Een week geleden onderbrak ik (Hazel) mijn stage even voor wat de meest memorabele reis van mijn leven zou worden. Oke, dat klinkt een beetje overdreven… WACHT MAAR!
Een van de grotere verwachtingen van een reis in het hoge noorden is natuurlijk het noorderlicht, AURORA (klinkt beter, ni?). Na wat gesprekjes met lokale Finnen en een vriend die een week eerder naar Lapland was gegaan, zag het er niet veelbelovend uit. Het noorderlicht bleek zeldzamer dan gedacht… De teleurstelling zakte al een beetje in mijn schoenen, maar mijn vriendinnen bleven zeer positief.
Samen met Duitsland en Slovenië vertrok ik met de nachttrein op reis. Dumb, Dumber en Dumbest dachten dat een bed in die trein niet de moeite waard was, OH JAWEL!! Totaal niet uitgeslapen kwamen we aan in het beloofde Lappi. Als drie coole volwassenen huurden we een prachtige witte auto, waarna het rondcruisen kon beginnen. (Ondanks de kleine schrik die we hadden, was autorijden easypeasy)
We hadden op voorhand een hele route uitgestippeld en al heel wat activiteiten vastgelegd. Dag 1 ging een rustig dagje worden met een bezoekje aan de grote man, SANTA OFC. Zenuwachtig en verlegen maakten we een foto en deelden we een klein gesprekje in onze eigen taal (HOE COOL??). De volgende dag stonden we reeds vroeg op om te gaan ijsklimmen. Down the road gezien? Exact, dat was mijn inspiratie. WAUW! Dit was meteen de meest zalige activiteit van de trip. Verder hebben we op een snowmobile gereden, een hondenslee bestuurd en visjes van onder het ijs gevangen 🙂 Uhu, jaloersheid is terecht! Buiten al deze fantastische activiteiten hebben we veel gewandeld en prachtige uitzichten gezien.
Nu moet ik zeggen, al de stereotype Finnen verschuilen zich volgens mij in Lapland. Zeer vriendelijke mensen maar het zijn geen echte praters… Wij maar mopjes maken en hopen op een kleine glimlach die maar zelden komt… Kan de situatie wat ongemakkelijk maken, of grappig natuurlijk! Dat is hoe ge het bekijkt.
Maar hoe zit dat nu met dat noorderlicht? AWEL! Dag 1, gene vette… Dag 2 leek het ook niet te worden, maar niet getreurd, we hadden nog 6 dagen te gaan. Toch besloten we die avond om nog snel om 20u50 een biertje te gaan halen (21u is de avondklok voor alcohol). Op het nippertje gehaald, maar door de adrenaline slagen we bij het naar huis rijden de foute weg in… Omkeren dus! Zien wij bij dat draaien toch geen groene schemer? WOEHOEW IK ZIE HET!! Oke, zoals we verwacht hadden is het veel beter zichtbaar op camera dan met het blote oog, maar nog steeds PRACHTIG. Little did we know dat we het vanaf dan ELKE avond zouden zien. En hoe? Super bright en zo schoon… Zelfs met het blote oog was het adembenemend. Lucky girls zeiden we iedere avond tegen onszelf…
Ge moet niet schoon zijn om geluk te hebben, maar het helpt duidelijk wel!
Heel deze trip zat vol met gelukjes. Zalig weer, leuke vriendschappen en ongeziene activiteiten. Wat wilt ne mens nog meer?
Nou, DOENDOENDOEN dus 🙂
Moika x
Ps: Rendier, ge moet het gegeten hebben maar tis niet zo lekker!
Pss: Ja onze achtergrondafbeelding is nu een foto die ik zelf maakte (zonder filter, geloof het of niet maar tis echt waar!) hihi