Weer een weekje voorbij!

Deze stageweek was een week zonder veel speciale gebeurtenissen die belangrijk genoeg waren om te vermelden op de blog. We hebben verschillende patiënten behandeld en bij sommigen zien we al een grote verbetering, wat ons natuurlijk heel gelukkig maakt. Op die momenten voelen we toch dat we hier iets kunnen betekenen. We proberen zoveel mogelijk advies te geven aan de ouders in verband met verdere behandelingsmogelijkheden van hun kinderen.

Zaterdag zijn we begonnen aan een kleine wandeling door de rijstvelden. Jammer genoeg heeft de batterij van het fototoestel het in de eerste 5 minuten van de wandeling opgegeven. De paadjes in de velden waren heel smal. Toen er tegenliggers kwamen hebben we ons in allerlei bochten moeten wringen om niet te vallen. Gelukkig greep een van de tegenliggers mijn arm (die van Kelly dus) vast toen de grond begon af te brokkelen. Jammer genoeg heeft de wandeling niet zo lang geduurd, maar we zullen zeker nogmaals de natuur gaan opzoeken. Hieronder alvast enkele beelden van de eerste 5 minuten. 🙂

IMG_1689

IMG_1687

Na de middag zijn we naar de westelijke en noordelijke markt geweest. De markt in het westen is redelijk klein, maar zeer gezellig. Hier is het op dit moment ook totaal niet druk.

IMG_1766

IMG_1772

IMG_1773

Het was heel goed weer toen we van deze markt naar de volgende markt wandelden en ik had meteen het gevoel dat ik aan het verbranden was. In de verte dreigden de donkere wolken wel, maar het heeft toch nog even geduurd voordat de grote regenbui losbrak. De noordelijke markt was heel groot, we zijn er eens door gewandeld en ik denk dat we maar een heel klein deeltje van de markt gezien hebben. Het was er ook enorm druk en chaotisch. Op deze markt denk ik dat je werkelijk alles kunt vinden: huishoudmateriaal, voeding, auto-onderdelen, speelgoed, kledij,…

IMG_1786

IMG_1794

IMG_1797

Na het bezoekje aan de markt zou Frédéric ons komen ophalen ondertussen moesten we gaan schuilen, want de regenbui was gearriveerd. Nadien hebben we nog even een toertje door Antsirabe gedaan met de auto en hebben we weer wat ideetjes voor leuke activiteiten of wandelingen opgedaan. In de avond hebben we een spelletje kaart gespeeld en wat gesport. Nog even wat schoolwerk en dan gaan slapen.

IMG_1802

Zondag hadden we verschillende activiteiten gepland: we zouden beginnen met het kerkbezoekje, dan de was en na de middag gaan zwemmen en naar de sportterreinen gaan. Het noodlot heeft echter anders beslist. Valerie was in de nacht heel onrustig en had zeer warm. Ze had koorts en voelde zich slapjes en zou best in bed moeten blijven liggen. In de ochtend was de koorts al wat gedaald, maar ze voelde zich helemaal niet goed. Ik ben wel naar de kerk gegaan, heb de was gedaan samen met de hulp van Lala en heb wat in de zon gezeten (natuurlijk zijn mijn benen rood verbrand, maar alles is beter dan wit!) en om af te sluiten nog wat gesport. Het zwembadbezoek zullen we een andere dag doen als Valerie weer helemaal tiptop is. Momenteel hoop ik alleen dat ze zich snel beter voelt en weer haar energierijke  en enthousiaste zelf kan zijn!!

Volgende week zullen we proberen wat meer te laten weten, maar jullie hoeven niet ongerust te zijn. We vervelen ons niet!!

3 gedachten over “Weer een weekje voorbij!”

  1. Hey Kelly, al bij al een druk en gevuld weekend he! Hopelijk voelt Valerie zich ondertussen al wat beter en heeft ze niet de griep te pakken zoals hier! En waarschijnlijk gaan jullie nog veel kunnen gaan zwemmen he, en anders…water genoeg he :-). Veel plezier!!

  2. Dag Kelly,
    Een goed gevuld weekend, zo te lezen.
    En ook op weekdagen hebben jullie veel te doen.
    De patiënten mogen blij zijn met jullie inzet.
    Je kan alleen maar hopen dat ze, na jullie vertrek, ook verder zullen verzorgen.
    Week 5 begint vandaag (ik stel vast dat ik ook aan mijn vijfde week ’thuis’ begonnen ben). Met de knie verloopt alles goed.
    Wonde goed genezen, kan al weer goed stappen (wandelen) en ga alle dagen naar de kinesist. Blijven oefenen…..en hopelijk weldra weer met de loopschoenen op pad ! Ik kijk er al naar uit.
    Hou je goed, let op met ‘verbranden door het zonnetje’ en wens Valérie veel beterschap.
    Dikke kus,
    Mama Dina,

  3. Natuurlijk ga je je vriendin steunen . Spijtig dat ze effe minder aankan . Niet zo vreemd dat ze zwakker wordt , westerse eetgewoontes kunnen niet op een paar weken veranderen .

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *