Ondanks dat het weekend was, waren we weer vroeg uit de veren. Om de bus naar het natuurreservaat Miraflor te halen, moesten we om 5u opstaan. Even leek het er op dat we niet meer bij op de bus zouden passen. Maar naar onze verbazing slagen ze hier in Nicaragua er toch altijd in om voor iedereen nog ergens een plaatsje te vinden. Al betekent dit dat men zich in alle mogelijke posities moet wringen en geen rekening meer kan houden met andermans persoonlijke ruimte. We logeerden, in een klein gehucht, bij een familie die een “cabaña” verhuurde en voor ons typisch Nicaraguaans eten maakte.

De man van de familie was onze gids die ons meenam naar de mooiste plekken van Miraflor. Zo kwamen we na een kleine wandeling door bossen en plantages aan bij een prachtige waterval. Het water was ijskoud maar toch hebben we enorm genoten van een frisse duik.

Daarna maakten we voor het eerst kennismaking met een van de regenwouden in Nicaragua. In het woud stond een mengelmoes van tropische vegetatie. Gigantische bomen van 200 jaar oud waren omringd door bamboeplanten, bananenbomen en palmen. Op onze weg lag een omgevallen boom met een doorsnede zo groot dat we er zelfs konden doorkruipen. Doordat het woud zo dichtbebost was, hebben we geen tropische dieren gezien maar konden we wel genieten van de prachtige geluiden.