Stage gedaan… wat nu te doen? Eerst bezoek ik wat vrienden in Arusha… Leuk om iedereen terug te zien en weer wat verhalen te horen. Ook ging ik naar tanzamama en tanzadaddy, ze waren heel blij om me terug te zien en dat gaf me veel warmte. Ik was direct weer hun dochter! Mooi om te zien.

Ook mijn geliefde stad… Arusha, hmmm wat heb ik je warmte, drukte, en levendigheid gemist! hahaha! Ik mis de natuur wel van Ngorongoro, maar ik denk dat ik graag het levendige van een stad zoals Arusha rond me heb.

Waarschijnlijk ga ik nog een paar dagen naar Mwanza (Lake Victoria) en ook nog naar Dar Es Salaam en Bagamoyo. Maar daar schrijf ik dan ook wel weer over.

En dan zal mijn tijd hier er helaas op zitten; maar daar wil ik nu nog niet teveel aan denken…

Stage zit erop… Wow wat is de tijd gevlogen! Ik moet eerlijk zijn dat ik in het begin dacht ‘wat ga ik hier in godsnaam doen in de middle of nowhere?’; maar iedere dag kwam er iets op mijn pad. Naarmate ik de mensen ook beter leerde kennen, werd het ook alsmaar gezelliger.

Gedurende mijn stage kreeg ik een goede band met enkele pediatrische patiënten in het ziekenhuis; oh wat mis ik ze. Hun lach, hun enkele woordjes engels, onze ‘handshakes’, hun liefde, hun warmte,… Oh! Ik ga ze niet vergeten, dat is zeker. Ik denk dat ze zelf niet hebben beseft hoe fijn ze mijn tijd in het ziekenhuis gemaakt hebben.

Het was raar om afscheid te nemen, enkele mensen die ik graag nog wou zien waren niet aanwezig in het ziekenhuis, ik besefte niet echt dat het de laatste keer zou zijn dat ik enkele mensen zou zien. Velen zeiden me ‘oh zit je maand er al op, zo snel dat je weer weg bent!’. Het leek echt of ik in een versnellingsmachine door de tijd heen ben gegaan.

Ik zal de natuur missen, de gezellige avonden, de babbels, de lach van de kinderen, de een beetje kromme communicatie, …

Hmmmm… Misschien ga ik later wel nog eens terug naar het ziekenhuis, wie weet!