grote kookpot. En al zeggen we het zelf, de frietjes waren echt lekker! 🙂

Zondag was het de verjaardag van Fieke, een Nederlands meisje op ons verdiep. Zaterdag hadden we hiervoor een feestje gepland voor al diegene van retrodorm. Het was voor ons zo ook handig om wat meer mensen te leren kennen van hier 🙂 Zondag zelf hebben we in de avond met zo goed als iedereen van ons verdiep allemaal samen spaghetti gegeten en een film gekeken om zo Fieke haar verjaardag af te sluiten en iets gezellig samen te doen met ons allen. 🙂

Eergisteren zijn we gaan schaatsen. Er zijn hier veel ‘outdoor schaatsbanen’ waar je gratis kan gaan schaatsen, je moet enkel betalen voor het huren van de schaatsen als je er geen hebt. We hadden gekozen voor een park hier niet zo ver vandaan. Door het park is eigenlijk een soort van route gemaakt in een cirkel, die je kan volgen. Na wat oefenen (vooral voor Stefanie dan 😀 ) ging het redelijk vlot, we zijn van plan om dit zeker nog te doen 🙂

Het is hier momenteel al 2 dagen aan het regenen, waardoor de sneeuw op de straten pap aan het worden is. Hierdoor is het hier enorm glad en doen we er 2 keer zo lang over om ergens te geraken. Gisteren op weg naar de les zullen veel Finnen met ons gelachen hebben (die lopen zelfs op dit ijs – gekke finnen :o)

Nog enkele weetjes:

• Een volledige maaltijd op school (slaatje, warme maaltijd en melk/water) kost hier maar €2,18! 😀
• Finnen zijn altijd stipt op tijd, wat niet altijd van ons Belgen kan gezegd worden
• Alcohol (buiten pintjes) vind je hier niet in een gewone supermarkt, hiervoor moet je naar een speciale winkel. Stefanie dacht een goedkope fles wijn gevonden te hebben (€4) in de supermarkt, maar die bleek alcoholvrij te zijn :p + alcohol is hier echt duur!

Wat een dag!
Maandag was onze eerste dag les. We werden er direct ingesmeten, dit bedoelen we letterlijk en figuurlijk! We kwamen terecht in een les die in het Fins gegeven werd, het leek echt chinees! Al een geluk dat er 2 sympathieke groepjes waren die het voor ons in het Engels wouden uitleggen. Zo konden we toch nog een beetje volgen. Dit was wel even wennen, maar ze zijn hier wel super vriendelijk en staan altijd klaar om te helpen.

Na de les hadden we een afspraak met de docenten in verband met onze stage en de vakken en daarna zijn we met onze Tutors naar de Ikea gegaan. Nu zijn onze kamers lekker gezellig ingericht.

Vandaag moesten we naar het ziekenhuis voor een aantal testen voor onze stage, al een geluk was dat snel gegaan. Toen we daar aankwamen was het wel even zoeken, want je moet u nergens aanmelden. Je wacht gewoon tot ze u naam roepen, dat is ook stipt op het uur dat je een afspraak hebt. Een vertraging met wat dan ook hebben we hier nog niet meegemaakt. 🙂

Na het ziekenhuis hebben we ons eindelijk een busabonnement aangekocht, veel handiger want hier rijden er heel veel bussen en zeer regelmatig.

Ons eerste weekend was hier ook geweldig. We zijn naar het eilandje Ruissalo geweest. Wat een mooie natuur! Alles was bedekt met een mooie laag sneeuw en zelfs de zee was bevroren! We hebben met andere buitenlandse studenten lang gestapt en daarna was een sauna meer als welkom. De sauna’s zijn hier heel anders als in België, er is één sauna met een zeer warme temperatuur. Na de sauna ga je naar buiten en kan je een ijsbad nemen. Alles was bevroren maar in de zee is één gat waar je ingaat. Dit was een koude, maar heel leuke ervaring! Om dit dagje perfect af te sluiten was er een BBQ waar we een heerlijke Finse worst hebben gegeten.

Hieronder volgen nog een paar sfeerbeelden en hier zijn ook nog een paar weetjes van de Finnen die wij ervaren. Het lijkt alsof ze geen gelijkvloers kennen zoals bij ons de verdieping 0. Het “gelijkvloers” is hier verdieping 1 en als je naar beneden gaat is het direct -1. De deurklinken aan onze school hangen ook super laag, ze komen bijna tot aan onze knieën. Ook de tafels en stoelen die in hal staan op school zijn veel lager. Dit was wel even wennen en zorgt voor grappige situaties. 😉 De Finnen zijn ook gewoon om bij elke maaltijd melk te drinken, ze nemen dan twee glazen één voor water en de andere voor melk. Melk zal hier ook altijd uit een glas worden gedronken. Ook een bakker zijn we nog niet tegengekomen en in de supermarkten zijn er ook geen broodmachines om het brood te snijden. Tot slot is het hier voor Sarah echt een paradijs want ze hebben erg veel gluten- en lactose- vrije producten en deze hebben ongeveer dezelfde prijs als de gewone producten! 😀

Gisterenochtend had onze eerste vlucht vertraging, ons vliegtuig moest nog sneeuwvrij gemaakt worden op het moment dat we moesten opstijgen (typisch België 🙂 ) Aangekomen in Helsinki was het al een pak kouder en mochten we genieten van een echt sneeuwtapijt. Toen we onze vlieger zagen waarmee we naar Turku zouden vliegen, waren we beiden toch eventjes in ‘paniek’. De foto hieronder verduidelijkt dit wel 😀

Aangekomen in Turku stonden onze tutors: Katariina & Kaisa ons al op te wachten samen met de peter en neef van Sarah. Ze waren met de auto dus we waren redelijk snel aangekomen op kot. Hier hebben we onze valiezen gedropt en zijn we met zen allen iets kleins gaan eten en naar de winkel gegaan.

Verder hebben ’s avonds onze valiezen verder uitgepakt, een kleine wandeling gemaakt en kennis gemaakt met een deel van onze kotgenoten. Sarah had wel een klein uurtje vertraging want ze had zichzelf buitengesloten. Vanaf het moment dat een deur hier toevalt, klikt deze in het slot. Dit wordt dus nog opletten 🙂

Vandaag zijn we te voet naar het centrum van Turku geweest op zoek naar de Lidl. De winkels zijn hier allemaal redelijk duur en dit is één van de enige echt goedkopere winkels. Om terug te komen, hebben we de bus genomen omdat het toch iets verder was dan verwacht. We hadden eventjes problemen met de weg, maar hebben deze uiteindelijk gevonden door het bos.

Morgen wordt nog een rustige dag om aan alles een beetje te wennen en maandag beginnen onze eerste lessen. We houden jullie nog op de hoogte! 🙂