Hallo iedereen. Hier ben ik dan al 8 weken in Kaapstad, ongeloofelijk.
Week 8 betekent dus dat ik aan mijn 7de week op stage ben. Stil aan begint het op zijn einde te lopen. Ik voel mij nu al helemaal deel van het ergo team. Om een goeie samenwerking te houden, bespreek ik elke ochtend met de ergotherapeuten de sessies dat ik heb voorbereid. Op het einde van de dag ga ik ook naar elke ergotherapeut om de sessie te bespreken zodat ook zij zicht hebben op de vooruitgang en/of moeilijkheden. Meestal zitten de ergo’s er nog bij tijdens mijn sessies. Ze kijken maar laten mij wel doen. Als ze iets anders of dringend te doen hebben, vertrouwen zij mij ook om de interventies alleen te geven. In Vista Nova maken ze gebruik van papieren cliëntendossiers en niet digitale zoals in België. Na elke sessie moet ik dus opschrijven wat ik heb gedaan, aan welke doelen ik heb gewerkt en hoe het kind het heeft gedaan tijdens de therapie. In het begin was het nogal aanpassen dat alles schriftelijk gebeurde omdat het meer tijd in beslag neemt. Als je het dossier van een kind wilt lezen, moet je deze gaan uitlenen aan het secretariaat. Daar heeft elk kind een bundel met hun schoolrapporten, rapporten van de disciplines, de afgenomen assessments… De rapporten zijn wel uitgetypt op de computer en daarna afgeprint. In de keuken van de OT department en in elke bureau van de ergotherapeuten is er een computer aanwezig. Ze hebben echter geen programma voor digitale cliëntendossier waardoor alles op papier gebeurt.
Deze week heb ik assessment geobserveerd zodat ik ze in het vervolg zelf kan uitvoeren. De assessments dat ik heb geobserveerd zijn de TVPS (test of visual perception skills) en de DTVP 2 (development test of visual perception). Zoals in week 1 uitgelegd, is de visuele perceptie een grote focus bij de ergotherapeuten. Deze twee testen worden gebruikt om de visuele perceptie van de kinderen te meten. Bij een lage score wordt er dan gekeken of het kind in het volgend jaar naar een groepstherapie kan gaan waar deze visuele percepties geofend worden. Ook in de individuele therapies wordt hier aandacht aan besteed. Omdat deze testen lang kunnen duren, geven de ergotherapeuten de kinderen pauze. Zo mogen zij naar de speeltijd gaan en komen dan terug na de speeltijd om het assessment af te maken. Op vrijdag mocht ik zelf de DTVP-2 afleggen. Er was een kind in Grade R waarbij deze assessment afgenomen moest worden. Hij had moeilijkheden in de klas en er was een vermoeden van ADHD. Hiernaast dachten de leerkrachten en therapeuten dat het beter was om hem te laten blijven zitten. Natuurlijk kan dat niet zo maar. De DTVP-2 was dan om te zien waar hij stond met zijn visuele percepties om (als het nodig blijkt te zijn) objectieve redenen van blijven zitten te kunne geven. Om de test zo gestandaardiseerd mogelijk af te leggen, had ik een instructieblad gekregen waar de woording van de assessement uitgetypt was. Ik had deze op voorhand al meerdere keren gelezen en ook gebruikt tijdens de assessment. Ik heb in al mijn stages amper assessments moeten uitvoeren waardoor dit iets heel nieuws was. Omdat het kind zich niet tijdens de gehele test kon concentreren, werd er besloten om de test op te splitsen in twee delen en de rest een andere dag te doen.
Het weekend was Halloween weekend. Hier in Kaapstad wordt halloween onder de jongeren goed geviert. Op vrijdag zijn we gaan costumes shoppen voor het weekend. De eerste dag was ik ‘the 3 blind mice’ met 2 roomies, Reyna en Rachel. Iedereen was verkleed en het was een heel gezellige avond. Jammer genoeg is deze avond wel slechter afgelopen. Mijn gsm, bankkaart en ID zijn gestolen. Mijn vrienden en ik waren naar een evenement gegaan in Woodstock met veel locals. Toen wist ik het niet maar Woodstock is bekend voor zijn pickpockets en het feit dat het niet echt veilig is. Niet alleen ik, maar ook 3 andere vrienden hebben hun gsm gestolen gehad op diezelfde avond. Dit is de avond dat ik heb gemerkt dat Zuid-Afrika zijn reputatie heeft voor iets. De locals zelf zeggen dat wanneer er veel toeristen bij elkaar zijn, dat je veel makkelijker bestolen wordt omdat je wordt gezien als makkelijke target. Deze avond was dus een echte Halloween tragedie. Er kwamen heel veel logistieke problemen bij kijken voor mij. Gelukkig waren mijn vrienden super helpvol en kon ik mijn familie bereiken om mij te helpen. Volgende dag was halloween weekend nog niet gedaan. Ons hele huis heeft zich weer helemaal verkleed om te gaan feesten voor Halloween.
Het weekend was heel moeilijk voor mij zonder geld, zonder GSM, zonder niks. Dit is de eerste keer dat ik even naar huis wou. Ondanks dit, ben ik wel nog blij dat ik in Cape Town ben. Gek genoeg ben ik al aan 2/3 de van mijn verblijf hier. Nog maar 4 weekjes te gaan. Ik ga er volop van genieten, met hopelijk minder tragedies.
Tot snel,
Tifany