Erasmus Study Finland

Margot 16/02/2021 – tweede dag sinds aankomst

Voorbereiding

Het inpakken en de voorbereidingen voor deze verplaatsing namen tijd in. Vanaf er groen licht werd gegeven, moest je veel regelen: documenten met de Finse universiteit TUAS (grant agreement, CV, taaltest, motivatietekst, acceptance letter…), gezondheidsregelingen (covid, MRSA, vaccins). Ik heb zelf ook veel tijd gestoken rond het inpakken. Ik kocht al warme kledij aan in Decathlon (#notsponsored) zoals lange mouwen, truien, sokken, handschoenen. Toen ik het thuis opzocht, was het gemiddelde in januari rond -5°. Bij aankomst was dat toch anders 🙂

Alles moest in een grote koffer en handbagage. Het was een avontuur om dat dicht te krijgen. Ik werd met de auto naar het vliegveld gebracht en mijn gezin heeft mij uitgezwaaid. Ze zijn zover mogelijk meegekomen, maar door COVID werden ze vroeger tegengehouden dan normaal. Ikzelf had een vliegtuigticket geboekt via Finnair. Deze vlucht was duurder, maar rechtstreeks. Zo moest ik niet nadenken over vertragingen of het verliezen van bagage/tijd. Ik moest vele checkpoints door, maar werd maar 1 keer gevraagd achter mijn reden van reizen. Ik neem aan dat het in hun systeem stond? Ook werd mijn negatieve test niet gevraagd, wat ik toch meerdere keren aanbood.

Verplaatsingen

In het vliegtuig zelf zag ik dat we maar met weinigen waren, ongeveer 20 personen. Dat staat gelijk aan: veel plaats. Omdat ik zo laat in de avond vloog, was er niet veel uitzicht. De vlucht duurde 2,5 uur, maar voelde langer door het tijdsverschil van een uur. Ik wist niet dat we met de trap naar beneden gingen en meteen in contact kwamen met de koude lucht. Iedereen stapte op een busje dat ons bracht naar het gebouw. De kou viel nog mee!

Ik had vooraf een busticket besteld en wachtte op de bus. Als je lang in de kou wacht, merk je dat er net een sneeuwstorm was geweest. Het was -20°, maar die daalde in de nacht verder tot -23°. Dat klinkt verschrikkelijk koud en dat is het ook, maar het is nog te verdragen met handschoenen. België had op dat moment alleen maar sneeuw in de Ardennen. De busrit duurde een dikke 2 uur omdat de kou ervoor zorgde dat de straten glad werden. Je zag vaak machines ijs van de weg schrapen. Omdat het laat was bij aankomst in Turku, heb ik overnacht in een Airbnb. Retrodorm was niet open op die uren.

Retrodorm, starting package, student tutors

Na overnachting ben ik naar Retrodorm vertrokken en Hazel gaf me mijn sleutel en een housetour van de belangrijkste delen. Wist je dat de sloten in Finland omgekeerd werken? Een slot dichtdraaien moet je averechts doen; frustrerend bij elke deur. Doordat we student tutors toegewezen kregen, hadden zij niet alleen de sleutels geregeld voor ons, maar ook mijn starting package in mijn kamer gezet! De package is handig, omdat daar enkele benodigdheden inzitten. Ook al heeft Retrodorm dit, toch zijn sommige dingen een meerwaarde (extra kussen/deken, eigen mok, eigen glas…..). Ik heb een kamer gekregen op het einde van de gang, wat een gehandicaptenkamer is. Voordelen: grotere kamer, grotere tafel! Nadeel: het is gemaakt voor een gehandicapte, de spiegel in de badkamer staat zéér laag en ik zie alleen mijn buik. Meer info over Retrodorm vind je zelf op retrodorm.fi. Ik ben hier nog geen twee dagen, maar Retrodorm heeft mij al goed ontvangen. Of toch de studenten die hier al verblijven. Je komt vele nationaliteiten en talen tegen en ook vele studierichtingen. Er zijn in ons gebouw 5 verdiepingen, maar deze zijn niet vol. Er zijn minstens 58 studenten, zo staat het toch in de Whatsapp groep toch!

Ik denk dat dit het voornaamste is. Hazel en ik zijn al tweemaal samen naar de winkel geweest om eten te kopen en extra spullen (wasmiddel, vuilniszakken, handschoenen…..). Dat is even stappen door de sneeuw en witte wenkbrauwen.

P.S. De foto’s hierbij zijn juist achter de gebouwen van Retrodorm (ik hoop dat ze zichtbaar zijn)!

Het inpakken… Pfoe, dat woord alleen al geeft opnieuw rillingen. Om te beginnen had ik GEEN idee wat ik allemaal moest meenemen. Het moeilijkste: HOEVEEL KOUSEN??? Na heel veel dagen nadenken, tegenstribbelen en wat hulp van mijn moedertje had ik eindelijk alles klaargelegd.

Nu konden we over naar het volgende probleem: welke valies? Elke valies gewogen en afgemeten en voila gekozen, DE BLAUWE IS HET! Nog geen 10 min later had ik door: dees gaat em niet worden… Slechts iets meer dan de helft paste erin?! Een klein overlegje met de ouders en hupla, nieuwe goedkope valies gekocht. Megagroot, bijna ALLES paste erin! 😮 Little did I know… Uw valies mag blijkbaar maar een bepaalde afmeting hebben. Uiteraard viel die van mij daar lichtjes buiten. Er zat niets anders op… NIEUWE VALIES! Ondertussen was ik het inpakken ZO beu dat ik de hulp van mijn moedertje heb ingeschakeld (AGAIN). So far, so good…

Mijn vlucht vertrok donderdag om 7u20 in Zaventem. Zoals verwacht, na een korte nacht en vroege ochtend, was ik helemaal niet moe (lol) maar vooral SO EXCITED! Op de luchthaven leek het alsof er maar één vliegtuig vertrok, de mijne. Wachtend in de rij zag ik bijna iedereen twee valiezen voortduwen. Ik begon al wat aan mezelf en mijn valies te twijfelen tot ik besefte dat het toch te laat was. De luchthaven was zo leeg… Dus ik dacht: snel chipje kopen en naar de gate! Het vliegtuig was zo vol, er was maar 1 plaats vrij! (En dat was nu net die naast mij hehe!) Uit het raampje zag ik bij aankomst mega veel SNEEUW! Oke genoeg gestoeft, daar stopte het geluk… Ik kwam als een van de laatste mensen uit het vliegtuig. IJSKOUD!! Busje op, paspoortje checken, covidtestje laten zien en hup naar de bagage! Bijna iedereen had zijn TWEE bagages al. Ik wachtte drie bagagetoertjes tot de man naast mij zei ‘your bag is not comming girl, you should give up.’ And I was like NOOOO!! Ik dacht meteen: geen paniek. Familie Vissers heeft dit ELKE KEER voor, dus ik ben het gewend. LOL NOT! Ik belde direct mijn ouders (slechts lichtjes in paniek) voor advies. De man aan de balie liet mij een formulier invullen en zei: ‘u heeft uw bagage binnen enkele dagen.’ EnKeLE DaGEn??? Gelukkig is het land warm genoeg en kan ik best drie dagen overleven in dezelfde Belgische kleren. (TRAAN)

Oke geen paniek, zoals ik al zei heb ik dit eerder meegemaakt (VISSERSVLOEK). Ik wilde de bus nemen naar Turku, vond deze niet dus ging naar de trein. Na wat typisch gesukkel was ik er eindelijk geraakt. Ik werd opgewacht door de twee liefste meisjes van Turku (tot nu toe xd). Onderweg naar mijn kamer lieten ze mij reeds enkele leuke en nuttige plaatsjes zien onderweg. Eenmaal aangekomen in Retrodorm toonden ze mijn verblijf en vertrokken weer. Het uitpakken van mijn spullen duurde 5 min (TRAAN) waardoor ik snel naar de winkel kon voor eten. Ik snapte niets van het slot dus liet mijn kamer gewoon open. Ik kocht enkele essentiële spullen en een instant knorr pasta waar je enkel kokend water bij moest doen. Toen ik terugkwam zocht ik uit hoe het slot werkte en ging ik mijn eten klaarmaken. Ik zette mijn warm eten in mijn kamer en zag dat ik een vork was vergeten. Ik doe mijn kamer dicht en loop naar de keuken. Je kan het misschien al raden… INEENS krijg ik mijn deur niet meer open. Hier stond ik buiten helemaal alleen, zonder vrienden en zonder eten. Security guy kwam mij gelukkig helpen na EEN HALF UUR?! Ondertussen goed uitgelachen door en kennisgemaakt met al mijn gangroomies. Zij waren zo lief! Al bij al kon ik ook zelf goed lachen met mijn miserie.

WHAT A DAY!

Ondertussen 2 dagen verder: nog steeds GEEN valies 🙁