Ondertussen is het al eventjes geleden en zijn er heel wat toffe dingen te vertellen!
Zoals ik al zei was het vrijdag een feestje ter ere van oud-studenten. Gelukkig was ik nieuwe kleren gaan kopen want ook de kindjes hadden in plaats van uniformen hun mooiste kleren aangedaan. Ik heb het dan ook veel mogen horen hoe mooi ik er wel niet uitzag. ook had een leerkracht speciaal (lelijke) bling bling oorbellen voor mij meegenomen die ik natuurlijk moest bijhouden. De schooldag zelf was een grote chaos aangezien iedereen andere dingen zei en de kindjes gewoon door elkaar praatten, terwijl waren er om de beurten kindjes die een klein gedichtje opzeiden, een dansje deden, iets zongen,… maar veel hebben we daar door al het lawaai niet van gehoord. 
Na de halve dag school zijn we op zoek gegaan naar een plaats waar ze naar het schijnt heel lekkere eetstandjes hebben. En dat was niet gelogen. Wij gaan hier echt dik worden van al het lekker en goedkoop eten! Toch beginnen we het Belgische eten ook al te missen.
Zaterdag hadden we terug stage in het schooltje en had ik afgesproken met een oprichter van de school. Ik had hem gevraagd om te helpen uitleggen aan de leerkrachten dat ik graag individuele therapie wou geven aangezien we tot dan toe meer leerkracht-achtige dingen aan het doen waren. Dat is allemaal zeer vlot verlopen waardoor we er na het weekend (enkel zondag dus) mee konden starten.
Na de stage zijn we naar een echte paarden race gaan kijken. Jammer genoeg werkt het internet weeral niet goed waardoor ik de foto’s er niet opgezet krijg. Maar dat is echt eens chic om te zien. Aangezien we daar dan toch waren hebben we natuurlijk ook eens gegokt. Of beter gezegd iemand in onze plaats laten gokken. Wij kenden er natuurlijk niets van dus hebben we aan iemand gevraagd op wie we juist geld moesten inzetten. Blijkbaar had hij ons geld op een race dat niet in Calcutta plaatsvond gezet waardoor we pas nadien doorhadden dat we niet de juiste race hadden gezien! Veel maakte dat uiteindelijk niet uit aangezien we toch verloren hadden…
Zondag zijn we naar Belur Math geweest, dat was ook meteen onze eerste treinervaring! Dat station is hier super groot en je kan er niet aan uit welk perron voor jou bedoelt is. Terug maar eens vragen dus… In Belur Math viel er jammer genoeg niet zo veel te zien enkel van alles rond Rhamakrishna en zijn volgelingen. Een heel interessant geloof het Hindoeïsme, maar ik snap er nog steeds niet veel van. Veel vroeger dan verwacht wouden we dus de trein terug naar huis nemen, maar bleek dat de eerstvolgende trein pas 4 uur later toekwam! Gelukkig hebben we toen snel uitgedokterd dat het met de bus ook helemaal niet zo ver was.
Vandaag was onze eerst dag met individuele therapieën en het viel super goed mee! Zoals te verwachten ligt het niveau van de kindjes veel lager dan de kindjes in België. We zijn begonnen met een test af te nemen die de fijn motorische aspecten de de schrijfhouding bekijkt. We gaan deze testen bij de 2 oudste klasjes afnemen (ongeveer 30 kindjes). Bij de kindjes waar we extra problemen opmerken die wij als ergotherapeut kunnen behandelen gaan we dan verder met therapieën te maken en uit te voeren. Voor ons was het dus zeker een heel geslaagde dag aangezien we ons nu echt ergotherapeutisch voelen. Dat is toch een hele opluchting.
Morgen gaan we dus verder met assessments doen bij kindjes. Ook komt er een soort klusjesman met ons bespreken welke dingen we willen veranderen en hoeveel dit ongeveer zou kosten. Ik heb subsidies gekregen van de gemeente waar ik wel een aantal verbeteringen wil doen in het schooltje!
Na de stage begint het voor ons allemaal een beetje zijn gewone gangetje te gaan. We hebben bijna heel Calcutta gezien en weten niet meer goed wat te doen in de avonden, dat is wel wat jammer natuurlijk. Hopelijk gaan we ons niet vervelen en blijven er toffe belevenissen te vertellen!
Zoë