Szia!

14 februari, Valentijn.

Wij hebben met ons 4 de bus naar Slowakije genomen en daar hebben we een dagje rondgelopen in de hoofdstad Bratislava.

We hebben onze bustickets gekocht bij de firma ‘RegioJet’. Dit is heel sterk aan te raden. We hebben voor de heen- en terugreis in totaal 16,5 euro betaald. Daarbij kregen we nog een warm drankje aangeboden EN iedereen had een persoonlijk schermpje om films of series op te kijken (je kreeg een hoofdtelefoon, daar kwamen ze later mee rond). Dit was dus echt wel luxe.

Aangekomen in de stad, een half uur voor de geplande aankomsttijd, zijn we eerst een beetje in de straten gaan rondlopen. Vervolgens zijn we naar een kasteel geweest met een prachtig uitzicht. Doorheen de hele stad zijn er enkele bronzen beelden. Deze zal je ook tussen de foto’s zien.

Na het prachtige uitzicht hebben we nog wat meer gewandeld. Op weg naar het huis van de president zijn we markeringen op de grond tegengekomen. Deze markeringen duiden aan hoeveel kilometer je verwijderd bent van andere hoofdsteden. Brussel was 971 km, nog niet zo ver dus.

Het volgende wat we wilden bezoeken was een militair kerkhof. Dit kerkhof is gelegen op een heuvel en gaf dus ook een mooi uitzicht. Hoewel het een klim was om er te geraken, waren er wel enkele mooie gebouwen namelijk de gebouwen van enkele ambassades.

Nu op naar de laatste stop van de dag ‘De blauwe kerk’. Deze kerk was niet open, maar de buitenkant was zeker de moeite.

Szia!

Jó napot!

Twee weken later zijn we eindelijk met onze lessen begonnen.
Deze zijn vooral praktijk waarbij we meestal opgesplitst zijn in twee groepen. Voor de theorie van POLA zitten we met ons allen samen. Hierdoor hebben Nele en Machteld contactologie al volledig afgerond en hebben Christine en Carolien deze lessen nog niet gehad. Ook hebben Nele en Machteld anti-VEGF injecties kunnen meevolgen en Carolien en Christine hebben een oogoperatie kunnen bijwonen. Hierbij werd de oogspier van een strabistisch kind verplaatst. Doorheen verschillende lessen hebben we met de VOLK-lens leren werken en hebben we indirecte ophtalmoscopie geleerd.
Er is nog één vak waarvan nog niemand les heeft gehad.

Ook hebben we al een paar woordjes Hongaars geleerd.
Igen – ja
Köszönöm – dank u wel
Egészségére – proost, smakelijk, gezondheid
Boldog születésnapot – Gelukkige verjaardag
Jobb – Links
Balra – Rechts
Jó – Goed
Perse – Natuurlijk
Hogyan vagy? – Hoe gaat het?
A következő megálló – De volgende halte
Metróállomás – Metrostation
Jó napot – Goedendag
Szia – Hallo, tot ziens, dag

Szia!

Szia!

Er waren eens 4 meisjes die op Erasmus gingen in Boedapest…

We kwamen aan met zeer veel enthousiasme en luid gebabbel en hier was Hongarije duidelijk niet op voorbereid. Dat hadden we duidelijk gemerkt aan de starende, strenge blikken op straat. Uiteindelijk bleek het dat de Hongaren altijd zo zuur kijken. We wouden zo graag bijleren. Hierdoor gingen we bijna dagelijks langs de school om meer informatie te verkrijgen. Doordat onze ankerpersoon niet meer aan de school verbonden was en niemand op de hoogte had gebracht, konden ze ons deze informatie niet geven. Alles moest dus nog geregeld worden. Dit leverde een paar vrije dagen op en zijn we de stad gaan verkennen.
In ons volgende gesprek met de nieuwe ankerpersoon werd meegegeven dat de lessen opnieuw een week werden opgeschoven. In die week moesten we onze medische testen gaan laten uitvoeren, die voor ons uit de lucht kwamen vallen. Het bleek dat Eva dit ons had moeten vertellen zodat we dit in ons eigen land konden laten doen. Helaas, nu moest het hier. We hebben een HIV-test laten doen en we hebben een scan laten maken van onze longen. Deze laatste was gesitueerd in een winkelcentrum, maar ondanks deze testen hebben we er nog een fijne week van gemaakt. We zijn namelijk lekkere donut’s gaan eten in een gespecialiseerde shop.

Ons verblijf en ESN

We verblijven in Milestone, dit is een studentencomplex met op dit moment 116 studenten van verschillende nationaliteiten. In ons gebouw staat een airhockey tafel en een pooltafel, In deze activiteiten zijn we dus al echt pro’s geworden.
We hebben allen onze eigen kamer en delen geen faciliteiten met elkaar. Machteld deelt haar badkamer en keuken met een Spaans meisje. De Spanjaarden leven via een hele andere klok, hierdoor zien ze elkaar niet veel.
In Milestone zijn er een heleboel gemeenschappelijke ruimtes zoals een lobby, een fitnessruimte en een partyroom. Hier is een foto van de waakhond, Franky.

We doen veel samen, maar soms gaan we onze eigen weg. We hebben al veel mensen leren kennen in Milestone, maar ook in de ESN groep. Met deze mensen zijn we ook heel actief. Zo zijn we beland in een messenger-groep waar veel mensen aan deelnemen, dit maakt het gesprek vaak chaotisch. De mensen zelf zijn super tof!

Szia!