Bij onze aankomst waren er geen grote culturele verschillen waar te nemen. Ook onze gastouders leven op een vrij westerse manier waardoor de verschillen niet echt opvielen. Het culturele verschil, op gebied van thuissituatie, waar ik het meeste aan moet wennen is het eten. In België eten we één soort groente, aardappelen en een stuk vlees. De maaltijden die we krijgen van het gastgezin bestaan uit zoveel meer. Een voorbeeld: kip, rijst, aardappelen, pompoen, wortelen, erwten en maïs. Ook was het meteen duidelijk dat er met veel meer vetstof gekookt wordt dan we gewoon zijn.
Eens gestart op de stage werd pas duidelijk hoe groot de verschillen echt kunnen zijn. Zoals eerder vermeld loop ik stage in een organisatie voor blinden en slechtzienden. Er werd mij op voorhand verteld dat ik vooral met de kinderen zou werken. Aan de hand van die informatie had ik verwacht om te kunnen werken aan het verbeteren en onderhouden van de dagelijkse activiteiten en handelingen. Uiteindelijk is dat helemaal niet waarvoor ik word ingezet.
Mijn stage vindt plaats in de preschool die dient ter voorbereiding op de “grote” school. Na het krijgen van die informatie verwachtte ik een klas met kinderen van ongeveer dezelfde leeftijd. Uiteindelijk bleek het te gaan om een klas van maximum tien kinderen. Elk kind heeft vaste dagen waarop hij of zij naar school komt en komt dus niet elke dag. Dit systeem was voor mij heel verwarrend aangezien die zelden tot nooit voorkomt in België. Daarnaast varieert de leeftijd van de kinderen tussen anderhalf jaar en twaalf jaar oud. Die grote verschillen maken het heel moeilijk om telkens een gepaste activiteit te vinden in de groep. Vaak wordt de groep dan ook opgesplitst, maar op die manier leren de kinderen niet samen te spelen. Om het vinden van een activiteit nog moeilijker te maken, gaat het niet alleen over kinderen met een visuele stoornis. De meeste kinderen hebben naast de visuele stoornis ook nog één of meerdere andere problematieken.
Het verschil tussen beide culturen heeft een grotere invloed dan gedacht!