De laatste weken hebben we ons vooral volop op het schooltje geconcentreerd.
Zo zijn we als voordien al gezegd begonnen met de individuele therapie. Aangezien we helemaal niet goed wisten hoe we hieraan moesten beginnen zijn we bij onze vrienden in Nicaragua en Suriname gaan horen wat die juist deden. Zo zijn we begonnen met de afname van enkele eenvoudige observatiemethodieken. Eerst hebben we de KOEK afgenomen. Dit is een assessment waarbij gekeken wordt naar de pengreep, de zithouding en de fijne motoriek van het kind. Uit de test vallen ook nog andere dingen af te leiden. maar deze zijn de belangrijkste. Normaal is deze test voor kleuters bedoelt. Maar wij hebben deze test enkel bij de 2 oudste klasjes afgenomen (10 – 14 jaar). Jammer genoeg bleek na elke test dat deze kinderen helemaal nog niet zouden slagen voor deze test! Zeker op fijne motoriek is er nog een serieuze achterstand.
Aangezien we ook al snel doorhadden dat het heel moeilijk is om een ding dat in heel de school fout loopt te verbeteren hebben we er diegene uitgehaald die echt opvielen. Kindjes met een hele foute pengreep, kindjes die er echt niet in slaagden om de schrijfoefeningen juist uit te voeren, kindjes met een verkeerde zithouding, kindjes die zich amper konden concentreren,…
Na deze test bleven er dus een 10-tal kinderen over. Voor ons leek dit een mooi aantal, vanaf dan zijn we dus verder gegaan met deze groep van kindjes. Om nog wat extra informatie te verzamelen over nog meer aspecten hebben we bij hen de figuur van Rey afgenomen. Dit is een test waarbij ze een ingewikkelde figuur moeten overtekenen, vlak hierna moeten ze hem nog eens overtekenen (test het korte termijn geheugen) zonder voorbeeld en na een half uur terug in de klas gezeten te hebben moeten ze hem nog eens overtekenen (lange termijn geheugen) zonder voorbeeld. 
Aangezien we jammer genoeg geen gratis scoreformulier konden vinden op het internet hebben we vooral goed geobserveerd en conclusies gemaakt vanuit onze eigen interpretaties. Hieruit haalden we dan weer een heleboel nieuwe informatie rond aandacht, ruimtelijke oriëntatie, concentratie,… Op vlak van geheugen leken er niet zo veel problemen te zijn.
Van hieruit zijn we dus begonnen met de individuele therapie. Schrijfoefeningen geven door werkblaadjes, concentratie oefeningen geven door memory te spelen, zoekspelletjes te spelen,…. Dit is echt enorm leuk om te doen. Maar ook enorm fascinerend voor ons als ergotherapeut aangezien de kindjes soms dingen doen die voor ons vreemd zijn en maken we soms oefeningen die helemaal niet zo nuttig blijken te zijn. Gelukkig zijn we dan met twee om te kijken hoe we dit probleem het beste oplossen.
De leerkrachten zijn ook super tof om mee samen te werken. Elke dag probeer ik hen wat te laten zien wat we doen met de kindjes en waarom dit nuttig was. Vandaag vroeg ik hen over een kindje of zij ook opmerkte dat hij problemen heeft met het concentreren in de klas. Dat heeft de weg opengemaakt naar een openere communicatie tussen ons en de leerkrachten aangezien ze de leerlingen aanhaalden die het moeilijk hadden in de klas en met specifieke dingen extra hulp konden gebruiken. Ook heel opvallend dat het dezelfde leerlingen waren die wij er zelf ook al hadden uitgehaald!
Jammer genoeg wordt er op het schooltje heel weinig les gegeven waardoor het ook moeilijk is om de kindjes lang uit de klas te halen. We doen telkens therapieën van een half uur, anders missen ze te veel van hun lessen.
Ook wordt het nu steeds warmer en warmer en dit merk je ook aan de kindjes die steeds met minder en minder zijn. Hopelijk blijven er nog steeds komen! Vandaag hebben we 2 kindjes in het naar school wandelen zien spelen buiten in hun gewone kleren (ze dragen hier dus allemaal uniformpjes in het schooltje). Voor mij is dit enorm pijnlijk om te zien aangezien ze dus in plaats van naar het school te gaan gewoon op straat spelen. Dat laat mij ook meer begrijpen waarom het doel van het schooltje niet perse is om de kinderen dingen bij te leren. Maar vooral om hen van het straat te houden.
De leerkrachten doen ook niet super veel in het schooltje naar onze mening buiten elke dag dezelfde oefeningen geven en de krant lezen. Ze bedoelen het steeds heel goed en doen super hard hun best natuurlijk! We hebben ook ontdekt dat de directrice (die het meeste verdient) amper 60 euro per maand krijgt! Dit verklaart veel over hun eigen afkomst en hun eigen capaciteiten naar mijn mening.
Voila ondertussen is het al heel laat en kan ik nog steeds toffe dingen over het schooltje, de schattige kindjes en de lieve leerkrachten vertellen.
Maar ik kruip mijn bedje maar eens in denkik…
Slaapwel!!
X
Zoë