Dublin zoo en vegetarisme
Hahahaha! Met mijn spiksplinternieuwe camera en een al even enthousiaste Yaana naast mij hebben we Dublin Zoo onveilig gemaakt. 650 foto’s, een pluche aap en 3 uur later konden we content afscheid nemen van een van mijn absoluut favoriete plaatsen in Dublin. Hoewel de aap hierboven binnen zit kunnen vrijwel alle dieren genieten van hun huisje alsook van een grote buitenspeeltuin. Het is duidelijk dat hier veel aandacht word geschonken aan de natuur en het welzijn van de dieren. Amaaaaaaazing. I love Dublin Zoo. Doordat we op een weekdag in de ochtend gegaan zijn hadden we bijna alle diertjes voor onszelf :D!
Ondertussen is er vanalles gebeurt natuurlijk. Ierland heeft zaterdag de six nations gewonnen (rugby). Wat eindigde in een turbulente houseparty natuurlijk. De dag daarna was er echter niet veel tijd om te herstellen want we hebben op zondag onze houseparty gegeven wat ook veel van mij gevergd heeft. Met mijn vegetarische pizza en wat Kopparbergs in huis kon het niet misgaan. Onze groep was eigenlijk volledig Belgisch dus het was nog eens leuk om een all dutch night te houden. Maandag was het St. Patricks, waarbij we gepland hadden naar de parade te gaan kijken en de hele dag in Dublin te genieten van de sfeer. Helaas want ik ben daar nooit geraakt op maandag. Zoals ik al zei het was een zeer goede houseparty. Ik heb ECHT waar geprobeerd. Ik heb een douche genomen een stukje toast naar binnen gewerkt. Daarna mijn outfit (na veel planning) aangekregen. Maar eens op de bus was al het goede werk voor niets. Ik was nog maar één halte verder toen ik besefte dat dit niet ging lukken. Helaas pindakaas. Ik heb dus een meeting georganiseerd op maandag met mijn bed, een paar films en een pot ijs. En die is uitgelopen tot ’s avonds. Was ook leuk, wel spijtig van de parade. Nu is het vooral huiswerktijd L. Me so sad.
Met mijn vegetarisme gaat het goed. Nog geen enkele keer vlees gegeten sinds de start 2 weken geleden. Schouderklopje voor mezelf. Ik merk wel dat ik meer en meer aan knapperige worstjes en bacon begin te denken. Vreemd. Maar volgende week ga ik een weekend naar de Connemara en op dat weekend heb ik mij een vleesdag belooft. Met knapperige worstjes en bacon als ontbijt en een echt degelijke Ierse steak als avondeten (ja daar zijn ze hier ook beroemd voor, dus moet ik toch eens proeven he!). Ik kijk er nu al naar uit :D! Volgende week start met twee dagen les en dan drie hopelijk interessante dagen van PET-CT in St. James Hospital. Daarna mijn weekendje weg gevolgd door twee moeilijke dagen in AE (spoed) in datzelfde ziekenhuis. Positief is wel dat St. James ongeveer een half uur minder ver van mij verwijderd ligt. Half uurtje langer slapen! Vanavond is er een Erasmus diner in The Church. Ben al eens benieuwd. Ze hebben één vegetarisch hoofdgerecht dus dat is wat ik zal eten. Sjans dat het er goed uitziet.
Jeltsje is deze week afwezig in het huis, spijtig vind ik dat (geen sarcasme). Ja die halve hollandse (lees Fries) is toch een goede aanwinst hier in het huis. Gisteren een Ierse film gaan zien in Dundrum cinema. The Stag. Hilarische film met alle mooie uitzichten die Ierland te bieden heeft en waar op een gegeven moment alle mannen halfnaakt rondlopen en waar er twee in de modder beginnen vechten. Ja die Ieren weten wel wat een vrouw wilt in een komedie ^^! Oké dit was het leuke deel van de dag. Nu huiswerk L!
Aja aan mijn thuisfront; Zet de BBQ maar al klaar want op 20 april, weer of geen weer, is het BBQ! MEAT I CHOOSE YOU!
Astrid
I am so happy I should be shot.
DE ZON SCHIJNT! En voor de eerste keer hier in Ierland heb ik een dag zonder regen gezien. Ik ben zo schandalig gelukkig dat ik het gevoel heb dat het strafbaar moet zijn. Ik heb mijn was buiten gehangen en vanavond krijg ik wat vrienden over de vloer voor Disneyfilmsmarathon en een drankje en hapje natuurlijk! Ik heb mijn interventionele poster al ingediend (gewoonweg drie dagen op voorhand). Dus ik heb geen zorgen. Op maandag komt Yaana langs en op donderdag ga ik mezelf een Ierse kapbeurt cadeau doen. Hopelijk kom ik daar niet rost buiten :D! Jaja het leven is hier goed in Ierland (duur wel). Gelukkige heb ik ontdekt dat pannenkoeken maken niet alleen gemakkelijk is maar ook zeer goedkoop… Nomnomnom!
De laatste week in Beaumont is gekomen en gepasseerd en in Interventionele was dat zelfs nog aangenaam. Nu twee weken verlof. We hebben afgelopen maandag een presentatie moeten geven over ons land en de school. Natuurlijk hadden wij (Lynn en ik) een van de leukste powerpoints voorzien. Lynn had de powerpoint ineen gestoken aangezien ik nog met mijn hoofd achter de pc zat voor CT ineen te steken. De camera is nog niet gerepareerd en ik denk dat hij eerder gerepatrieerd zal worden als ik naar huis ga. Want ik heb gezocht naar centra die camera’s repareren en dat zijn er verbazend weinig in Dublin. Uiteindelijk kwam ik terecht in een groezelig (scheefstaand) apartementsgebouw waar op een papiertje op de deur hing ‘camerarepairs’. Tegen alle alarmbellen in heb ik toch aangebeld. Gelukkig deed er niemand open want ik had er niet echt een goed gevoel bij. Er was wel iemand binnen want ik kon hem/haar horen rondlopen. Ze vroegen toch 25 euro om te schatten hoeveel het ging kosten. Dat kon dus wel beter. Er zit niets anders op, maandag ga ik het stad in en koop ik mij een nieuwe camera. Ik heb trouwens al weer nieuwe aanwinsten uit de Penneys natuurlijk. Ik moest mijn tweede valies (voor alles wat ik hier gekocht heb) gaan aanschaffen. En ik ging daarvoor naar de pennys natuurlijk. Voor 24 euro voor een valies kunt ge toch niet sukkelen he. Natuurlijk kon het niet alleen de valies zijn. Dus heb ik meteen wat valiesvulling aangekocht. Waaronder nog een bikini, sokken, ondergoed en een zonnebril. Daarnaast ben ik ook al wat souvenirs gaan kopen in Carrols (die je hier op elke straathoek vind).
Vandemorgen kwam mijn vegetarisme voor het eerst serieus in het gedrang toen er iemand eieren en spek klaarmaakte en daarna vroeg aan mij of ik ook wat wou. Het rook heerlijk, maar ik heb toch nee gezegd. Ik ben amazing, I know. Wat een sterk karaktertje. Maar ik heb nu wel al heel de tijd zin in spek. Sjans dat chips vegetarisch is. En het ijs van Haagendas ook. Mmmmmmm. Zoveel junkfood hier momenteel. Wat moet een mens nog meer hebben. Disney, zonneschijn, vrienden, eten, een drankje en een lading versgewassen kleren die naar frisse lucht ruiken. Ja ik ben getransformeerd in een van die mensen die zo gelukkig is en dat in iedereen zijn wezen moet wrijven. Ik ben de persoon die zo openlijk schandalig gelukkig is dat iedereen hoopt dat er een vrachtwagen over mijn tenen rijd. Helaas voor jullie want ik geef er niet om en de laatste keer ik keek rijden er geen vrachtwagens door mijn huis.
Astrid
Wicklow, Clubcardeigenaarschap en CT!
BAM! Nieuw blogstuk! Ik ben zeer productief deze week ondanks een slaaptekort ter grootte van Amerika (Noord en Zuid, jaja het is zeer extensief). Ik denk dat het te maken heeft met het feit dat ik de vorige week, die toch wel een luilakweekje was, heb afgesloten met een race tegen de tijd. Deadline essay van CT, 2000 woorden over een 500 woorden waardig onderwerp (Ja lees maar eens opnieuw, je snapt het vast niet van de eerste keer!). Laten we beginnen waar ik jullie heb achtergelaten in deze warrige beschrijving van het bestaan van een natuurlijke brunette in het rossige Ierland. Vorige week vrijdag. Wat ik dat weekend gedaan heb is niet echt noemenswaardig. Zondagavond heb ik boodschappen besteld. Dat was weer fantastisch. Mijn lieftallige ouders weten vast en zeker dat ik dol ben op post of leveringen. Het hoeft niet belangrijk te zijn, zolang mijn naam erop staat ben ik content (en dan durven sommigen zeggen dat ik een moeilijke ben). Dus de Tesco mijn boodschappen laten leveren is mijn wekelijkse pleziertje. Het is dan ook uiterst handig. Want ik verzet geen teen buitenshuis en ik krijg een halve vrachtwagen aan boodschappen geleverd (iets waarvoor ik wel 5 keer naar de winkel zou moeten fietsen) en dat allemaal voor de ongelooflijke prijs van 4 eurootjes. Jaja, maar 4! Da zijn nog geen twee Flairs (Een flair kost tegenwoordig ongeveer 2.70). Dus zeg nu zelf wie zou er op zijn fietske kruipen om nog niet de helft van de boodschappen te verkrijgen in een 3 km afstandige supermarkt en dan heel de weg volgeladen met boodschappen BERGOP terug naar huis te fietsen. Juist, niemand buiten de plaatselijke randdebiel onder ons. Excuus.
Buiten mijn levering van boodschappen op dinsdag, wat altijd mijn humeur de hoogte in katapulteert, gebeurde er eigenlijk ook niet veel noemenswaardig in de week die daarop volgde. Ik perfectioneerde het popcorn recept samen met mijn Ierse medemens. Ontdekte Frozen van Disney samen met Lynn. Schold Disney uit voor het effect op mijn traankanalen. Sliep weinig, werkte nog minder en leefde eigenlijk als een soort zombie. Maar dat veranderde op vrijdag. Wanneer mijn wekker afging om 5uur ’s morgens. Want ik ging extra vroeg naar Beaumont om zo om 11u30 mijn schop te kunnen afkuisen. Ik kreeg een goede beoordeling voor mijn fluoroscopy stage en sprong op een bus richting centrum. Ik had er zin in want ik ging op weg naar Marjolijn en Kabouter (niet zijn echte naam natuurlijk). Ze lieten mij dingen zien die ik nog niet wist over Dublin en vice versa. We vulden elkaar goed aan en konden nog eens naar hartenlust gibberen en roddelen.
Zaterdag gingen we naar Wicklow en Killkenny, een prachtig stukje Ierland (vooral Wicklow).Waar ik spijtig genoeg mijn papa zijn zeer goede camera om zeep heb geholpen (maar ik ga hem laten herstellen!). Sorry! Maar echt he! Maar ik had graag meer gezien. Ik heb vooral de binnenkant van de bus gezien namelijk. De buschauffeur was zeer grappig, daar niet van, maar toch. ’s Avonds was er de verjaardag van James, een van de mannen uit het huis vol Ieren waar ik bevriend mee ben. Dus zijn we om te vieren maar eens gaan eten bij de Italiaan en iets gaan drinken in de pub. Waar schoften het gedurft hebben om Anne-Sophie haar GSM te pikken. Ik ben echter niet lang gebleven. Want zondag was het CT dag. Ik had namelijk mijn deadline op maandag. En ik had exact nog maar 362 woorden. 2000 woorden is veel. Veel meer dan je denkt. Veel meer dan mijn onderwerp waard was. Maar na 4 uur research (op voorhand gedaan) en 8 uur typen stonden er 2032 woorden op een blad waarvan ik met trots durf toegeven dat ik er 852 wel oke vind en de rest compleet uit bladvulling bestaat. Ja eigen schuld dikke bult. Moet je maar een ruimer onderwerp voor mij optekenen. Dus dat was eergisteren. Nu is het de laatste week Beaumont en ik geniet ervan want ik sta op interventionele en dat is pas interessant!
Ik sluit deze blog af met minder goed nieuws. Vorige week heb ik tot mijn grote spijt moeten vernemen dat een voormalig klasgenoot van mij is overleden. Ik vond hem altijd een zeer vriendelijke en grappige jongeman en ik ben zeker dat hij gemist zal worden. Al mijn gedachten gaan uit naar zijn familie.
Astrid