In de voormiddag rijden we in groepjes naar de drie verschillende scholen waar we een workshop ‘First aid’ zullen geven: Dafor, Agbenoxoe en Gadza. Het zijn onze eerste ervaringen met het onderwijs hier in Ghana. Het is hier de gewoonte dat de directeur altijd eerst toestemming geeft wanneer er externe bezoekers komen voor de start van het programma en dat hij ook de les afsluit.
In de namiddag rijden we naar de rand van het Voltameer, naar het visssersdorpje Agave in Kpando.
Onderweg, in het dorpje Abenohoe, stoppen we even om tegen één van de berghellingen “Our lady of Lourdes Grotto” te zien: een Mariabeeld, een huizenhoge Bernadette en een bidplaats met Mariagrot die tussen tientallen meters hoge bomen staat. Dit alles omringd door een kruiswegstatie bestaande uit 13 levensgrote, witte beeldengroepen. De uitgestippelde wandeling is blijkbaar indrukwekkend. In de aangrenzende kerk zijn regelmatig diensten die door honderden gelovigen worden bezocht.
Enkele EMO-medewerkers gaan met ons mee het meer op en organiseren voor ons een veilige boottocht over het Voltameer. Aan de rand van het meer kunnen we de lokale vissers bezig zien, werkend aan hun traditionele houten boten.
µ
Tegen 18 uur zijn we uitgenodigd bij Mawuli voor het avondeten. Op het menu staat fufu. Fufu is een vaste brij gemaakt van cassave, bakbananen en/of yams. In West- en Midden-Afrika is het een hoofdbestanddeel van of een onderdeel van vele gerechten. Traditioneel worden cassave of maniok en groene kookbananen in de verhouding 2:1 in stukken gesneden en ongeveer een kwartier gekookt. Daarna wordt het in een grote vijzel tot een stroperige massa gestampt. De fufu wordt in grote ballen bij gekruide soep met vlees, in ons geval kip, geserveerd. Er wordt ons verteld dat we met onze vingers van de rechterhand de fufu tot kleine balletjes moeten kneden, vervolgens in de soep dopen en opeten.
