We zitten in de helft… De tijd vliegt voorbij!

Dit weekend was het groot feest bij ons thuis. Het was niet alleen de verjaardag van Lucia (onze gastoma), maar ook die van haar twee kleinkinderen. Voor deze gelegenheid bleven we graag een dagje thuis, omdat we gehoord hadden dat verjaardagen hier uitbundig gevierd worden. En het beantwoordde volledig aan onze verwachtingen. Het feest werd ingezet met een piñata voor elk kleinkind. Telkens wanneer de piñata openbarste vlogen niet alleen de kinderen, maar ook de volwassenen naar het snoepgoed. Door onze verbazing van het hele gebeuren waren we te laat om snoepjes te rapen, maar geen getreur er volgde nog een stroom aan zoetigheden en lekkernijen.

Ieder weekend proberen we toch even een klein vakantiegevoel te creëren door Nicaragua steeds een beetje beter te leren kennen.  Daarom maakten we deze maandag een uitstap naar Cascada Blanca. Na twee overvolle busritten kwamen we aan in het natuurreservaat van Cascada Blanca. Het weer zat ons niet helemaal mee, maar dit had ook zijn voordelen want hierdoor hadden we het park voor ons alleen. Onze eerste stop was bij een prachtige waterval waar we bovendien ook achter konden lopen en dit leverde adembenemende beelden op. Daarna begon het weer op te klaren en maakten we een wandeling van 2 km door het reservaat. We volgden de stroming van de rivier die zijn weg baande door een tropisch woud. De route was niet altijd even gemakkelijk, we sprongen van rots naar rots, er waren steile afdalingen en moesten de rivier enkele keren oversteken. Laurane hield er zelfs natte voeten aan over. Omdat Laurane toch al nat was, besloten we om een duik te nemen in het frisse water.

Ook al voelt het zo niet aan, we beginnen al aan het tweede deel van onze stage. Woensdag volgt onze evaluatie en met deze feedback zullen we zeker aan de slag gaan, zodat het  zowel voor ons als Corazones Unidos een onvergetelijk ervaring zal zijn.