El tiempo vuela

Geplaatst op door

We zijn hier ondertussen al langer dan 1 maand, bijna in de helft. Het is dus ook bijna tijd om te wisselen van stageplaats en daarom wou ik toch nog wat meer zeggen over mijn (Joyce) stageplaats. Ik heb in die 6 weken enorm veel geleerd, niet alleen over de fysieke revalidatie maar ook mijn Spaans is veel verbeterd. Ik kan veel makkelijker conversaties aangaan met patiënten en met mijn stagementor en de andere studente.

Op het vlak van fysieke revalidatie behandel ik ondertussen ook zelf een aantal patiënten. Een aantal patiënten komen niet enkel voor fysieke maar ook voor cognitieve revalidatie. Deze patiënten doe ik omdat mijn stagementor weet dat ik graag cognitieve training geef. De patiënten die komen hebben meestal 20 therapiesessies en hierdoor zijn er al veel nieuwe patiënten. Het grootste deel zijn patiënten met een radiusfractuur met als complicatie het sudeck syndroom of het complex regionaal pijnsyndroom.

Aangezien mijn Spaans veel beter is praten we nu veel meer tijdens de therapieën. Zo hebben we al onderzocht welke Belgische bieren mijn stagementor en medestudent kennen. Ik heb hun ook al wat basiswoorden Nederlands geleerd zoals goedendag, slaapwel en ontspan. We hebben het natuurlijk ook over de verschillen van de ergotherapie in België en Spanje gepraat. Vooral over de opleiding want zo heb ik een aantal dingen geleerd die ze hier niet of amper leren maar dit geldt ook omgekeerd.

Een ander groot verschil is het stagelopen zelf. Je wordt hier niet behandeld als stagair maar als collega. De stagementoren en andere zorgverstrekkers zijn super vriendelijk en praten en lachen ook over normale dingen, niet enkel over school en de stage.

Vorige week heb ik een kleine rondleiding gekregen in het ziekenhuis. Vooral op de gelijkvloers zie je nog veel restanten van het historisch ziekenhuis. Vroeger was het van de nonnekes en er hangen beschilderde tegels van hoe de patiënten vroeger werden behandeld. Er was ook een tekening van de gereedschappen die ze gebruikten bij operaties alhoewel het er eerder uitzag als de werkbank van een slager… Het laatste wat we te zien kregen was het pronkstuk van het ziekenhuis, de oude ‘farmacia’. Een kamer vol met potten met namen van medicijnen op, mooi om te zien. Ik heb hieronder ook een foto gezet van het therapielokaal en een foto met het meest gebruikte materiaal.

In de periode dat gepasseerd is hebben we natuurlijk niet enkel stage gedaan maar ook tapas gegeten 😀 We hebben een kleine onderlinge afspraak gemaakt (ik, Elfriede en Irina) om te proberen elke week 1 keer tapas te gaan eten. Op de meeste plaatsen is dit helemaal niet duur en oo zo lekker. We zijn ook naar het Romeinse theater gegaan. Dit ligt in het midden van de stad en is ontdekt tijdens graafwerken voor een appartement een aantal jaar geleden. Vorig weekend hebben we parque del agua bezocht, dit park is opgericht voor de expo in 2008. We zijn van plaza del Pilar via de Ebro naar parque del agua gestapt, zo zagen we de kathedraal ook eens van een andere kant. Het weekend werd afgesloten met een typisch Spaans dessert: crema catalana.    

Voor zaterdag staat er een uitstap naar Huesca gepland maar spijtig genoeg ook werken voor stage. Aangezien we woensdag van stageplaats wisselen moeten onze stageopdrachten dinsdag af zijn. Gelukkig kunnen we voor school werken in het zonnetje, de Spaanse zon maakt alles beter.

Zonnige Groetjes!!!

Typical Spanish: relax en tapas!

Geplaatst op door

Vrijdag werd naar onze gewoonte terug een filmavond. Zaterdag hebben we gewerkt aan onze opdrachten voor school, zoals onze bachelorproef. Saai maar moet spijtig genoeg ook gebeuren en aangezien het regende was het minder erg om binnen te zitten. ’s Avonds hadden we afgesproken met Irina. We waren goed op tijd vertrokken maar toch waren we te laat bij Irina. De reden? Een heel verhaal.

Op weg naar Irina werden we aangesproken door een man en een vrouw. Ze vroegen ons of we een kaars wilde aansteken in de kerk. We kregen een klein papiertje met een tekst uit de bijbel op (onmogelijk om te verstaan in Spaans). Daarna gaven ze ons een kaars en namen ze ons mee in de kerk. Daar werden we opgewacht door een vrouw die ons een hele uitleg gaf over Jezus en Maria (gelukkig richtte ze zich tot Elfriede want ik kon wat minder mijn lach inhouden). Daarna moesten we naar het altaar gaan en daar ging de vrouw op haar knieën zitten, euhm moesten wij dit ook doen!? We staken ons kaarsje aan en daarna moesten we een ‘wens’ schrijven. Hierna keken we rond ons en in de kerk zaten allemaal nonnen maar ook een aantal jonge mensen. De kerk was eigenlijk nog gezellig, er speelde een vrouw op de gitaar en de kaarsjes maakten het gezellig.

De vrouw vroeg of we wilden bidden maar gelukkig konden we ons hier uitpraten en konden we eindelijk verder stappen naar Irina. Buiten de kerk kregen we nog een ketting met de maagd van Pilar aan (mooi souvenirtje, aangezien dit het symbool is van Zaragoza). Na dit avontuur hadden wij wel een hongerke dus zijn we tapas gaan eten, suuper lekker. Wel niet altijd even handig om op te eten, gelukkig waren er genoeg servetten.

Daarna zijn we naar de Erasmusbar gegaan. We hadden juist de laatste bus gemist dus moesten we te voet. De campus hadden we deze keer snel gevonden maar we hebben heel de campus rondgelopen voor we de bar vonden. Hier was uiteindelijk niet veel volk, de meeste eramusstudenten kwamen dit weekend pas toe.

Zondag zijn we naar een vintagemarkt geweest in Las Armas. Voor we aan de markt kwamen werden we verrast door dansende Spanjaarden. Dit was super leuk om te zien, de muziek was vrolijk en de mensen dansten zonder te stoppen. En dit alles in het zonnetje. Wij werden hier instant vrolijk van en hebben hier toch even naar staan kijken. Spijtig genoeg kunnen we het filmpje hier niet uploaden. De markt zelf was klein maar gezellig.

Een redelijk rustig weekend dus, buiten ons avontuurtje op zaterdagavond :p

Groetjes!

Relajar en Zaragoza

Geplaatst op door

EINDELIJK het eerste verlengde weekend (spijtig genoeg ook meteen het voorlaatste). We maakten van dit verlengde weekend gebruik om de was eens te doen. Na verschillende bronnen te raadplegen hebben we een poging gewaagd en jaja alle kleren hebben het overleefd.

Daarna was er weer een tripje naar de winkel aangezien we zaterdagavond voor 4 mensen moesten koken. We verrasten Irina (klasgenoot) en Glenn (de vriend van Joyce) op de luchthaven en daarna hebben we samen op ons appartement gegeten.

Zondag was het feestdag, San Valero. Dit is het feest van de patroonheilige van Zaragoza. Op deze dag zijn er heel veel gebouwen en musea gratis open dus besloten we terug naar plaza del pilar te gaan en de grote kathedraal van binnen te bekijken. Spijtig genoeg mochten we geen foto’s trekken want het was nog veel mooier dan we dachten. We hebben daarna ook nog La Seo bezocht, dit is een andere kathdraal ook op plaza del pilar. Aangezien het zonnetje scheen zetten we onze toeristische trip verder richting parque grande. Daar hebben we ons voor het eerst eens in het zonneke gezet aan een mooie fontein, zaaaaaaalig!!!

’s Avonds zijn we voor het eerst gaan eten samen met Irina en Glenn. Ook dit moest op de spanish way, de restaurants openen pas om 20 uur maar wij waren al uitgehongerd om 19 uur. We maakten dus een tussenstop om iets te drinken en al een kleine tapas te eten. In het restaurant bestelden we na uitleg over het menu wat tapas, een visschotel en als dessert… moelleux met ijs 😀

Maandag was het nog eens tijd om aan de conditie te werken. Dit werd gedaan in de prachtige omgeving van parque grande. Na 2x een grote toer te lopen zijn we gestopt aan toestellen om wat krachttraining te doen. Elfriede heeft hier haar spierballen laten zien, bij mij (Joyce) ging dit iets minder goed. Duidelijk nog wat werk aan de winkel: Elfriede aan conditie werken en Joyce spierballen kweken.

Het verlengde weekend ging veel te snel voorbij. Gelukkig hebben we iets om naar uit te kijken, volgend weekend zijn de examens hier gedaan en kunnen we afspreken met de 2 meisjes die hun Eramus in Leuven hebben gedaan.

Vele zonnige groetjes!!!

Het leven zoals het is… werken

Geplaatst op door

We zijn halverwege de werkweek, eindelijk… Ondanks dat de stage heel leuk en interessant is zijn we blij dat het bijna weekend is. Het is spijtig dat we alle dagen van de week stage hebben, we hebben hierdoor niet veel vrije tijd buiten het weekend.

Stageplaats Elfriede: het is zowel een dagcentrum als een verblijfplaats voor mensen met Alzheimer. De therapieën die hier worden gegeven zijn altijd in groep. ’s Ochtends worden er oefeningen gegeven om de executieve functies en het geheugen te trainen. Dit is o.a.: objecten in de juiste volgorde plaatsen, memorie, … In de namiddag worden de executieve functies verder getraind met een andere groep patiënten. Op vrijdag wordt er ook creatieve therapie gegeven (zie foto mandala’s hieronder). Het Spaans is nog steeds moeilijk, zeker omdat de oudere mensen meestal een dialect gebruiken, maar het begint wel te beteren. Hieronder wat foto’s van de stageplaats.

Stageplaats Joyce: sinds de 2 andere studenten weg zijn, geeft mijn stagementor mij extra uitleg over de oefeningen die ze doet. Het is niet altijd even makkelijk om alles te verstaan maar ik begrijp het merendeel. Het lukt ook beter om af en toe een gesprek tussen mijn stagementor en de patiënt te volgen. De hele dag door komen er patiënten voor een half uur individuele therapie. Dit zijn patiënten met een CVA, radiusfractuur, artrose, … Ik heb al veel bijgeleerd over zowel de ziektebeelden als mogelijke behandelingen. Bij de patiënten met een hemiplegie werkt ze volgens een methode dat wij in België niet geleerd hebben, KABAT.

Tijdens mijn (Joyce) looptoertje vandaag heb ik nog veel mooie plaatsen van Zaragoza ontdekt, dingen die we zeker dit weekend kunnen doen! Parque Grande is het grootste park van Zaragoza en ligt blijkbaar helemaal niet ver van ons appartement. Toffe vooruitzichten voor dit weekend dus!

Tot zover het verslag van de hardwerkende mensen!

Groetjes uit het warme (jaja 14°C) en zonnige Zaragoza!

Zaragoza, Zaragoza, … dat is de stad van onze dromen!

Geplaatst op door

Na onze eerste week stage af te werken konden we beginnen aan het weekend, met een al iets betere kennis van Spaans. We begonnen de avond met een overheerlijk kippetje gevolgd door een filmke in bed.

We werden zaterdagochtend op ons gemak wakker. Na het ontbijt wachtte we op onze Chinese huisgenoot en haar vriendin om samen de stad te gaan verkennen. De eerste stop was plaza España, een groot rondpunt met standbeeld (zie foto hieronder). We vervolgde onze tocht richting Plaza del Pilar, het bekendste en grootste plein van Zaragoza. Hierop staat de beroemde Kathedraal. Deze ligt vlak naast de rivier Ebro. 

Na al een paar uurtjes te wandelen kregen we toch een hongerke. In de taverne namen we een lekker slaatje maar we waren de enige die een echt gerecht namen. De Spanjaarden eten hier namelijk veel later maar zolang konden wij niet meer wachten.

Hierna namen we de bus richting Palacio de la Aljaferia. Een heel mooi kasteel ingericht volgens de islamitische cultuur. De openingsuren waren geregeld naar de leefgewoontes van hier en dus moesten we een half uurtje wachten voor we binnen konden gaan. 

Nadat we terugkwamen van de winkel vroeg onze huisbazin of we zin hadden om mee iets te gaan drinken met haar vriendinnen. We begonnen de avond in een bar waar ze ook Belgische bieren hadden maar wij kozen voor een biertje van hier maar met soda, gaña con gaz. Aangezien we al om 20 uur vertrokken, hadden onze huisbazin en haar vriendinnen nog niet gegeten dus moesten we naar een andere bar. In deze bar was veel volk en deze was ook niet gezellig. Nadat ze hier iets hadden gegeten zijn we naar een gezellige pub gegaan (zie foto’s van het plafond hieronder).

Zondag= rustdag, dus goed uitgeslapen en alles op het gemakje (the Spanish way). Om toch eens buiten te komen en wat beweging te hebben zijn we in het park hier rechtover een toertje gaan lopen (jaja zelfs Elfriede, mits wat aanmoediging). Daarna werd de dag weeral afgesloten met een lekker avondmaal. 

Groetjes vanuit la bella España.

.

 

 

En el trabajo

Geplaatst op door

Het moment was daar, de echte start van onze 3 maand stage. Om 8.30 namen we de bus en gingen we, niet wetend wat ons te wachten stond, naar de stageplaatsen. Een spannend begin van onze dag.

Joyce: Ik werd meteen warm onthaald op de afdeling ‘rehabilitacion’. Ik volg samen met 2 andere studenten 1 van de 3 ergotherapeuten die in het ziekenhuis werken. Het ziekenhuis zelf is niet zo groot en dus weinig kans dat ik verdwaal, dit is natuurlijk nooit zeker bij mij… De dag loopt van 8.15 uur tot 14.30 uur en wordt gevuld door individuele therapieën vooral aan mensen met een CVA (hier ICTUS genaamd). Zowel de studenten als stagementor spreken geen Engels dus moesten we Spaans spreken aangevuld met gebarentaal.

Wat mij meteen opviel waren de middelen die ze hier gebruikte. De meeste dingen die ze gebruikte waren zelf gemaakt, ze zijn hier heel creatief want ze moeten het zo goedkoop mogelijk houden. Dit is leuk om ideetjes op te doen.

Elfriede: Ook op mijn stageplaats (een cntrum voor mensen met Alzheimer) werd ik warm onthaald, met bijhorende kussen (blijkbaar een gewoonte hier). Mijn mentor is ook heel lief en probeert haar best te doen om Engels te praten, maar de communicatie verloopt nog moeizaam. Ik probeer ook mijn beste Spaans boven te halen. Gelukkig is er nog een andere stagiaire die wel wat Engels praat en het Spaans vertaalt.
Ik werk deze week van 9u tot 13u. Maar vanaf volgende week van 9u tot 13u en van 15u tot 17u. In het centrum kunnen de cliënten op dinsdag rekensommen maken en krijgen ze geheugentraining.

Na onze stage was het nog een rustig namiddagje. We sloten de dag af met een heerlijke, zelfgemaakte ovenschotel. Zelfs onze Chinese huisgenote wou een stukje proeven en was onder de indruk. (jaja, we kunnen er wat van!) :p. Hierna hebben we samen nog wat Spaanse woordenschat opgezocht, hopelijk maakt dit het communiceren morgen wat makkelijker.

Groetjes uit het kouder wordende Zaragoza.

PS: nog steeds problemen met het uploaden van foto’s dus weer maar 1 foto, hopelijk morgen meer geluk.

De eerste echte drukke dag

Geplaatst op door

Vandaag was, zoals de titel het zegt, een drukke dag. Ook een sportieve dag want we hebben toch wat kilometers afgelegd. De dag begon met een uitstapje naar de winkel die hier, in tegenstelling tot bij ons, heel dichtbij is en dus te voet te doen is. Het nadeel aan te voet naar de winkel gaan is dat we alles ook moeten dragen en dat was deze keer heel veel aangezien we vanalles moesten kopen. Zwaar beladen toegekomen op het appartement moesten we snel alles een plaatsje geven en vertrekken richting campus de la salud.

We hadden de weg zondagavond opgezocht en besloten het te voet te doen aangezien het toch maar 21 minuten stappen was. Natuurlijk liep de eerste keer de weg zoeken niet zoals gepland en deden we er dubbel zolang over. Na een goed stuk stappen zijn we uiteindelijk juist op tijd op de campus geraakt voor onze afspraak met Ana Labor, de coördinator van ergotherapie.

Gelukkig waren de 2 studenten die we in Leuven hadden ontmoet ook op de afspraak. Zij waren eigenlijk een beetje onze tolken want Ana Labor kon enkel Spaans en ons Spaans no es muy bien ;). Uiteindelijk hebben we alles begrepen en weten we onze stageplaatsen voor morgen. Elfriede staat in AFEDA, een centrum dat hulp biedt aan mensen met Alzheimer en hun familieleden. Ik (Joyce) sta in het provinciaal ziekenhuis op de afdeling revalidatie.

Nadat we wat hebben rondgestapt op de universiteit met Yune en Maïte (de 2 studenten die we in Leuven leerden kennen) zijn we terug naar huis gegaan. Het was ondertussen weer al 14 uur dus waren we weer helemaal uitgehongerd. Daarna hebben we de routes naar de stageplaatsen opgezocht en afgelegd. We kwamen tot de conclusie dat we dezelfde bus moeten nemen maar Elfriede moet er wat langer opzitten. De weg naar stage is niet moeilijk en niet zo lang. Toppie, langer slapen!

Als we terugkwamen besloten we een abonnement voor de bus voor 3 maand te kopen aangezien we altijd met de bus naar stage gaan of naar de universiteit (want daar is een Erasmusbar die we waarschijnlijk af en toe zullen bezoeken). Wat een kort tripje naar het loket moest worden werd een 2 uur durende trip… Het gebouw waar het loket was lag al veel verder dan we dachten. Dat was nog maar het begin …

Eenmaal in het gebouw aangekomen moesten we zoeken waar het loket lag, ook nog niet zo erg. Maar dan… een rij van minstens een half uur wachten. Als het dan eindelijk aan ons was bleek dat we een pasfoto nodig hadden. Nadat we een foto hadden genomen mochten we terug aan de NOG langere rij aanschuiven. Na weer meer dan een half uur aanschuiven, hebben we toch ons abonnement verkregen, met een ‘prachtige’ foto op.

Na nog een korte stop in de winkel kwamen we uitgeput en jaja uitgehongerd toe in ons appartement. Te moe en uitgehongerd om nog eten te maken dus schafte de pot aperitiefhapjes gevolgd door een sandwichke (Elfriede) en een kom cornflakes (Joyce). De avond werd nog gevuld met wat opzoekingswerk van Spaanse zinnen en woorden, een douchke en een blogberichtje.

Zoals jullie kunnen zien dus een heeeel drukke dag,

Nog steeds zonnige groetjes uit Zaragoza.

PS: meer foto’s volgen nog want we kunnen ze nu niet uploaden.

Llegamos en Zaragoza, Olé!!

Geplaatst op door

Na maandenlang uitkijken is het eindelijk zover, we zijn gepakt en gezakt in Zaragoza geraakt! Na toch wel een moeilijk afscheid van familie en vrienden (en huisdieren) zijn we op de vlieger richting Spanje gestapt. België had nog een laatste verrassing voor ons in petto, een kleine sneeuwvlaag waardoor het vliegtuig een kleine vertraging had.

Eenmaal aangekomen in Zaragoza werden we opgehaald door onze huisbazin. In het appartement waren we niet alleen en waren er allemaal ex- erasmussers waaronder onze huisbazin zelf. We konden zo al wat verhalen horen van hun avonturen.

Het appartement is groot en toch wel anders ingedeeld dan de meeste appartementen in België. We hebben elk onze eigen kamer maar dat zal waarschijnlijk alleen zijn om te slapen :p.

Nadat alles was uitgepakt hadden wij toch al een serieus hongerke, het was al 21.30 uur. Voor de mensen hier is dat een normaal uur om te eten dus dat zal aanpassen worden. De pot schafte tortilla en 2 soorten pizza’s, mmmmmm… Na een lange dag kropen we vermoeid ons bedje in.

Vandaag hebben we uitgeslapen en zijn we met het zonnetje wakker geworden. Daarna zijn we de omgeving gaan verkennen. De tocht begon in het park rechtover ons appartement, een mooi en groot park en zalig om in te wandelen als het zonnetje schijnt. Daarna zijn we de boulevard afgestapt en kwamen we heel wat winkeltjes tegen. Shopplezier gegarandeerd!

Vandaag trekt onze nieuwe huisgenoot in het appartement in. Een Erasmusstudente uit China, spannend 😀 ! Vandaag gaan we nog kijken hoe we ons het best verplaatsen want morgen moeten we ons voorstellen op de universiteit en dinsdag begint onze stage, ook spannend! We zijn benieuwd (en hongerig want het is al 14.30 uur en we hebben nog altijd niet gegeten, ook een gewoonte hier).

Groetjes uit het zonnige Zaragoza!!!