Bonjour à tous! 🙂

Vandaag liep ik met de andere ergo, namelijk Evelyne. In de ochtend hebben we de dagplanning overlopen. Een drukke maar heel interessante dag stond me te wachten.

De dag begon met het afnemen van een bilan. Hier zag ik hoe de ergo de tijd nam om zowel het kind als de ouder uitgebreid te horen. Het kind werd volledig gekaderd in zijn omgeving. Daarna gaan ze aan de hand van de OT’Hope, een medium om doelen in kaart te brengen, de doelen van het kind bepalen in samenspraak met de ouder(s).

Hierna volgenden enkele assessments, zoals onder andere de BHK (Beoordeling handschriften van kinderen) is een Nederlandse test maar heel gekend in Frankrijk om zicht te krijgen op het schrift. Het is gelijkaardig aan de SOS die wij in de opleiding hebben gezien. Daarnaast observeren ze hoe ze letters en cijfers schrijven. Ook maken ze gebruik van EViC (evaluation de la vitesse au clavier) om het typen op een toetsenbord te beoordelen.

De ergo gaat deze assessmentsscores en bevindingen uit het gesprek in kaart brengen om zo het vervolg van de therapiesessies te bepalen.

Tijdens de middag was er een vergadering over de bugetten met collega’s in het gebouw. Ook hier zijn de prijzen enorm gestegen waardoor er enkele zorgen zijn. Daarnaast hebben ze hun bedenkingen over de gezondheidszorg in Frankrijk waardoor ik hier ook wel een beter beeld op heb gekregen. Persoonlijk vond ik het heel boeiend om gelijkenissen maar ook verschillen te zien tussen Frankrijk en België.
Persoonlijke verhalen zijn eveneens welkom tijdens de vergadering. Ze maakten het zelf gezelliger met een appeltaart 😉 Deze smaakte wel tijdens zo’n vergadering.

Hierna volgenden enkele therapiesessies i.f.v. zelfstandigheid. Enkele doelen waren; veters kunnen strikken, zelfstandig naar toilet kunnen gaan, etc.

Net als de eerste dag merkte ik dat de ergo heel veel belang hecht aan een goede band met de cliënt, het kind dus. Dit is ook mooi om te zien. De kinderen vertrouwen de ergo waardoor ze kunnen bouwen op elkaar. Ze leren aan de hand van spel en humor. Deze aangename sfeer leidt tot een aangename samenwerking tussen beide.

De ergo vindt het belangrijk dat zowel het kind als de ouder weet waarom ze wat doen. Dit doet ze als het nodig is zelf aan de hand van tekeningen, voorbeelden of schema’s. Ook als er administratief moet gebeuren, wat soms complex kan zijn, gaat de ergo dit uitleggen, verduidelijken, tonen en overlopen met de ouder(s).

Persoonlijk vind ik dit een zeer mooi en leuk om te zien want de ergo maakt tijd voor zaken waar wij, in België, misschien veel minder tijd in zouden steken aangezien er steeds een bepaalde druk is. Dit ervaar ik duidelijk veel minder tijdens deze observatiestage. Een aangenaam en leerrijk verschil.

Zo kwam de dag weer op zijn eind…

A bientôt! 🙂