Eerste wondzorgen

30/04/18

Eerste week is reeds achter de rug.
Ik heb deze week 5 dagen op 7 gewerkt, inclusief weekend. Door die lange shiften heb ik soms het gevoel dat een zorg die ik ’s ochtends heb uitgevoerd, gisteren was haha. Maar buiten dat is het wel een mooie leerkans om patiënten nog meer in hun dagdagelijkse ritme op te volgen en te observeren en zo ook de continuïteit van de zorg nog meer te waarborgen. Komende weken zal ik echter steeds 3 dagen op 7 stage lopen, wat denk ik wel minder vermoeiend zal zijn.

Ik heb afgelopen drie dagen af en toe geprobeerd om foto’s te nemen van bepaalde zorgen die ik hier toedien. Zoals ik reeds vertelde liggen er tegenwoordig veel patiënten orthopedie op onze dienst. Wat dus veel wondzorg betekent. Een simpele wondzorg bestaat hier uit 4 fases. Je begint met met het aanbrengen van een Betadine Scrub 4% (rode flesje). Dit is een op jodium gebaseerd antisepticum waarmee we de huid gaan reinigen om zo infectie te vermijden. Dit terzijde wordt het middel ook gebruikt door de patiënten om hun pre-operatief te douchen. De tweede fase is reinigen, dit gebeurt logischerwijze met NaCl 0,9%. Hierna volgt het drogen, waarop de laatste fase volgt, namelijk het aanbrengen van Betadine Dermique 10% (gele flesje). Een antiseptisch en desinfecterend middel, ook op basis van jodium. Waar bij ons een wondzorg meestal gewoon uit reinigen, drogen en ontsmetten bestaat, hebben zij dus een stapje meer. Ook hechten ze er hier veel belang aan dat je nooit met de pincet die je hebt gebruikt op de huid van de patiënt, terug gaat naar je steriel veld. Je moet dus altijd zorgen dat je een pincet behoudt die je enkel en alleen voor je steriel veld gebruikt. Dit wil zeggen dat je bijvoorbeeld je kompressen steeds uit je steriel veld opneemt met één en dezelfde pincet, en dit kompres dan overpakt met de pincet waarmee je naar de wonde toegaat.

Droog aseptische wondzorg, totale knie prothese. Foto voorafgaand aan de zorgen.

Voorbereiding droog aseptische wondzorg

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Verder was er voor mij één specifieke patiënt uitermate interessant. Ik heb in haar casus enorm veel voor het eerst mogen tegenkomen in praktijk. Om te beginnen was het mijn allereerste wondzorg met een tubulaire drain + wonddrainagezakje. We hebben hier echter vrij recent les over gehad. Hoewel het in praktijk altijd toch dat tikkeltje anders is dan in de les, heeft dit me zeker wel geholpen.
Bij dit soort wondzorgen reinigen ze de drain + legen ze het zakje hier doorgaans elke dag en om de drie dagen wordt het zakje vervangen. Spoelen doen we door met een steriele spuit NaCl 0,9% in de drain te spuiten, zodat het vuil uit de wonde kan wegspoelen, en zo ook meteen het zakje gespoeld word. Dit doen we door de drain met een steriel kompres te fixeren, of door steriele handschoenen aan te doen. Indien het zakje moet vervangen worden gaan we vervolgens plakresten rondom de wonde verwijderen en de wonde zelf nog eens extra reinigen met “serum phy” beter bekend als “serum physiologique”, beter bekend als fysiologisch water, namelijk NaCl 0,9%. Klinkt heel logisch allemaal, maar als je voor het eerst hoort “Est-ce que tu peux me passer le serum phy stp” is het toch even nadenken haha. Ik ben althans heel blij dat ik al wat ervaring heb in de Franse woordenschat heb, dankzij mijn stages die ik reeds in Brussel liep.
Over de wondzorg zelf kan ik niet meer veel vertellen buiten dat het vrij vlot verliep.
Deze casus was buiten de wondzorg echter ook heel boeiend. Het is een dame die een pancreaskanker heeft laten weghalen, en dus een serieuze ingreep achter de rug heeft.
Het was ook de eerste keer dat ik gewerkt heb met een Salem-Sump sonde voor actieve aspiratie van de maaginhoud. Deze hebben ze geplaatst aangezien de patiënte last had van post-operatief braken. Hiernaast heeft ze in de afgelopen dagen toch wat serieuze complicaties opgelopen. Het begon met dat ik samen met mijn collega toch wat roodheid opmerkte t.h.v. haar PICC line katheter, namelijk aan de mediale zijde van haar bovenarm. Ook de PICC line was nieuw voor mij, via deze katheter werd haar totale parenterale voeding (TPN) toegediend. Deze hebben ze bijgevolg weggehaald en vervangen door eentje aan de andere kant. Nu blijkt sinds eergisteren dat ze ook nog eens een pneumothorax heeft opgelopen tijdens de operatie. De details ervan heb ik niet weten achterhalen. Het zou te maken hebben gehad met een drain die tijdens de operatie een van de longen zou doorprikt hebben.
Wat mij in deze situatie vooral sneu zat is dat ik mij niet capabel genoeg vond om hierover met de familie te spreken. Hoewel de patiente stabiel was, zag je echter dat de familie hier toch wat van slag door was. Verder dan een “Est-ce que je peux faire quelque chose pour vous” ben ik niet geraakt. Ik kreeg hier meteen ook flash back naar het moment eerder deze week toen er een patient op onze dienst gestorven is, in bijzijn van zijn dochter. Ik voel mij duidelijk nog niet genoeg op mijn gemak om in het Frans over een gevoelig onderwerp te praten, laat staan een gevoelig gesprek aan te gaan. Ergens is dit natuurlijk wel logisch, maar toch ben ik hier wat teleurgesteld in mijzelf. Ik hoop dat ik hierin nog kan groeien komende weken. De dame is intussen echter overgeplaatst naar intensieve zorgen, aangezien het voor ons praktisch niet meer haalbaar was om haar de nodige aandacht en zorg te verlenen.

Tubulaire drain + wonddrainage zakje. Foto voorafgaand aan de zorgen.

Verder was het een heel fijne week. We hebben gisteren ook afscheid van een collega verpleegkundige moeten nemen die naar Bretagne verhuist. Hoewel ik niet zo nauw met hem samenwerkte, aangezien hij verantwoordelijk was voor de andere gang, zal ik hem toch missen komende weken. Hij gaf namelijk altijd heel enthousiaste en uitgebreid uitleg als ik hem iets vroeg. Ook vroeg hij me mee wanneer hij zorgen ging toedienen die hem interessant leken voor mij om mee te volgen. Meer kan je als stagiaire niet vragen van een collega!

Samengevat, een drukke maar leuke en leerrijke week dus! Ik hoop dat ik tijdens de weken die mij resteren wel nog wat meer tijd vind om ook Parijs zelf nog wat verder te ontdekken. Daar heb ik tot nu toe namelijk nog niet echt de tijd voor gevonden.

Eerste indrukken

25/04/18

Eerste twee stagedagen zijn achter de rug. Ik schrijf vandaag vanuit een heel gezellig café/restaurantje bij mij in de buurt, La Recyclerie genaamd. Heb net een latte vanille besteld en voel me al bijna een echte Parisienne.

Het is vandaag mijn eerste verlofdagje, en dat kon ik zeker en vast al gebruiken. Het grootste verschil hier is namelijk dat we shiften van 12 uur werken, van 8h ‘s ochtends tot 20h ’s avonds met een uurtje middagpauze. Was dus wel even slikken toen ik dit vernam. Verbazend genoeg lukt dit me wel aardig. Buiten een hongerige maag af en toe, hou ik het goed vol tot nu toe. Ik sta op een dienst chirurgie, met voornamelijk urologie en digestieve heelkunde. Hiernaast hebben we echter ook vaak patiënten van orthopedie en cardio aangezien deze diensten in verbouwing zijn. Heel veel nieuwigheden voor mij dus. Zeker als ik jullie vertel dat ik tot nu toe nog nooit een stoma had gezien of het plaatsen/weghalen van een blaassonde had mogen bijwonen. Ik heb tijdens de eerste uren van mijn stage hier ook meteen mijn eerste ervaring met een overlijden gehad. Het ging om een man met uitgezaaide darmkanker die elk moment ging overgeplaatst worden naar een palliatieve dienst. Daar is hij jammer genoeg niet meer geraakt. Het waren dus veel nieuwe indrukken bijeen. Komende weken worden beslist een heel leerrijke ervaring voor mij. Ik heb echter al een bundeltje meegekregen met de nodige informatie over veel terugkomende pathologieën en ingrepen. Ik weet dus zeker al wat te doen.
Maar dankzij mijn stagebegeleidster, Noëmi genaamd, zie ik mijn komende vier weken hier nog meer dan tevoren zitten. Ze is namelijk heel vriendelijk, begripvol en vooral aangenaam om mee samen te werken. Hier ben ik dus heel tevreden over, aangezien elke medestudent die dit leest, mij wel begrijpt als ik zeg dat dit je stage-ervaring echt kan verrijken of volledig kan ontsieren.

Ben benieuwd wat de rest van de week met zich mee zal brengen!

La Recyclerie

La Recyclerie

Aankomst

22/04/18

Aangekomen in Parijs!

Het is nu zondagavond en heb mijn eerste volledige dag en nacht doorgebracht. Wat een aangenaam ontvangst, ik voelde mij meteen welkom. Mijn kot dat zich in quartier Montmartre bevindt is helemaal goedgekeurd. Ook mijn kotgenoten vallen reuze mee. Gisterenavond hebben ze mij meteen meegenomen voor een picknick langs het kanaal met wat vrienden van hun. Mijn taalvaardigheid werd dus al meteen op de proef gesteld. Ik merkte al snel op dat ik mij binnen een zeer politiek en sociaal geëngageerde vriendengroep bevond. Zo ben ik deze voormiddag ook mee gaan helpen koken in een kantine waar ze lunch aanbieden aan vrije bijdrage om zo “les exilées” te steunen. De maaltijd (voor, hoofd én nagerecht) is gemaakt van enkel en alleen gerecupereerd voedsel, zodat alle winst naar het goed doel kan. Vond het fantastisch om hier een bescheiden bijdrage in te kunnen leveren. Het was niet alleen gezellig en lekker, ook het idee dat je bijdraagt aan een poging tot een mooiere samenleving vond ik zeer voldoening gevend.

Morgen word ik om 9h op mijn stage verwacht. Toch een beetje gezonde stress, maar vooral zeer benieuwd!

Mijn slaapkamer voor komende vier weken

Quartier Montmarte, met La basilique du Sacre Coeur

Mijn sociaal geëngageerde en heel lieve kotgenote, Zoë

La cantine des Pyrénées