Angelique in Zagreb

Mijn 2de stageweek

Dobro jutro iedereen!

Ik had deze week een dienst van 12u tot 20u en merkte aan het einde van de dag dat ik behoorlijk vermoeid was. Zo vermoeid zelfs dat ik op een dag niets anders deed dan naar stage gaan en meteen gaan slapen. Tijdens mijn tweede week kreeg ik de kans om patiënten te observeren en ook zelf actief deel te nemen onder begeleiding van mijn mentor. Het was een uitdagende ervaring omdat elke patiënt uniek is en er verschillende doelen zijn waar rekening mee moet worden gehouden tijdens de therapie. Volgens de Ayres Sensory Approach moet je tijdens het spelen met het kind verschillende elementen toevoegen om je doelen te bereiken. Dit daagde me uit om op een creatieve manier te denken ten behoeve van het kind.

Gedurende die week leerde ik ook mijn vaste patiënt kennen, een 8-jarig meisje met ASS. Het is geen eenvoudige casus, maar ik voelde me meteen gemotiveerd om eraan te werken. Samen met Sanja, mijn mentor, hebben we verschillende vragen besproken en benaderingswijzen overwogen. Ik besloot ook om mijn kennis van neurologie en ontwikkelingsstoornissen op te frissen, omdat dit echt van pas komt bij het plannen van de interventies en het begrijpen van het kind.

Ondanks de vermoeidheid besloot ik om in het weekend nog iets leuks te doen met de andere studenten in Zagreb! We bezochten samen het Museum Of Broken Relationships en daarna gingen we iets drinken in een kattencafé.

Het museum was allesbehalve alledaags; er waren verschillende verhalen te lezen over beëindigde relaties. Een van de verhalen ging bijvoorbeeld over een man die een ketting bij zich droeg waar hij telkens haarlokken van zijn ex-vrouwen aan hing, behoorlijk vreemd toch! Het was een fijne en betaalbare uitstap, want hier in Zagreb worden er ook speciale tarieven gehanteerd voor studenten.

Het kattencafé was echt geweldig, vooral voor een kattenliefhebber zoals ik! Ik nam om de vijf seconden foto’s van de schattige katten om me heen. Toen we onze chocomelk kregen, merkten we meteen dat het niet hetzelfde was als in België. Het leek meer op een chocoladepudding dan op chocomelk. Toch was het heel lekker en genoot ik ervan om deze vermoeiende week af te sluiten.