Hey hey iedereen, week zeven zit er al op sé. Het einde van mijn stage komt in zicht (spijtig genoeg). Ik heb het hier echt wel naar mijn zin. Ik word het leventje hier zelfs al gewoon haha! De ergotherapie is hier wel interessant om eens mee te maken. In het begin had ik vaak het gevoel van “wow, met deze patiënt zou ik zoveel kunnen doen”, maar eigenlijk doet men het niet. Wanneer men op school aangeleerd krijgen dat de patiënt centraal staat, wordt dit hier echt wel heel letterlijk toegepast moet ik zeggen. Ik werk enkel op vraag van de patiënt en voer enkel de verwachtingen van de patiënt uit. Ook al zou ik 100 dingen zien waaraan gewerkt zou kunnen worden, toch kan ik deze dingen enkel maar voorstellen. Want als de patiënt dat niet belangrijk vindt, kan en mag ik mij als ergotherapeut hier niet op focussen. Soms is dat wel een moeilijke uitdaging om deze dingen van ons af te zetten en te zeggen van “oké, hier zal ik niet aan werken”. Natuurlijk werk ik dus wel aan andere dingen, zoals het uitvoeren van woningaanpassingen. Ik dacht in het begin dat ik wel een volledige aanpassing zou kunnen observeren, maar dit heb ik wel heel erg overschat. Het duurt vrij lang vooraleer alles in orde is, en vooraleer de papieren en de financiële aanvragen goedgekeurd zijn. Volgens mij houden de administratieve taken ons tegen, waardoor we ons werk op een hele lange termijn uitvoeren. Maar ja oké, uiteindelijk is het natuurlijk heel belangrijk om bij deze begeleidingen alles stap voor stap te doen. Het geeft zo ook de tijd aan de patiënt om alles zelf te beseffen en te verwerken. Soms is het voor de patiënt moeilijk om al de woningaanpassingen in zijn eigen huis te accepteren en te zien, omwille van zijn gewoontes. We veranderen eigenlijk iemand zijn routines en dit is niet altijd even gemakkelijk. Naast al deze woningaanpassingen die ik heb meegemaakt, heb ik ook weer veel adviezen mogen geven aan de patiënt, heel veel informatie opgezocht om deze te laten visualiseren bij de patiënt waarbij ze mij goedkeuring geven over wat ik voor hen gevonden heb. Nadien volgt heel vaak een testmoment met het materiaal om na te gaan of dit wel degelijk de zelfstandigheid van de patiënt optimaliseert en hem zal helpen in het dagelijkse leven. En ja, dit zijn zowat allerlei dingen die ik deze week heb gedaan. Ik vind het heel interessant om de ergotherapie vanuit deze bril te bekijken. Ik zal nog goed genieten van mijn laatste twee weken, maar jullie zullen zeker nog van me horen.
Dikke kusjes ! 😀